Είναι αλήθεια ότι δύσκολα θα βγάλει κάποιον ο δρόμος του εκεί, αφού η γειτονιά έχει ταυτιστεί τα προηγούμενα χρόνια με τη διακίνηση και την χρήση ναρκωτικών. Αν και πλέον οι παρέες των χρηστών έχουν διαλυθεί, η γειτονιά, δυστυχώς, συνεχίζει να διατηρεί τη σκοτεινή φήμη της. Μέχρι να πέσει το φως της ημέρας όμως, η έλευση του κόσμου είναι μεγαλύτερη και η πολυπολιτισμικότητα δίνει την αίσθηση ενός παράλληλου, πολύχρωμου σύμπαντος, εκεί που άνθρωποι από πολλές γωνιές της γης έχουν ξεκινήσει μία νέα ζωή σε μία πρωτεύουσα τόσο οικεία και αφιλόξενη ταυτόχρονα.
Η πλατεία Βάθη θα μπορούσε να είναι το κινηματογραφικό σκηνικό μιας underground ταινίας. Την ώρα που οι καταστηματάρχες δουλεύουν για το μεροκάματο, οι ηλικιωμένοι κάνουν τη βόλτα τους, οι μετανάστες στήνουν τα δικά τους πηγαδάκια, κάποιοι εναπομείναντες χρήστες περπατούν τριγύρω και οι φωνές του κόσμου χάνονται μέσα στον θόρυβο των αυτοκινήτων. Η ζωή και η κίνηση δεν σταματούν όμως στην πλατεία, φτάνουν μέχρι το ψητοπωλείο – σουβλατζίδικο του Raymond ή αλλιώς τον “ναό του φαλάφελ”. Το γωνιακό μαγαζί του Khalil Raymond, γνωστός και ως γιος του Halil, λειτουργεί εδώ και μία πενταετία αλλά παραμένει ακόμα το αστικό μυστικό εκείνων που λατρεύουν τις έθνικ γεύσεις και των απανταχού κοιλιόδουλων. Οι λόγοι για να φτάσει κάποιος μέχρι εκεί είναι πολλοί, αλλά ο πιο βασικός είναι ότι θα δοκιμάσει αυθεντικό φαλάφελ σε τιμή έκπληξη και όχι τα ακριβά ιμιτασιόν που κυκλοφορούν εκεί έξω.
Ο Λιβανέζος Raymond ζει στην Ελλάδα πάνω από 20 χρόνια, έχει κάνει οικογένεια και πλέον την θεωρεί πατρίδα του. Η ελληνική ταυτότητα βεβαίως, παραμένει ένα όνειρο απατηλό. Χαμογελαστός και ευγενικός, όπως και ο 23άχρονος Mahmut από την Αίγυπτο που δουλεύει εκεί, φτιάχνει φαλάφελ με απίστευτη ταχύτητα αφού η ζήτηση είναι τεράστια. «Ούτε ξέρω πόσα φαλάφελ φτιάχνω καθημερινά» λέει ενώ τα πλάθει με αξιοζήλευτη τεχνική πριν τα πετάξει στο καυτό λάδι. Μέσα στη μία ώρα που κάθισα στο μαγαζί, οι πελάτες εναλλάσσονταν με γοργούς ρυθμούς στα τραπέζια, ενώ τα πακέτα δεν σταματούσαν να μοιράζονται. «Το 60% των πελατών μας είναι Έλληνες. Τους αρέσουν πολύ τα φαλάφελ. Στα σπίτια μας τα τρώμε συνήθως το μεσημέρι, έτσι είναι συνηθισμένο» επισημαίνει χαμογελώντας. Στο μαγαζί του πάντως, “φεύγουν” σαν τρελά όλη την ώρα. Έλληνες, Κούρδοι, Αιγύπτιοι, Πακιστανοί, όλοι οι καλοί χωράνε στο κατάστημα του Raymond. Τα χαμόγελα δε, πάνε κι έρχονται, όταν μπαίνει στο μαγαζί κάποια παρέα κοριτσιών, αφού είναι κάπως ασυνήθιστο φαινόμενο για την περιοχή και το μαγαζί.
Το αυθεντικό φαλάφελ σερβίρεται με μαρούλι, ντομάτα, ταχίνι και μαϊντανό, αλλά μπορεί να προσθέσει κανείς καυτερή σάλτσα και πατάτες τηγανιτές, για έξτρα ενισχυμένο αποτέλεσμα. Το φαλάφελ είναι απίστευτα τραγανό, χάρη στη φάβα και το καυτό λάδι που είναι έτοιμο να υποδεχτεί τα στρογγυλά μπαλάκια, το μαρούλι είναι αλατισμένο και δεν έχει γεύση “χαρτιού” – όπως συμβαίνει συνήθως στα περισσότερα ψητοπωλεία, και το ταχίνι εξισορροπεί το κάψιμο της κόκκινης σάλτσας. Στο ταχίνι η γεύση του λεμονιού και το σκόρδου ξεχωρίζει και δεν χάνεται και αυτό είναι που κάνει το αποτέλεσμα ακόμα καλύτερο. Αυτό το σούπερ χορταστικό γεύμα – η αραβική πίτα είναι τεράστια και περιλαμβάνει τρία μεγάλα φαλάφελ- κοστίζει μόνο 1,5 ευρώ. Βέβαια, για να είναι σωστή η κατάσταση, επιβάλλεται και ένα ποτήρι αϊράν για συνοδευτικό.
Το μενού περιλαμβάνει επίσης κεμπάμπ, καλαμάκι κοτόπουλο, λαχμαντζούν, χούμους, σάντουιτς με κούπες -ένα φαγητό που φτιάχνουν σε πολλά μέρη της Μέσης Ανατολής- και συκωτάκια κοτόπουλου. Το τελευταίο αποτελεί και μία από τις σπεσιαλιτέ του μαγαζιού, με τα ζουμερά συκωτάκια να τηγανίζονται μαζί με κρεμμυδάκι, πιπεριές και μυρωδικά. Ένας συνδυασμός που δημιουργεί την τέλεια σάλτσα-ντιπ για τις πιτούλες.
Khalil Sal. Raymond, Λιοσίων 1, Αθήνα.
