Η αυτοβιογραφία του κύριου Τσίχλα

Σημαντικότερη από κάθε αγωνιστική δράση στο Νησί, είναι η κυκλοφορία της αυτοβιογραφίας του Σερ Άλεξ, η παρουσίαση της οποίας έγινε μέσα στην εβδομάδα και την αναμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον για όλα εκείνα τα πικάντικα και μη περιστατικά των αποδυτηρίων της Γιουναϊτεντ (sorry, Aberdeen). Διανύοντας το 71 έτος της ηλικίας του, δείχνει ακόμα ικανός για καυγάδες με τις πριμαντόνες και δεν διστάζει να εκθέσει τα ινδάλματα του Ολντ Τράφορντ (παλιά και νέα). Και ποιον δεν «έπιασε» στο στόμα του ο «Σκωτσέζος με την τσίχλα», ή «Σερ» αν προτιμάτε τις επισημότητες: Ντέιβιντ Μπέκαμ, Ρόι Κιν, Ντένις Γουαϊζ, Στίβεν Τζέραρντ, Αρσέν Βενγκέρ, Ράφα Μπενίτεθ, η επιτυχία της μισητής Μάντσεστερ Σίτι και πολλοί άλλοι. Γενικά, όλοι όσοι συντρόφευσαν ή υπήρξαν αντίπαλοι του Σερ Άλεξ βρίσκονται εδώ.

Ακόμη και τα πιο πρόσφατα, με τις διαπραγματεύσεις με τον Βενγκερ για την πώληση του Ρόμπιν Φαν Πέρσι: «Είπα στον Αρσέν, ότι δεν πρόκειται να δώσουμε 25 εκατομμύρια λίρες. Και δε μπορούσε να το πιστέψει ότι η Γιουνάιτεντ δε θα δώσει αυτά τα χρήματα για ένα τέτοιο παίκτη. Όταν με ρώτησε ποια θα ήταν η καλύτερη πρόταση, του είπα: 22 εκατομμύρια λίρες συν 1,5 εκατομμύριο τα μπόνους για την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ ή του πρωταθλήματος. Έκλεισε το deal».

Φυσικά, τα καλύτερα τα κράταγε για τον Ντέιβιντ Μπέκαμ, καθώς μόνο εκείνος θα μπορούσε να κατηγορήσει το τότε μεγάλο αστέρι της ομάδας, ότι «…ήθελε να είναι μεγαλύτερος από τον Άλεξ Φέργκιουσον. Δεν μπορεί ένας παίκτης να είναι κυρίαρχος των αποδυτηρίων». Δείγμα μεγάλου προπονητή, αλλά και δείγμα μεγάλου εγωιστή το να μιλάς για τον εαυτό σου σε τρίτο πρόσωπο. Θεώρησε επίσης, ότι ο Μπέκαμ δεν αξιοποίησε ποτέ το ταλέντο του για να γίνει τοπ ποδοσφαιριστής, αλλά αντίθετα διάλεξε τη φήμη και τα χρήματα μαζί με τη γυναίκα του Βικτόρια, που τον επηρέαζε όπως γράφεται στο βιβλίο.

Άλλα ενδιαφέροντα περιστατικά, η νίκη επί της Άρσεναλ στο Όλντ Τράφορντ το 2004, που «έσβησε» το ρεκόρ των 49 αήττητων αγώνων που κατείχαν οι Λονδρέζοι και η οποία «…ανακάτωσε το μυαλό του Αρσέν» ή το περιστατικό που κάποιος παίκτης της Άρσεναλ εκσφενδόνισε στη φυσούνα στο ίδιο έντονο ντέρμπι κομμάτια πίτσας(!) προς τον Σκωτσέζο τεχνικό, ο οποίος πιστεύει (χωρίς να είναι βέβαιος) ότι υπαίτιος ήταν ο Σεσκ Φάμπρεγας για τη «μάχη του μπουφέ» ή το «Pizza-gate row», όπως γράφτηκε εκείνο το παιχνίδι στα αθλητικά χρονικά της Μ.Βρετανίας.

Είχε πάντως καλά λόγια να πει για τον Κριστιάνο Ρονάλντο, τον οποίο θεωρεί τον καλύτερο ποδοσφαιριστή με τον οποίο συνεργάστηκε και θυμάται με τις καλύτερες αναμνήσεις τη συνεργασία του. Αναγνώρισε σε αυτό το σημέιο στο Γουεϊν Ρούνεϊ, ότι προσπάθησε ώστε να παραμείνει ο Ρονάλντο στην Αγγλία, αφού μετά το ματς Πορτογαλία-Αγγλία στο Μουντιάλ του 2010, ο Πορτογάλος είχε προκαλέσει τη μήνι των Άγγλων οπαδών με τη συμπεριφορά του. Γενικά βέβαια, είχε τα παραπονάκια του και από τον Ρούνεϊ, αφού όταν ο τελευταίος επέμενε για την απόκτηση του Μεσούτ Οζίλ, ο Φέργκιουσον τον έβαλε στη θέση του υπενθυμίζοντάς του πως δεν είναι δική του δουλειά και να μην ασχολείται με το ποιος θα αποκτηθεί.

«Μπηχτές» και για τη μεγάλη αντίπαλο Λίβερπουλ και τον ηγέτη της, Στίβεν Τζέραρντ, τον οποίο αρχικά δε θεωρεί τοπ παίκτη, αφού «όταν αντιμετώπιζε τη μεσαία γραμμή της Γιουναϊτεντ, με Σκόουλς και Κιν, κρυβόταν». Παρ’όλα αυτά, τον ήθελε στην ομάδα το 2005, όταν επρόκειτο να φύγει από το λιμάνι του Μερσεϊσάιντ. Για το Μπενίτεθ έλεγε, ότι αφενός δεν αξιοποιούσε το Τζέραρντ και αφετέρου, ότι βαριόταν τη Λίβερπουλ σαν ομάδα όταν την προπονούσε ο Ισπανός. Γενικά, θεωρούσε την ομάδα ένα καλό σύνολο με 7-8 παίκτες, που δε μπορούσε να έχει βλέψεις για τίτλο με αυτόν τον τρόπο.

Αυτός πάντως που συγκεντρώνει τα πυρά του Σερ Άλεξ, είναι δικό του παιδί και δεν είναι άλλος από τον Ρόι Κιν. Ο εκρηκτικός Ιρλανδός, στο τέλος της καριέρας του στο Μάντσεστερ, αποτέλεσε βαρίδι για τον προπονητή, μια νομίζοντας ότι «είναι ο Πίτερ Πάν» ή ότι οι άλλοι παίκτες της ομάδας έχουν καλύτερες βίλες από εκείνον. Τελικά, ο Φέργκιουσον, βλέποντας ένα βίντεο που ο Κιν κριτίκαρε συμπαίκτες και προπονητή, και αφού του τα είχε μαζεμένα, απεφάνθη προς τους υπεύθυνους της ομάδας ως άλλος δικτάτωρ: «Ξεφορτωθείτε τον». «Το σκληρότερο μέλος του σώματος του Ρόι είναι η γλώσσα του», έγραψε ο κόουτς στο βιβλίο του και εμάς μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους. Είναι άλλωστε συνετό να πηγαίνεις κόντρα σε ένα «Σερ»;

Δε χρειάζονται περαιτέρω αναλύσεις για τα γραφόμενα στο βιβλίο: Άλλωστε ο ίδιος φροντίζει να μας ενημερώσει μέσα σ’αυτό πως, «Κάθε φορά που έκανα μια δημόσια τοποθέτηση, ένα σμήνος από αναλυτές προσπαθούσε να βρει τα κρυμμένα νοήματα, ενώ στο 98% των τοποθετήσεων δεν υπήρχε απολύτως τίποτα». Αν δεν χορτάσετε με την αυτοβιογραφία του, υπάρχει και το εξαιρετικό The Alex Ferguson Quote Book: The Greatest Manager in His Own Words.