Καλός ο Τσιτσιπάς, αλλά αυτό το τένις πώς παίζεται;

Όπως κάθε άθλημα, έτσι και το τένις, έχει τους δικούς του κανόνες και ορολογίες, με τους οποίους  – κακά τα ψέματα – η πλειοψηφία των ανθρώπων στην χώρα μας, δεν είναι ιδιαιτέρως εξοικειωμένη, παρότι το εν λόγω σπορ, χρονολογείται στην Ελλάδα, από το 1896.

Ωστόσο, η δημοφιλία της αντισφαίρισης, όπως ονομάζεται το τένις στα ελληνικά, γνωρίζει την τελευταία περίοδο μια μαζική και κατακόρυφη αποδοχή από τις Ελληνίδες και τους Έλληνες και ο λόγος δεν είναι άλλος από τον 20χρονο Στέφανο Τσιτσιπά, ο οποίος μετά από ένα σερί αγωνιστικών επιτυχιών στο Australian Open μετρά πλέον λίγες ώρες για να αναμετρηθεί στα ημιτελικά με τον Ισπανό τενίστα Ράφα Ναδάλ.

Ορίστε λοιπόν μερικές χρήσιμες πληροφορίες, οι οποίες, εκτός του ότι θα μας βοηθήσουν να καταλάβουμε – και να απολαύσουμε κατά συνέπεια – καλύτερα, αυτά που θα συμβούν στον μεγάλο ημιτελικό της Πέμπτης, θα μας καταστήσουν γενικότερα ενημερωμένους για το άθλημα που έκλεψε τις καρδιές μας το 2019.

• Στην αντισφαίριση αγωνίζονται δύο ή τέσσερις παίκτες. Αν οι αντίπαλοι είναι δύο, το παιχνίδι λέγεται απλό, ενώ αν είναι τέσσερις (ένα ζευγάρι σε κάθε πλευρά), λέγεται διπλό (double) και σε αυτή την περίπτωση προστίθενται στο παιχνίδι και οι εξωτερικές γραμμές του γηπέδου.
• Για να κερδίσει έναν αγώνα, ο παίκτης πρέπει να συγκεντρώσει τουλάχιστον 4 πόντους (15, 30, 40 και game). Όταν οι τενίστες έχουν και οι δύο από 40 βαθμούς, το πρόβλημα της ισοπαλίας λύνεται με δύο σερί πόντους από τον ένα αθλητή: πλεονέκτημα, game.
• Κάθε αγώνας χωρίζεται σε σετ. Οι γυναίκες χρειάζονται δύο νικηφόρα σετ, ενώ οι άντρες χρειάζονται συνήθως τρία. Κάθε σετ κερδίζεται με έξι τουλάχιστον νικηφόρα παιχνίδια, ενώ χρειάζεται να υπάρχει διαφορά δυο παιχνίδια για να κερδηθεί ένα σετ, εκτός των περιπτώσεων που το σετ έχει έρθει ισόπαλο 6-6. Η νίκη του σετ τότε καθορίζεται με παράταση (tie-break).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

«Το NBA δεν είναι μπάσκετ»: Βαριά Κουβέντα ή Σκληρή Αλήθεια;

• Στην παράταση μετρούνται οι κερδισμένοι βαθμοί και όποιος φτάσει τους 7 βαθμούς και έχει διαφορά 2 βαθμών από τον αντίπαλο κερδίζει το παιχνίδι και συνεπώς το σετ. Υπάρχει τέλος η τάση τα σετ να καθορίζονται σε παράταση (tie-break) εκτός από το τελευταίο σετ το οποίο συνεχίζεται να παίζεται μέχρι να επιτευχθεί η διαφορά των δύο παιχνίδια.
• Τα γήπεδα χωρίζονται σε τρεις βασικές κατηγορίες ανάλογα με την επιφάνεια τους. Τα σκληρά γήπεδα αποτελούν την πλειοψηφία των γηπέδων στον κόσμο, μεταξύ των οποίων και το Αυστραλιανό Open. Τα χωμάτινα γήπεδα βρίσκονται κατά κύριο λόγο στην Ευρώπη, ενώ τα γήπεδα με χόρτο περιορίζονται κυρίως στην Αγγλία.

Τα 8 βασικά χτυπήματα 

1. Σέρβις
   Είναι το χτύπημα το οποίο χρησιμοποιεί ο τενίστας για να ξεκινήσει ένα πόντο. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι σέρβις: Flat Σερβίς, Topspin Σερβίς.
2. Forehand
   Για τον δεξιόχειρα παίχτη το forehand είναι το χτύπημα που ξεκινά από την δεξιά πλευρά του κορμού, συνεχίζει μπροστά στον κορμό του ενώ γίνεται η επαφή με την μπάλα, και τελειώνει με το χέρι στην αριστερή πλευρά του κορμού του.
3. Backhand
   Για τον δεξιόχειρα παίχτη το backhand είναι το χτύπημα που ξεκινά από την αριστερή πλευρά του κορμού, συνεχίζει μπροστά στον κορμό του ενώ γίνεται η επαφή με την μπάλα, και τελειώνει με το χέρι στην δεξιά πλευρά του κορμού του.
4. Βολέ
   Το χτύπημα βολέ πραγματοποιείται πριν η μπάλα αναπηδήσει στο έδαφος, συνήθως πραγματοποιείται κοντά στο φιλέ.
5. Half-Volley
   Το χτύπημα half-volley πραγματοποιείται όταν η επαφή με την μπάλα γίνεται αμέσως μετά την αναπήδηση, κατά την διάρκεια ανόδου της μπάλας, συνήθως και αυτό το χτύπημα πραγματοποιείται κοντά στο φιλέ.
6. Overhead smash
   Το overhead smash είναι ένα δυνατό χτύπημα πάνω από το ύψος του κεφαλιού που μοιάζει με το σέρβις.
7. Drop shot
   Όταν ο αντίπαλος βρίσκεται μακριά από το φιλέ ο παίχτης μπορεί να επιλέξει ένα χτύπημα drop shot. Αυτό πραγματοποιείται με ελαφρό άγγιγμα της μπάλας ώστε μόλις να περάσει το φιλέ και ο αντίπαλος να μην προλάβει να τρέξει για την φτάσει εγκαίρως.
8. Lob
   Όταν ο αντίπαλος βρίσκεται κοντά στο φιλέ μπορεί να επιλεγεί ένα χτύπημα lob. Αυτό πραγματοποιείται στέλνοντας την μπάλα ψηλά πάνω από το κεφάλι του αντιπάλου στο πίσω μέρος του γηπέδου, και αναγκάζοντας το αντίπαλο να τρέξει στο πίσω μέρος του γηπέδου προσπαθώντας να προλάβει την μπάλα. Αυτό δίνει στο παίχτη χρόνο για να προετοιμάσει την άμυνα του στην επόμενη βολή. Υπάρχει ο κίνδυνος η βολή να μην είναι αρκετά ψηλά και ο αντίπαλος να καταφέρει ένα overhead smash.