Αντίστοιχα καλή και αρμονική δεν μοιάζει να είναι η κατάσταση στη Λευκάδα. Ο αντιδήμαρχος του νησιού, κ. Στέλιος Ρόκκος αναφέρει ότι «ο δήμος Λευκάδας είναι σύμφωνος με την απαγόρευση του κάμπινγκ. Παρ’όλα αυτά, στις παραλίες του Αγίου Νικήτα και του Άϊ Γιάννη γίνεται συστηματικά. Γενικότερα, δεχόμαστε πολλές καταγγελίες και έπειτα από έλεγχο που πραγματοποιήσαμε, αντικρίσαμε μετά λύπης μας εικόνες ντροπής από παραλίες-σκουπιδότοπους. Επιπλέον, η αστυνομία κάνει λόγο και για παραβατικότητα. Προσωπικά δεν γνωρίζω αν έχουν γίνει συλλήψεις, αλλά κάτι για το οποίο είμαι σίγουρος είναι πως πέρυσι οι αρχές τους εξεδίωξαν με εντολή εισαγγελέα.» Ο κ. Ρόκκος δηλώνει απερίφραστα πως η απουσία των ελεύθερων κατασκηνωτών δεν θα είχε κανενός είδους κόστος για την τοπική οικονομία του νησιού. «Θα σας πω με απλά λόγια» αναφέρει «πως οι τουρίστες που διαμένουν συγκεκριμένα στα τροχόσπιτα δεν προσφέρουν ούτε ένα ευρώ στην αγορά της Λευκάδας. Το 99,9% καταφθάνουν από το εξωτερικό και είναι πλήρως εφοδιασμένοι με προϊόντα της χώρας τους.»
Κάτι παρόμοιο φαίνεται να συμβαίνει και στο σύμπλεγμα των Μικρών Κυκλάδων και συγκεκριμένα στην Ηρακλειά. «Ουσιαστικά μία είναι η διαθέσιμη παραλία στο νησί, το Λιβάδι. Εκεί γίνεται ελεύθερο κάμπινγκ, εκεί πηγαίνουν και οι υπόλοιποι επισκέπτες» αναφέρει η αντιδήμαρχος Ηρακλειάς κα. Μελπομένη Βαλσάμη. Ως επί το πλείστον» συνεχίζει «το ελεύθερο κάμπινγκ δεν είναι ανεκτό ούτε από τους τοπικούς φορείς ούτε από τους περισσότερους επιχειρηματίες κι αυτό γιατί παρουσιάζονται διαφόρων ειδών προβλήματα, όπως είναι η μη τήρηση της καθαριότητας, η κατάληψη της παραλίας, αλλά και η πρόσβαση των υπόλοιπων επισκεπτών που διαμένουν στα καταλύματα, η οποία συνήθως παρακωλύεται. Όταν κάποτε προτείναμε να εγκαταστήσουμε χημικές τουαλέτες προκειμένου να εξυπηρετούνται οι κατασκηνωτές, υπήρξαν πολλές αντιδράσεις από επιχειρηματίες που θεώρησαν ότι έτσι θα τους χάσουν από πελάτες.» Η κα Βαλσάμη δηλώνει και εκείνη με σιγουριά πως «η μη έλευση ελεύθερων κατασκηνωτών σίγουρα θα κόστιζε στην οικονομία του νησιού, ωστόσο η κατάσταση παραμένει γόρδιος δεσμός.»
Το Αγκίστρι είναι μια ανάσα μακριά από την Αθήνα και από πολλούς θεωρείται ένας επίγειος παράδεισος με κατάφυτες εκτάσεις και υπέροχα νερά. Ο αντιδήμαρχος Αγκιστρίου κ. Αναστάσιος Λογοθέτης αναφέρει πως «παρ’ότι το ελεύθερο κάμπινγκ δεν επιτρέπεται στο νησί, στη Δραγονέρα και στη Χαλικιάδα γίνεται. Φέτος σε συνεργασία με την αστυνομία, την πυροσβεστική και το δασαρχείο έχουμε δημιουργήσει μια ομάδα με την οποία προσπαθούμε να τους απομακρύνουμε.» Ο κ. Λογοθέτης αναφέρει συγκεκριμένα πως «στη Χαλικιάδα το φυσικό περιβάλλον είναι απότομο, επικίνδυνο και δεν παρέχει καμία ασφάλεια. Τις προηγούμενες μέρες είχαμε ένα δυσάρεστο συμβάν με έναν άνθρωπο, ο οποίος έπεσε από μεγάλο ύψος. Ως εκ τούτου, το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό. Ο αντιδήμαρχος Αγκιστρίου κλείνει λέγοντας πως «η Χαλικιάδα πρέπει να μείνει ελεύθερη για όποιον θέλει να κάνει απλά ένα μπάνιο και τίποτα περισσότερο. Παρά το γεγονός ότι θα έχουμε οικονομικό κόστος αν φύγουν οι κατασκηνωτές, πρέπει να σταματήσει το γρηγορότερο.»
Όσοι αγαπούν το free camping και αποζητούν την επαφή με τη φύση ως μοναδική εμπειρία, την ηρεμία και την ξεκούραση δείχνουν να μην πτοούνται ούτε από τον σε ισχύ νόμο ούτε από τις αντιρρήσεις και τις ενστάσεις των τοπικών φορέων κάθε περιοχής.
Ο Ιάσονας Α. περίπου στα 18 του χρόνια αποφάσισε να κάνει ελεύθερο κάμπινγκ και από τότε συνεχίζει σε αραιά χρονικά διαστήματα. Ο ίδιος αναφέρει πως «πέραν του ότι είναι ένας οικονομικός τρόπος διακοπών, μου προσφέρει τη δυνατότητα να πάω εκεί που θέλω εγώ και όχι όπου μπορώ να βρω ξενοδοχείο. Με φέρνει πιο κοντά στις διακοπές και την «αργία» και μου αλλάζει πραγματικά παραστάσεις.» Ο νόμος που απαγορεύει το ελεύθερο κάμπινγκ είναι για εκείνον καθαρά κερδοσκοπικός καθώς «όποια ανησυχία περί των επιπτώσεων θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί πολύ πιο ουσιαστικά με συγκεκριμένους νόμους και όχι με καθολική απαγόρευση της κατασκήνωσης.» Σε ό,τι αφορά τώρα στις συνθήκες καθαριότητας που συνήθως επικρατούν στις περιοχές αυτές, ο Ιάσονας λέει πως «δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια αυξήθηκε ο αριθμός των ανθρώπων που κάνουν free camping για οικονομικούς λόγους, οι οποίοι φαίνεται να μην έχουν τόσο την κουλτούρα του «ελευθερά». Προσωπικά, φροντίζω το μέρος που θα επιλέξω να μείνω, σε καμία περίπτωση δεν θα το κάνω χειρότερο, αλλά ίσως καλύτερο.» Η ιδανική τοποθεσία free camping για τον Ιάσονα είναι κοντά σε ποτάμι επειδή ακριβώς προσφέρει πολλή δροσιά, ησυχία και άμεση επαφή με τη φύση.
Η πρώτη επαφή της Ερατώς Κ. με το ελεύθερο κάμπινγκ ήταν σε ηλικία δύο ετών. Σαν ενήλικη κάνει συστηματικά από τα 20 της χρόνια. «Αυτό που με γοητεύει είναι κυρίως η επαφή με τη φύση, το να μην αποκλείει τίποτα το οπτικό μου πεδίο» αναφέρει χαρακτηριστικά. «Σίγουρα» συνεχίζει «ο οικονομικός παράγοντας καθορίζει. Εγώ, όμως, δεν θεωρώ τις διακοπές πολυτέλεια, αλλά ανάγκη και δικαίωμα κι έτσι δεν βρίσκω λόγο να ξοδέψω μια περιουσία για αυτές.» Η Ερατώ επίσης γνωρίζει ότι ο νόμος απαγορεύει το ελεύθερο κάμπινγκ, ωστόσο αυτός δεν είναι λόγος για να σταματήσει να το κάνει. «Ο νόμος είναι τουλάχιστον γελοίος. Υποκινείται από τα συμφέροντα μεγάλων ξενοδοχειακών επιχειρήσεων στερώντας έτσι από τις τοπικές αγορές τα έσοδα που θα μπορούσαν να έχουν και από τους ελεύθερους κατασκηνωτές. Θεωρώ το free camping βασικό δικαίωμα για συναισθηματικούς και οικονομικούς λόγους και σε περίπτωση εκδίωξης ή σύλληψης δεν θα υποχωρούσα εύκολα.» Η Ερατώ προτείνει στους άμαθους campers να επισκεφθούν τη Σούγια, την Τήλο, την Ανάφη και τη Δονούσα, όπου εκεί θα βρουν συνθήκες σχεδόν οργανωμένου κάμπινγκ, ενώ για όσους είναι διατεθειμένοι να δείξουν απόλυτο σεβασμό στη φύση και το περιβάλλον, τον ποταμό Αχέροντα.
Ο Λάμπρος Κ. αποφάσισε να κάνει ελεύθερο κάμπινγκ μαζί με μια παρέα φίλων στα 17 του χρόνια. «Η άμεση επαφή με τη φύση, το χώμα, τα δέντρα και με ό,τι αυτό συνεπάγεται με γοητεύει και με ηρεμεί. Μου προσφέρει ξεκούραση, πρωτίστως του μυαλού, και γαλήνη. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να στήσεις μια σκηνή και η φύση θα σε ανταμείψει.» λέει χαρακτηριστικά. Σχετικά με τον νόμο αναφέρει πως «έχω ακούσει διάφορες ιστορίες γύρω από την απαγόρευση του ελεύθερου κάμπινγκ, οι οποίες δεν με πτόησαν ποτέ. Έκανα, κάνω και θα κάνω οπουδήποτε. Είμαι πολύ προσεκτικός και σέβομαι τη φύση, όπως θεωρώ ότι κάνουν και όσοι επιλέγουν το free camping συνειδητά και από ιδεολογία. Βρίσκω το νόμο απαράδεκτο και θεωρώ πως υφίσταται για καθαρά οικονομικούς λόγους.» Ο Λάμπρος αναφέρει πως «μπορεί να ακουστεί οξύμωρο, αλλά για να κάνεις ελεύθερο κάμπινγκ πρέπει να είσαι οργανωμένος έτσι ώστε να μην επιβαρύνεις ούτε το περιβάλλον ούτε τους υπόλοιπους. Είναι υποχρέωση του καθενός να μην αφήνει σκουπίδια στην περιοχή διότι αν την επόμενη χρονιά ξαναπάει, σίγουρα δεν θα θέλει να τα βρει εκεί.» Ο Λάμπρος κλείνει λέγοντας πως «παντού μπορείς να στήσεις μια σκηνή και να περάσεις ωραία αρκεί να έχεις καλή παρέα και γύρω σου τη φύση, γιατί την επαφή μαζί της δεν μπορεί να τη στερήσει κανείς από κανέναν.»
