Μια κλεφτή ματιά στον ψυχαναλυτικό κόσμο της Luise Bourgeois στην Ελβετία

Η Λουίζ Μπουρζουά στην Ελβετία. Η Jenny Holzer, μια από τις κορυφαίες σύγχρονες, εννοιολογικές καλλιτέχνιδες της γενιάς της, έχει επιμεληθεί την έκθεση με το έργο της Λουίζ Μπουρζουά (Louise Bourgeois : 1911, Γαλλία–2010, ΗΠΑ), η οποία θεωρείται ευρέως ως μία από τους σημαντικότερες καλλιτέχνιδες του δεύτερου μισού του εικοστού αιώνα και της πρώτης δεκαετίας του εικοστού πρώτου.

Η Holzer είναι διεθνώς γνωστή για την εξερεύνηση και την ανατροπή της δημόσιας γλώσσας μέσω της χρήσης μη παραδοσιακών μορφών, από πινακίδες δρόμου και μπλουζάκια μέχρι προβολές και LED. Από την άλλη, το ψυχολογικά φορτισμένο έργο της Μπουρζουά πραγματεύεται το βασίλειο του ανθρώπινου συναισθήματος: αγάπη, επιθυμία, εξάρτηση, σεξουαλικότητα, απόρριψη, ζήλια και εγκατάλειψη. Εδώ, σε μια συνάντηση δύο γιγάντων της αμερικανικής τέχνης, το Kunstmuseum Basel παρουσιάζει το έργο της Μπουρζουά όπως φαίνεται μέσα από τα μάτια της Jenny Holzer.

“Filette” (“Φιλέτο”, μελάνι πάνω σε φάκελο από κάναβη προερχόμενος από τον Λευκό Οίκο, 1998).

“Nature Study” (“Μελέτη της φύσης”, κόκκινο κερί πάνω από υαλοβάμβακα με αλουμίνιο – ανοξείδωτο ατσάλι, γυαλί και ξύλινο βάθρο, 1984).

Χωρίς τίτλο (ύφασμα, κλωστή και πλαστικά κουμπιά, 2006).

“I Love You” (“Σε Αγαπώ”, 2005).

“Single II” (“Μόνος II”, ύφασμα, κρεμαστό κομμάτι, 1996).

“Couple I” (” Ζευγάρι I”, ύφασμα, κρεμαστό κομμάτι, 1996).

Χωρίς τίτλο (ατσάλι, ξύλινη κεφαλή και ύφασμα σκούπας, 1997).

Ένα ρούχο από την παράσταση “She Lost It” (” Το Εχασε”, μαύρη φούστα με κόκκινο κέντημα, 1992).

Η έκθεση δομείται από έργα από όλα τα στάδια της δουλειάς της Μπουρζουά. Γλυπτά, εγκαταστάσεις, πίνακες ζωγραφικής, σχέδια, εκτυπώσεις και κείμενα, έχουν επιλεγεί από την εκτελούσα χρέη επιμελήτριας, ακαταμάχητη Jenny Holzner, με βάση το αχανές αρχείο ημερολογίων, επιστολών καθώς και ψυχαναλυτικών στοχασμών της Μπουρζουά, για τη δημιουργία μιας σειράς θεματικών ομαδοποιήσεων.

Λίγα λόγια για την σπουδαία Λουίζ Μπουρζουά: Ηταν Γαλλοαμερικανίδα καλλιτέχνις. Γεννήθηκε στο Παρίσι το 1911 και πέθανε στην Νέα Υόρκη το 2010. Στις Ηνωμένες Πολιτείες εγκαταστάθηκε το 1938 και δεν ξαναέφυγε. Πολιτογραφήθηκε Αμερικάνα και εκεί δημιούργησε το κύριο σώμα του έργου της. Αν και είναι περισσότερο γνωστή για τη μεγάλης κλίμακας γλυπτική και εγκαταστάσεις (αράχνες, κελλιά), η Μπουρζουά ήταν επίσης πολύ παραγωγική ως ζωγράφος και χαράκτρια. Ερεύνησε μια ποικιλία θεμάτων κατά τη διάρκεια της μακράς σταδιοδρομίας της, όπως η οικογένεια και οι σχέσεις των μελών της, η σεξουαλικότητα και το σώμα, καθώς και ο θάνατος και το ασυνείδητο. Αυτά τα θέματα συνδέονται με γεγονότα από την παιδική της ηλικία και θεωρούσε ότι, πρωτίστως, ήταν μια θεραπευτική διαδικασία.

Παρά το γεγονός ότι απέρριψε την ιδέα ότι η τέχνη της ήταν φεμινιστική, η θεματική της ήταν εμποτισμένη με το θηλυκό στοιχείο. Δεν είναι τυχαίο πως από το 1970 ήδη, κατέκτησε την θέση συμβόλου για το φεμινιστικό, καλλιτεχνικό κίνημα διεθνώς.

“Topiary” (Τοπιογραφία, μάρμαρο και ξύλο, 2005).

Πέντε άτιτλα μπρούτζινα στοιχεία (1970).

Χωρίς τίτλο (ταπισερί, ύφασμα και ατσάλι, 2000).

“The Destruction of the Father” ( “Η Καταστροφή Του Πατέρα”, ρητίνη πολυουρεθάνης, ξύλο, ύφασμα και κόκκινο φως, 1974-2017).

“Cell XIV” (“Κελλί XI” ατσάλι, γυαλί, ξύλο, μέταλλο και κόκκινο ύφασμα, 2000).

Femme Maison (Γυναίκα Σπίτι, 2004).