Για να κόψω δρόμο στο κέντρο της Αθήνας πέρασα βράδυ μέσα από ένα ξενοδοχείο ημιδιαμονής – που όμως ήταν στημένο σαν παλιό νοσοκομείο με έναν ατελείωτο διάδρομο λαγνείας που περνούσε μέσα από όλα τα δωμάτια – και κατέληγε σε εκκλησάκι. Δεν υπήρχαν πόρτες, μόνο κόκκινο φως, σαν αυτό που φωτίζει το πιο υπέροχο κορμί του κόσμου, το κορμί της Μπριζίτ Μπαρντό στην αρχή της «Περιφρόνησης» εκεί που ο φακός εστιάζει στην πλάτη της, στους γλουτούς της, στις γάμπες της. Μέσα στο πύρινο ημίφως διέκρινα γυμνά συμπλέγματα, άλλα αποτελούμενα από δύο άτομα, άλλα από απροσδιόριστο αριθμό. Ακούγονταν αναστεναγμοί και βογγητά, όχι πολύ δυνατά αλλά τόσο όσο να καταλάβω ότι απείχα ελάχιστα από τα ανοιχτά στόματα. Έκανε ζέστη, είχα ιδρώσει αλλά το συναίσθημα δεν ήταν δυσάρεστο. Στεναχωρήθηκα που βιαζόμουν και δεν μπορούσα να σταματήσω να παρατηρήσω, σκέφτηκα ότι ίσως να ήταν και αδιάκριτο αν και το γεγονός ότι πουθενά δεν υπήρχαν πόρτες ήταν ενθαρρυντικό. Πάντως, γνώριζα, δεν ξέρω πώς, ότι όσοι έκαναν έρωτα δεν νοιαζόντουσαν για εμένα, ήταν απολύτως αφοσιωμένοι σε αυτό που συνέβαινε. Στο τέλος πέρασα από μέσα από ένα έρημο εκκλησάκι και βγήκα στον δρόμο όπου με χτύπησε δροσερός αέρας στο πρόσωπο. Το είχα κάνει κι αυτό. Μετά ξύπνησα.

Αυτό ήταν ένας μετρίας έντασης ερωτικό όνειρο, που είδα σχετικά πρόσφατα. Λέω μετρίας έντασης, γιατί αν και αρκετά έντονο σαν ατμόσφαιρα και εικόνες, δεν με οδήγησε σε ιδιαίτερη διέγερση. Θα το ονόμαζα πιο πολύ αισθησιακό παρά σεξουαλικό. Σε αντίθεση με το όνειρο που είδε η Λίλυ, όνειρο που την έκανε να έχει οργασμό στον ύπνο της, όχι στο όνειρό της. Είδε λοιπόν, ότι έκανε σεξ με μια παλιά της συμμαθήτρια, που είχε να τη δει κοντά 15 χρόνια. «Δεν ξέρω γιατί είδα αυτή ειδικά, δεν μου άρεσε ποτέ ως γκόμενα για να υπάρχει έστω μια δικαιολογία. Πού τη θυμήθηκα μετά από τόσα χρόνια… Δεν μπορώ να καταλάβω». Τι ρώτησα πάντως αν ήταν καλό. «Μια χαρά ήταν και οι ρώγες της είχαν γεύση από μαρμελάδα ροδάκινο. Κουλό, ε;».

Τα ερωτικά μας όνειρα μπορούν να είναι όσα κουλά θέλει το υποσυνείδητο μας. Σιγά μη κάτσουμε τώρα να έχουμε και ενοχές για την σεξουαλικότητα μας ενώ κοιμόμαστε. Υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει δει σε όνειρο ότι κάνει σεξ με κάποιο πολύ κοντινό του συγγενικό πρόσωπο, τύπου μαμά, μπαμπά, αδέρφια; Τα έχει πει ο Σοφοκλής στον Οιδίποδα, δεν πρωτοτυπώ. Ένας ψυχολόγος θα σου πει ότι τα ερωτικά όνειρα με συγγενείς δηλώνουν ότι είτε τα πρόσωπα αυτά μας λείπουν, είτε νιώθουμε απαιτητικά την ανάγκη να μας δείξουν την αγάπη τους. Το σεξ δεν είναι τίποτε άλλο παρά ύψιστη μορφή οικειότητας, το υποσυνείδητο δεν ξέρει το κοινωνικά απαγορευμένο. Ο Δημήτης όταν του είπα ότι θα γράψω για τα ερωτικά όνειρα με ρώτησε «Ξέρεις γιατί δεν βλέπω ποτέ στον ύπνο μου ότι χύνω; Θέλω να πω, βλέπω ότι κάνω σεξ αλλά δεν βλέπω ότι εκσπερματώνω». Δεν ξέρω, ρώτησα ψυχολόγο, μου είπε ότι δεν υπάρχει σαφής απάντηση, υπάρχουν μόνο θεωρίες που διατυπώνουν οι ψυχαναλυτές. Άλλωστε ο ύπνος είναι κάτι που βρίσκεται υπό διερεύνηση.

Ισχύει πάντως ότι κατά τη διάρκεια του ύπνου τα γεννητικά μας όργανα είναι πιο ευαίσθητα καθώς τότε συγκεντρώνουν μεγαλύτερες ποσότητες αίματος.

Τα ερωτικά όνειρα είναι πιο συχνά στην εφηβεία, γνωστά ως ονειρώξεις,  γιατί τότε οι ορμόνες παίρνουν φωτιά αλλά μπορούν να συνεχιστούν σε όλη την ενήλικη ζωή, απλώς το σύνηθες είναι να πέφτει η συχνότητά τους. Επειδή οι ορμόνες παίζουν σημαντικό ρόλο οι έγκυες βλέπουν συχνά ερωτικά όνειρα. Μια χαρά λοιπόν.

Ο Σταμάτης είχε δει όνειρο-υπερπαραγωγή: Βρισκόταν σε ένα δωμάτιο που παντού υπήρχαν καναπέδες από βαμβάκι αλλά δεν έπεφτες όταν ξάπλωνες πάνω τους. Εκεί, ήρθαν τρία κορίτσια που όλες είχαν από τρία βυζιά (σύνολο εννιά) και με κάποιον τρόπο τον καβάλησαν και οι τρεις ταυτόχρονα. Αυτή είναι φαντασία. Μπράβο στον Σταμάτη.

Εγώ πάλι, θα έλεγα ότι αντιμετωπίζω τα όνειρα σαν μια κινηματογραφική προβολή που παίζει το μυαλό μου κάθε βράδυ, χωρίς να γνωρίζω από πριν τι θα δω. Υπάρχουν έργα τρόμου δηλαδή εφιάλτες, υπάρχουν δράματα μέχρι και κωμωδίες (ναι, έχω ξυπνήσει από το ίδιο μου το γέλιο), υπάρχουν και οι τσόντες. Σύμφωνα με έρευνες ύπνου η στάση που συνήθως προκαλεί τα ερωτικά όνειρα είναι όταν κοιμόμαστε μπρούμυτα. Οπότε την επόμενη φορά που θα νυστάξετε, ξέρετε τι να κάνετε.

Λίνα Ρόκου

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κέρκυρα. Το 1998 ήρθε στην Αθήνα για να σπουδάσει στο τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού. Από το 2001 εργάζεται ως δημοσιογράφος.

Share
Published by
Λίνα Ρόκου