Η Αμφίπολη, το ΕΜΣΤ που δεν άνοιξε, η κυρία Κλούνει στην Αθήνα, το μπάχαλο στο Εθνικό Θέατρο, ο Σάκης Ρουβάς και μερικές επιτυχημένες παραστάσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Από τη μία οι διαδηλώσεις της μεσαίας τάξης και το γιουχάισμα της Προέδρου από όσους είχαν τη δυνατότητα εισητηρίου στον τελικό του Μουντιάλ. Από την άλλη η μείωση της φτώχειας και των ακραίων ανισοτήτων. Τι ακριβώς συμβαίνει στη μεγάλη αυτή χώρα;
Ο σκηνοθέτης των Τεμπέληδων της Εύφορης Κοιλάδας, ο Γούντι Άλεν της Αθήνας, επιστρέφει με τη Λιμουζίνα του, για να μάς θυμίσει ότι ο χαμένος χρόνος δεν πάει καθόλου χαμένος, αν ξέρεις να τον χάνεις σωστά.
Είκοσι χρόνια μετά τον θάνατό του, πέρασα τρεις μήνες διαβάζοντας όλα τα λογοτεχνικά του έργα. Ήταν ένα καλοκαίρι πολύ πιο διδακτικό απ’ όσο θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ.