Πόλεμος στη Γάζα: Η απόγνωση των κατοίκων μπροστά στην έλλειψη νερού

Δεν είναι μόνο ο κίνδυνος από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς ή τις χερσαίες συγκρούσεις που κάνει την καθημερινότητα για τους Παλαιστίνιους της Γάζας πραγματική δοκιμασία. Είναι επίσης ο καθημερινός αγώνας να βρουν τα απαραίτητα για να επιβιώσουν, όπως το νερό, για να πιουν, να μαγειρέψουν ή να πλυθούν.

Για την οικογένεια Σενμπάρι, αυτό μπορεί να σημαίνει περπάτημα 90 λεπτών, με την ελπίδα να βρουν ένα αυτοσχέδιο σημείο διανομής στα ερείπια του προσφυγικού καταυλισμού της Τζαμπάλια στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας.

«Τώρα που όλη η Τζαμπάλια έχει ισοπεδωθεί, όλα τα πηγάδια έχουν ισοπεδωθεί. Δεν υπάρχει ούτε ένα πηγάδι για νερό», δήλωσε ο πατέρας της οικογένειας, ο Άχμεντ αλ-Σενμπάρι, το περασμένο Σάββατο. «Το νερό είναι μια μεγάλη τραγωδία στην Τζαμπάλια».

Ο πόλεμος ξεκίνησε στις 7 Οκτωβρίου, όταν η Χαμάς, η οργάνωση που ελέγχει τη Γάζα, σκότωσε 1.200 ανθρώπους στο Ισραήλ, σύμφωνα με τα ισραηλινά στοιχεία, και απήγαγε άλλους 250 περίπου ως ομήρους στη Γάζα. Η επίθεση του Ισραήλ ως αντίποινα έχει στοιχίσει τη ζωή σε πάνω από 37.000 ανθρώπους ενώ έχει προκαλέσει ανθρωπιστική κρίση με ελλείψεις σε τρόφιμα, καύσιμα, φάρμακα και νερό σε έναν θύλακα όπου τα σπίτια και οι υποδομές έχουν μετατραπεί ουσιαστικά σε ερείπια.

«Τα παιδιά και οι οικογένειές τους αναγκάζονται να χρησιμοποιούν νερό από μη ασφαλείς πηγές που έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε αλάτι ή είναι ιδιαιτέρως μολυσμένες», δήλωσε η Κάθριν Ράσαλ, διευθύνουσα σύμβουλος της UNICEF.

«Χωρίς ασφαλές νερό, πολύ περισσότερα παιδιά θα πεθάνουν από τη στέρηση και από ασθένειες τις ερχόμενες ημέρες».

Οι κάτοικοι έχουν σκάψει πηγάδια σε περιοχές κοντά στη θάλασσα όπου τους έχουν ωθήσει οι βομβαρδισμοί, ή βασίζονται στο υφάλμυρο νερό βρύσης από τον μοναδικό υδροφορέα της Γάζας, που έχει τώρα μολυνθεί με θαλασσινό νερό και λύματα.

Τα παιδιά διανύουν μεγάλες αποστάσεις για να σταθούν στην ουρά σε αυτοσχέδια σημεία συλλογής. Συχνά δεν έχουν τη δύναμη να μεταφέρουν τα δοχεία που γεμίζουν με νερό και αναγκάζονται να τα σύρουν πάνω σε ξύλινες σανίδες.

«Όπως βλέπετε, πλένουμε τα παιδιά μας σε μια μικρή λεκάνη. Είναι το νερό από το πλύσιμο των πιάτων, δεν είναι καθαρό, λόγω της έλλειψης νερού», δήλωσε η Φατίμα, η σύζυγος του Άχμεντ. Η ίδια πλένει τον γιο της στο πάτωμα ενός χώρου που είναι ό,τι έχει απομείνει από ένα διαλυμένο σχολείο, το οποίο πλέον αποτελεί το νεότερο σπίτι τους ύστερα από σειρά εκτοπισμών.

«Έχουμε ηπατίτιδα, που προκαλεί κιτρίνισμα των ματιών», δήλωσε. «Έχουμε επίσης εντερικές λοιμώξεις… Ακόμα και το ‘φιλτραρισμένο νερό’ δεν είναι πραγματικά φιλτραρισμένο. Κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας και προσποιούμαστε».