Κάρολος, ο νέος βασιλιάς της Βρετανίας
Μετά τον θάνατο της βασίλισσας Ελισάβετ, ο οποίος ανακοινώθηκε πριν από λίγο από το παλάτι του Μπάκιγχαμ, ο θρόνος τον οποίο υπηρέτησε για 70 χρόνια έχει νέο κάτοχο.
Τη στιγμή που πέθανε η βασίλισσα, ο θρόνος πέρασε αμέσως και χωρίς τελετή στον διάδοχο Κάρολο, τον πρώην πρίγκιπα της Ουαλίας.
Επόμενος στη σειρά, βρίσκεται ο μεγαλύτερος γιος του Καρόλου, ο Γουίλιαμ, ο σημερινός Δούκας του Κέιμπριτζ και σύζυγος της Κέιτ Μίντλετον, Δούκισσα του Κέιμπριτζ.
Ωστόσο, επειδή το πρωτόκολλο της διαδοχής έσπασε, το μεγαλύτερο παιδί του Γουίλιαμ και της Κέιτ, που γεννήθηκε το 2013, θα είναι επόμενος, μετά τον Γουίλιαμ, δηλαδή ο πρίγκιπας Τζορτζ. Αυτό θα ίσχυε είτε το πρώτο παιδί ήταν αγόρι είτε κορίτσι.
Αυτή η αλλαγή υιοθετήθηκε το 2011, όταν οι ηγέτες 16 χωρών της Βρετανικής Κοινοπολιτείας (συμπεριλαμβανομένης της Αυστραλίας, του Καναδά, της Τζαμάικας, της Νέας Ζηλανδίας και άλλων χωρών) συναντήθηκαν στο Περθ της Αυστραλίας και ψήφισαν ομόφωνα να αλλάξουν το πρωτόκολλο διαδοχής.
Προηγουμένως, οι κόρες μπορούσαν να κληρονομήσουν τον βρετανικό θρόνο μόνο εάν δεν υπήρχαν ζωντανοί γιοι.
Μετά τον πρίγκιπα Τζορτζ ακολουθούν τα αδέλφια του πρίγκιπα Τζορτζ, η πριγκίπισσα Σάρλοτ και ο πρίγκιπας Λούις.
Ο πρίγκιπας Χάρι είναι έκτος διαδοχής μετά την αποχώρησή του από τα βασιλικά του καθήκοντα και το ίδιος ισχύει και για τα παιδιά του Άρτσι και Λίλιμπετ.
Στη διαδοχή ακολουθεί ο γιος της βασίλισσας, ο Δούκας της Υόρκης, πρίγκιπας Άντριου, που βρίσκεται στην ένατη θέση στη σειρά της διαδοχής.
Ένας άλλος μακροχρόνιος κανόνας, που απορρίφθηκε το 2011 όριζε ότι κανένας κληρονόμος δεν θα μπορούσε να αναλάβει το θρόνο, εάν ο ίδιος ήταν ή είχε παντρευτεί Ρωμαιοκαθολικό.
Αυτός ο κανόνας βασίστηκε σε αιώνες θρησκευτικών διώξεων και πολέμων από τη βασιλεία του Ερρίκου VIII, ο οποίος διαχωρίστηκε από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, όταν χώρισε τη σύζυγό του, τη Βασίλισσα Αικατερίνη για να παντρευτεί την Άννα Μπόλεν.
Αλλά επειδή ένα από τα καθήκοντα του Βρετανού μονάρχη είναι να διευθύνει την Εκκλησία της Αγγλίας, ακόμη και σήμερα, κανένας Ρωμαιοκαθολικός δεν μπορεί να κατέχει το στέμμα.