Το ντεφιλέ του Louis Vuitton έφερε το Κέντρο Πομπιντού μέσα στο Λούβρο

Το ντεφιλέ του Louis Vuitton που έκλεισε την εβδομάδα του γυναικείου pret-a-porter 2019-2020 χθες βράδυ στο Παρίσι πραγματοποιήθηκε στο Λούβρο, σε ένα σκηνικό που ανέπλαθε για την εκδήλωση την αρχιτεκτονική ενός άλλου παρισινού μουσείου, του Κέντρου Πομπιντού.

Ο στόχος του Νικολά Γκεσκιέρ, καλλιτεχνικού διευθυντή του Louis Vuitton και σχεδιαστή των γυναικείων κολεξιόν του, ήταν να «δημιουργήσει το σοκ ανάμεσα στο παλιό και στο τωρινό», σύμφωνα με το σημείωμα της παρουσίασης.

Για τον λόγο αυτό, οι καλεσμένοι του πέρασαν στον τετράγωνο περίβολο του Λούβρου, παραδοσιακό χώρο των ντεφιλέ του πλουσιότερου οίκου παγκοσμίως, και βρέθηκαν στο αναδομημένο σκηνικό του μουσείου σύγχρονης τέχνης που απέχει ένα και πλέον χιλιόμετρο από εκεί.

Οι ηθοποιοί ‘Εμα Στόουν, Τζένιφερ Κόνελι, Λεά Σεϊντού, Σιένα Μίλερ, ‘Εμα Ρόμπερτς, Τζάστιν Θερού και το τοπ μοντέλο Κάρλι Κλος ήταν στην πρώτη σειρά. Η κολεξιόν συνδύασε με τόλμη τα καρό, τις ρίγες, τα μοτίβα με λουλούδια και ζώα και τα χρώματα — το πράσινο, το κίτρινο, το μπλε, το κόκκινο με το μαύρο και το ασημί. Αυτό που η κριτικός μόδας της New York Times Βανέσα Φρίντμαν χαρακτήρισε αμέσως “πουρέ κακογουστιάς”.

Αλλά για τον Νικολά Γκεσκιέρ, ο στόχος ήταν να παρουσιάσει το ενδυματολογικό ύφος της γειτονιάς περιμετρικά του Κέντρου Πομπιντού, όπου η παρισινή κομψότητα και το εκλεκτικό καθημερινό ντύσιμο συμβαδίζουν. “Μου αρέσει αυτή η εντύπωση του ενδυματολογικού melting pot (που παραπέμπει στο πολιτισμικό melting pot [χωνευτήρι] της Νέας Υόρκης). Τη μεταφέρω σε άλλη κλίμακα σήμερα στον Louis Vuitton”, υπογράμμισε ο σχεδιαστής.

Γιατί άραγε ο Γκεσκιέρ να μεταφέρει το Κέντρο Πομπιντού μέσα στο Λούβρο; Γιατί το Μπομπούρ είναι ένα μέρος όπου συναντάς καλλιτέχνες του δρόμου, αρτίστες, σοβαρούς επισκέπτες των μουσείων. Είναι μια γειτονιά που προσήλκυσε σχεδιαστές όπως ο Ζαν Πολ Γκοτιέ, ο Γιότζι Γιαμαμότο οι οποίοι είχαν εκεί κοντά τα ατελιέ τους όταν η γειτονιά θεωρείτο ακόμη πληγή για την πόλη και σήμερα υμνείται για τη διαφορετικότητα για την οποία κάποτε κατηγορείτο, γράφει η Βανέσα Φρίντμαν.

Τα μοντέλα, αδύνατα και ανδρόγυνα, περπατούσαν με αποφασιστικότητα στην πασαρέλα, φορώντας μπότες, χαμηλά μποτάκια ή παπούτσια derby.

Στα ρούχα οι ώμοι είναι φαρδείς, οι φούστες κοντές και η μέση υπογραμμίζεται από ζώνη με τετράγωνη αγκράφα πάνω στην οποία απεικονίζονται ένα στόμα ή ένα μάτι μακιγιαρισμένα σε στιλ ποπ. Στο κεφάλι τα μοντέλα φορούσαν σκουφάκια που θύμιζαν αυτά της κολύμβησης, από μαύρο δέρμα ή με μοτίβο ντάμας δίδοντας στο σύνολο μια αστική φουτουριστική πινελιά.

Ορισμένες πολύχρωμες εμφανίσεις συνδυάζονται με ένα εξαιρετικά μακρύ μονό σκουλαρίκι. Η κολεξιόν, που εμπνέεται από τον πρωτοποριακό καλλιτέχνη Piet Mondrian έως τον κυβισμό, περιλαμβάνει επίσης κλασικά κομμάτια με μια νότα χαλαρής πολυτέλειας, ένα χαρακτηριστικό του σχεδιαστή.

(με πληροφορίες από New York Times)