Αυστρία: Απαλλοτριώνεται το σπίτι στο οποίο γεννήθηκε ο Αδόλφος Χίτλερ

Με στόχο να αποφευχθεί η μετατροπή του σε ένα είδος “μνημείου και τόπου προσκύνησης” για ναζιστές και ακροδεξιούς, αλλά χωρίς ακόμη να έχει προσδιοριστεί η μελλοντική χρήση του, η αυστριακή κυβέρνηση συνασπισμού Σοσιαλδημοκρατών και συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος ενέκρινε σήμερα το σχέδιο νόμου για την απαλλοτρίωση του σπιτιού στο οποίο γεννήθηκε εκείνος που αιματοκύλισε την ανθρωπότητα ως ο μεγαλύτερος εγκληματίας στην ιστορία της, ο Αδόλφος Χίτλερ.

Όπως δήλωσε το μεσημέρι στη Βιέννη, μετά την εβδομαδιαία συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, ο Αυστριακός ομοσπονδιακός καγκελάριος και αρχηγός των Σοσιαλδημοκρατών Κρίστιαν Κερν, σχολιάζοντας πρόταση του υπουργού Εσωτερικών Βόλφγκανγκ Σομπότκα (του Λαϊκού Κόμματος), για “την κατεδάφιση του κτιρίου ως την καθαρότερη λύση”, προκύπτουν πρακτικά προβλήματα επειδή το κτίριο (σ.σ.: η πρόσοψή του) έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο.

Σύμφωνα με τον αντικαγκελάριο και αρχηγό του Λαϊκού Κόμματος Ράινχολντ Μιτερλένερ, για το λόγο αυτό το κτίριο δεν μπορεί να κατεδαφιστεί και ο ίδιος θα πρότεινε να εξεταστεί μία χρήση του με παιδαγωγική αξία.

Ο επιστημονικός διευθυντής του Αρχείου Τεκμηρίωσης της Αυστριακής Αντίστασης Γκέρχαρντ Μπάουμγκαρτνερ θεωρεί πως ήδη γίνεται πολύς λόγος για το σπίτι, ενώ παρατηρείται μία τάση ανθρώπων απ’ όλη την Ευρώπη να επισκέπτονται την πόλη Μπραουνάου, όπου βρίσκεται το σπίτι.

Κατά την άποψή του, ακόμη και μία κατεδάφιση δεν θα ωφελούσε, καθώς οι οπαδοί του ναζισμού θα συνέχιζαν να συρρέουν και στο μέλλον, που δεν θα υπήρχε το σπίτι, για προσκύνημα σε μία “Πλατεία του Χίτλερ” ή σε ένα “Πάρκο του Χίτλερ”.

Ως εκ τούτου, σύμφωνα με τον ίδιο, το κτίριο θα πρέπει να “αποπολιτικοποιηθεί” πλήρως, για παράδειγμα με την μετατροπή του σε “σούπερ-μάρκετ” ή σε έδρα της Πυροσβεστικής, “μπροστά από τα οποία σίγουρα κανείς δεν θα ήθελε να φωτογραφηθεί”, όπως τόνισε χαρακτηριστικά στη δημόσια Αυστριακή Ραδιοφωνία.

Ο Ομοσπονδιακός Νόμος που θα ψηφιστεί το φθινόπωρο από τη Βουλή και αναμένεται να τεθεί σε ισχύ πριν από το τέλος του χρόνου, προβλέπει την μεταβίβαση στο επίσημο κράτος του δικαιώματος ιδιοκτησίας, μετά την αποτυχία των διαπραγματεύσεων για την πώληση του σπιτιού από την ιδιοκτήτρια του, στην οποία θα καταβληθεί η αναλογούσα αποζημίωση.

Με τον νόμο αυτόν δίνεται ένα τέλος στη δικαστική διαμάχη ανάμεσα στο κράτος και την ιδιοκτήτρια του κτιρίου, διαμάχη που είχε ξεκινήσει από το 2011, με το σπίτι να παραμένει από τότε κενό, ενώ κατά διαστήματα έχουν γίνει διάφορες προτάσεις ως προς τη μελλοντική χρήση του, η οποία εξακολουθεί να μένει ανοικτή. Το κτίριο νοικιάζει από το 1972 το αυστριακό υπουργείο Εσωτερικών από την ιδιοκτήτριά του και μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2011 είχε εγκατεστημένο εκεί ένα Εργαστήρι για Άτομα με Ειδικές Ανάγκες.

Το μηνιαίο μίσθωμα για τα συνολικά 800 τετραγωνικά μέτρα του διώροφου κτιρίου ανέρχεται σε 4.800 ευρώ που “μοιράζονται” σε αναλογία 60-40%, αντίστοιχα, το υπουργείο και ο δήμος της πόλης Μπραουνάου.

Αξίζει να σημειωθεί πως το μόνο στοιχείο που συνδέει με το παρελθόν το κτίριο στην μικρή πόλη των 17.000 κατοίκων Μπραουνάου αμ Ιν, στο ομόσπονδο κρατίδιο της Άνω Αυστρίας, είναι η μαρμάρινη πλάκα από πέτρωμα από το πρώην ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης Μαουτχάουζεν, την οποία είχε τοποθετήσει το 1989 έξω από το σπίτι ο δήμος της πόλης, και το χαραγμένο μήνυμα “Ποτέ ξανά φασισμός. Στη μνήμη των εκατομμυρίων νεκρών”.

Κάθε χρόνο, την ημέρα των γενεθλίων του Χίτλερ, διοργανώνονται αντιφασιστικές διαδηλώσεις μπροστά στο κτίριο, ωστόσο αυτό δεν αποτρέπει, από την άλλη πλευρά, τους οπαδούς του ναζισμού να προσέρχονται στη διάρκεια του χρόνου στο σημείο αυτό για “προσκύνημα”.

Στο σχετικά απλοϊκό και άσημο διώροφο κτίριο με τη διεύθυνση “Σάλτσμπουργκερ Φόρστατ 15” στο Μπραουνάου, στο οποίο ζούσε από τα τέλη του 19ου αιώνα ο τελωνειακός υπάλληλος ΄Αλοϊς Χίτλερ με τη σύζυγο του Κλάρα, γεννήθηκε – ως τρίτο από τα έξι παιδιά του ζεύγους — στις 20 Απριλίου του 1889 και παρέμεινε εκεί μέχρι την ηλικία των τριών ετών, ο μεγαλύτερος εγκληματίας στην ιστορία της ανθρωπότητας, με την πόλη στις όχθες του ποταμού Ινν να ζει μέχρι σήμερα στη μαύρη σκιά αυτής της “κληρονομιάς”.

Στο πλαίσιο των προσπαθειών για να απαλλαγεί η πόλη από το στίγμα της “γενέτειρας του Χίτλερ”, το δημοτικό συμβούλιο της είχε αποφασίσει ομόφωνα πριν έξι χρόνια να ανακαλέσει τον τίτλο του „επίτιμου δημότη” που φέρεται να είχε δοθεί στον Χίτλερ το 1933.