«Laundromat»: Από την Ειδομένη στην Νέα Υόρκη μέσω του Ai Wei Wei
Προσεκτικά κρεμασμένα ρούχα, σχολαστικά τακτοποιημένα παπούτσια, με ακρίβεια διπλωμένες κουβέρτες. Το δάπεδο, στρωμένο με 2.000 tweets, φωτογραφίες από βίντεο, εκτυπώσεις άρθρων σε διαδικτυακά μέσα, όλα όσα σκιαγραφούν την αντίδραση του Τύπου στην ιστορική ανθρώπινη καταστροφή: του κύματος των προσφύγων που αφήνουν πίσω την κατεστραμμένη ζωή τους σε Μέση Ανατολή και Αφρική για να διασχίσουν την Μεσόγειο, αναζητώντας μια δεύτερη ζωή στην Ευρώπη.
Αυτό είναι το «Laundromat», το «Αυτόματο Πλυντήριο», η τελευταία εγκατάσταση του Ai Wei Wei (έως τις 23 Δεκεμβρίου, στην γκαλερί Deitch Projects, στην Νέα Υόρκη).
«Πήγα στον καταυλισμό προσφύγων στην Ειδομένη…άρχισα να τραβάω φωτογραφίες, να καταγράψω τη στιγμή. Η σκληρή πραγματικότητα μπορεί να λειτουργήσει ως μαρτυρία και να μας κάνει να στοχαστούμε γι’ αυτές τις συνθήκες. Αυτό είναι μια κατάσταση που πολλοί αρνούνται να δουν ή προσπαθούν να την διαστρέψουν ή να την αγνοήσουν. Πολλοί, ηθελημένα πιστεύουν ότι δεν συμβαίνει. Όταν βλέπεις τόσα παιδιά να μην πηγαίνουν σχολείο, 263 εκατομμύρια παιδιά σ’ όλον τον κόσμο, μπορείς εύκολα να προβλέψεις τι μας επιφυλάσσει το μέλλον» δήλωσε στο Designboom ο Κινέζος καλλιτέχνης-ακτιβιστής.
«Όταν αρχίσαμε να φιλμάρουμε στην Ειδομένη, το πρώτο πράγμα που παρατηρήσαμε ήταν άνθρωποι που προσπαθούσαν ν’ αλλάξουν ρούχα. Τα ρούχα που φορούσαν από τη Συρία, βρεγμένα και σκονισμένα απ’ το δύσκολο ταξίδι στη θάλασσα, πάνω από βουνά και μέσα από δάση. Δεν είχαν την ευκαιρία να πλύνουν τα ρούχα τους, έως ότου τους σταμάτησαν στην Ειδομένη. Τα έπλεναν στα χέρια και τα άπλωναν στον φράχτη, να στεγνώσουν» συνέχισε.
«Όταν υποχρέωσαν τους πρόσφυγες να εκκενώσουν την Ειδομένη και να κατευθυνθούν σε άλλους καταυλισμούς, πολλά από τα υπάρχοντά τους αφέθηκαν πίσω. Έφτασαν φορτηγά, τα φόρτωναν πάνω, να τα πάνε σε χωματερή. Αποφάσισα να εξετάσω κατά πόσον μπορούσαμε να αγοράσουμε κάποια ή να τα συλλέξουμε, για να μην καταστραφούν. Μεταφέραμε στο στούντιό μου στο Βερολίνο ένα ολόκληρο φορτηγό τέτοια υλικά, χιλιάδες κουβέρτες, ρούχα, παπούτσια, όλα απίστευτα βρώμικα. Πλύναμε τα ρούχα και τα παπούτσια προσεκτικά, ένα, ένα. Κάθε είδος ρουχισμού πλύθηκε, στέγνωσε, σιδερώθηκε και καταγράφηκε.
Η δουλειά μας ήταν ίδια με τη δουλειά σ’ ένα αυτόματο πλυντήριο», κατέληξε.
Πηγή: DesignBoom. Φωτογραφία: Bobby Doherty, New York Magazine