Η ιστορία του «πατέρα σούπερμαν» πίσω από την εμβληματική φωτογραφία του Γιάννη Μπεχράκη

Μεγάλη απώλεια για τον χώρο της φωτοδημοσιογραφίας αποτελεί ο θάνατος του πολυβραβευμένου φωτορεπόρτερ Γιάννη Μπεχράκη, ο οποίος πέθανε το Σάββατο μετά από σκληρή μάχη με τον καρκίνο.

Ο Γιάννης Μπεχράκης, ο οποίος εργάστηκε για 30 χρόνια ως φωτογράφος του πρακτορείου Reuters, τιμήθηκε και με το βραβείο Πούλιτζερ για τον τρόπο που ο ίδιος και η ομάδα του κάλυψαν την ευρωπαϊκή προσφυγική κρίση.

Μια από τις πιο εμβληματικές φωτογραφίες από εκείνη την περίοδο τραβήχτηκε μια βροχερή μέρα και απαθανατίζει την αγάπη ενός πατέρα για το παιδί του.

Στη φωτογραφία ένας Σύρος πρόσφυγας κρατά στην αγκαλιά του την κόρη του και περπατάει στη μέση του δρόμου. Στους ώμους του φοράει μια αυτοσχέδια μπέρτα, φτιαγμένη από μια μαύρη σακούλα σκουπιδιών.

Ο ίδιος ο Γιάννης Μπεχράκης, σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στην «Καθημερινή», είχε μιλήσει για τη φωτογραφία αυτή και είχε αποκαλύψει τις σκέψεις του για το μοναδικό αυτό «κλικ».

«Υπήρξαν πάρα πολλές στιγμές που με συγκίνησαν, που με έκαναν να αισθανθώ κομμάτι του όλου πράγματος. Διότι υπάρχει επίσης κάτι άλλο που δεν ξεχνώ ποτέ. Εγώ, όπως και πάρα πολλοί άλλοι άνθρωποι, έχω μέσα μου αίμα προσφυγικό. Η γιαγιά μου ήταν πρόσφυγας από τη Σμύρνη και μου διηγούνταν τι είχε ζήσει η οικογένειά της. Οπότε καταλαβαίνω πολύ καλά τι περνούν σήμερα οι πρόσφυγες. Μια τέτοια στιγμή, λοιπόν, ήταν στην Ειδομένη τον χειμώνα του 2015, όταν είδα αυτόν τον πατέρα που κουβαλούσε μέσα στη βροχή, για πολλά χιλιόμετρα, την κόρη του. Φορούσε μια αυτοσχέδια κάπα από σκουπιδοσακούλες για να προστατεύεται από τη βροχή. Και κάποια στιγμή, πηγαίνοντας προς αυτό που πίστευε ότι ήταν η ελευθερία και η λύτρωση, έσφιξε την κόρη του δυνατά στην αγκαλιά του και τη φίλησε. Όταν τον είδα να περπατά στη μέση του δρόμου έτσι με μια δύναμη και μια αγάπη, μου φάνηκε τεράστιος, σαν σούπερ ήρωας. Κι επειδή έχω κι εγώ μια κόρη στην ηλικία της δικής του, η σκηνή αυτή με συγκλόνισε. Λέω μάλιστα πολλές φορές χαριτολογώντας ότι με αυτή τη φωτογραφία απέδειξα ότι οι σούπερ ήρωες δεν υπάρχουν μόνο στη φαντασία μας. Υπάρχουν και στη ζωή. Μπορεί να είναι ένας απλός άνθρωπος χωρίς μόρφωση, ένας φτωχός, ένας ζητιάνος, κάποιος που δεν του δίνεις ενδεχομένως καμία σημασία. Έρχεται όμως μια στιγμή που αυτός ο άνθρωπος θα κάνει μια πράξη τόσο δυνατή, που θα σε αφήσει άναυδο με την ομορφιά της» είχε αναφέρει ο ίδιος.

Μιλώντας στο CNNi, και αναφερόμενος στην ίδια φωτογραφία είχε πει:

«Όταν είδα αυτή την εικόνα πέρυσι, στις 10 του Σεπτέμβρη, αυτό τον άντρα να κρατά την κόρη του, μου φάνηκε σαν τον Σούπερμαν. Έχει σκεπαστεί με αυτή τη σακούλα σκουπιδιών που μοιάζει με μπέρτα του Σούπερμαν. Είναι Σύρος. Φιλάει την κόρη του και μου δημιούργησε την αίσθηση του οποιουδήποτε πατέρα που προστατεύει το παιδί του. Περπατώντας στη θύελλα για να φτάσει στο όνειρο. Ήταν μια εκπληκτική μέρα».

Ο παραγωγός του Reuters και φίλος του Γιάννη Μπεχράκη Βασίλης Τριανταφύλλου αποκάλυψε σε άρθρο-αφιέρωμα για τον σπουδαίο φωτορεπόρτερ το παρασκήνιο της φωτογραφίας αυτής.

«Εκείνο το πρωί όταν φύγαμε από το ξενοδοχείο έβρεχε και ο Γιάννης παραπονιόταν… Στο δρόμοπρος τα σύνορα είδαμε κάποιους πρόσφυγες και άρχισε να βγάζει φωτογραφίες. Μετά από λίγο του είπα: “Οκ, πάμε”. Εκείνος απάντησε: “Όχι, όχι, περίμενε. Δεν έχω ακόμη τη φωτογραφία”. Περίμενα στο αυτοκίνητο όταν κάποια στιγμή επέστρεψε και μου είπε: “Εντάξει, έχω τη φωτογραφία. Έψαχνε αυτή τη φωτογραφία» θυμάται ο κ. Τριανταφύλλου.

Σε άλλο σημείο του αφιερώματος, ο κ. Τριανταφύλλου λέει για τον φωτορεπόρτερ:

«Η αφοσίωσή του ήταν συναρπαστική. Ο φίλος και συνάδελφός του επί 30 χρόνια, ο παραγωγός Βασίλης Τριανταφύλλου, τον περιέγραψε ως έναν τυφώνα που εργαζόταν όλες τις ώρες και ορισμένες φορές θέτοντας τον εαυτό του σε κίνδυνο για να βγάλει τη φωτογραφία που ήθελε».

(Πηγή)