Ρούλα Πισπιρίγκου: Σε δίκη για τη δολοφονία της Τζωρτζίνας – Κόλαφος το βούλευμα
Οι δικαστές (Γεώργιος Κασίμης, Πρόεδρος Πλημμελειοδικών, Χαράλαμπος Γεωργακόπουλος και Θεοδώρα Τραϊανίδου, Πλημμελειοδίκες) υιοθετούν εν πολλοίς την πρόταση του εισαγγελέα Γιώργου Νούλη, καταλήγοντας, ωστόσο, ότι τον Απρίλιο του 2021 η κατηγορούμενη προσπάθησε να σκοτώσει το παιδί όχι όμως προκαλώντας του ασφυκτικό θάνατο αλλά με την χορήγηση κεταμίνης. Εκείνη τη φορά δεν τα κατάφερε λόγω της άμεσης επέμβασης των γιατρών. Λίγους μήνες μετά, ακολουθώντας την ίδια μέθοδο, το επιχείρησε και πάλι. Ωστόσο τότε οι γιατροί δεν πρόλαβαν, και το παιδί άφησε την τελευταία του πνοή στις 29 Ιανουαρίου του 2022 μέσα στο νοσοκομείο «ΠΑΙΔΩΝ».
Οι δικαστές στο σκεπτικό τους αναφέρουν, μεταξύ άλλων, πως ο αποκλεισμός της μύτης και του στόματος δεν είναι πρόσφορος τρόπος ώστε να προκληθεί ανακοπή. Συνεπώς, συμπεραίνουν, η κατηγορούμενη χορήγησε μη επακριβώς ταυτοποιήθησα ουσία, κατασταλτική του κεντρικού νευρικού συστήματος, με πιθανότητα που αγγίζει τη βεβαιότητα η ουσία αυτή να είναι κεταμίνη. Μία ουσία που συγκαταλέγεται σε αυτές που είναι ικανές να προκαλέσουν ανακοπή και η οποία επέφερε πτώση των αφίξεων και μηδενισμό του κορεσμού στο οξυγόνο .
Όσον αφορά στο θάνατο του παιδιού, οι δικαστές υιοθετούν πλήρως τα όσα αναφέρει ο εισαγγελέας Γ,Νούλης στην πρότασή του, περί χορήγησης της θανατηφόρας ουσίας στις 29 Ιανουαρίου μέσα στο νοσοκομείο που νοσηλευόταν το κοριτσάκι, σε χρόνο που ήταν μόνο η μητέρα του στο δωμάτιο.
Σχετικά με το κίνητρο, και στο βούλευμα αναφέρεται, πως ήταν η εμμονή της Πισπιρίγκου με τον Μάνο Δασκαλάκη καθώς όλα τα περιστατικά συνέβαιναν όταν ο πατέρας των παιδιών της απομακρυνόταν από την συζυγική εστία ενώ εστιάζουν και στην προσωπικότητα της κατηγορούμενης, βασιζόμενοι στην περιγραφή της ειδικής πραγματογνώμονας που είχε οριστεί κατά την ανάκριση.
«Η κινητροδότηση της κατηγορούμενης ως προς την εκπόρευση της ως άνω εξακολουθητικής αξιόποινης συμπεριφοράς της ελέγχεται στα δυσμενή και παθογενή χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς και της ιδιοσυγκρασίας της, που αποκρυσταλλώνονται, κυρίως, σε ιδέες μεγαλείου συνδεόμενες με τη δημοσιότητα / διασημότητα, αλλά μη έχουσες έρεισμα στην πραγματικότητα, στον ενστερνισμό της αντίληψης πως μπορεί κανείς να αποκτήσει δημοσιότητα / διασημότητα μέσα από παραβατικές πράξεις, στη διαρκή διαπραγμάτευση μεταξύ αλήθειας και ψέματος, πραγματικού και μη πραγματικού, σε αποστέρηση κάθε γνησίου συναισθήματος, σε επικέντρωση (κατά προεξάρχοντα ρόλο) σκέψεων και επενδύσεων γύρω από τον ήδη εν διαστάσει σύζυγό της και υποστηρίζοντα την κατηγορία, με ενδιάθετη έκφραση κτητικότητας επ’ αυτού, στη διακατοχή της από την ιδέα / φόβο της εγκατάλειψης, στην απόδοση μεγάλης σημασίας στο να βρίσκεται κανείς στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος μέσω της διασημότητας που προσφέρει η δημοσιότητα, στην αντίληψη των παιδιών της ως μια ναρκισσιστικής προέκτασης του εαυτού της και σε προσέγγιση εξιδανίκευσης του θανάτου, καταδεικνύεται, κατά την κρίση του παρόντος Συμβουλίου, θρασύτητα, έντονη αντικοινωνικότητα, αδιαφορία για την ανθρώπινη ζωή, ταπεινά ελατήρια και ιδιαίτερη επικινδυνότητα της κατηγορούμενης…»
Λόγω των παραπάνω, οι δικαστές καταλήγουν πως πρέπει να συνεχιστεί η προσωρινή της κράτηση για άλλους 6 μήνες καθώς η κατηγορούμενη είναι ύποπτη τέλεσης νέων, όμοιων αξιόποινων πράξεων ακόμη και κατά των δικών της ανθρώπων.