Έξι χρόνια από την τραγωδία στο Μάτι

Έξι χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την ανείπωτη τραγωδία στο Μάτι, με τους 104 νεκρούς και τους πολλούς τραυματίες, με ανθρώπους που έζησαν τον εφιάλτη, συνεχίζουν να ανεβαίνουν τον προσωπικό τους Γολγοθά, περιμένοντας δικαίωση.

Την ώρα που οι 21 κατηγορούμενοι κάθονται και πάλι στο εδώλιο, εκδηλώσεις μνήμης για την 6η επέτειο από την τραγωδία πραγματοποιούνται σήμερα 23 Ιουλίου με τους συγγενείς των θυμάτων να εξακολουθούν να περνούν έναν ακόμη «Γολγοθά».

Οι 21 κατηγορούμενοι κάθισαν χθες (22/7) και πάλι στο εδώλιο. Είναι η έκτη συνεδρίαση για την φονική πυρκαγιά στο Μάτι μετά την εισαγγελική έφεση που ασκήθηκε για την πρωτόδικη απόφαση. O χρόνος για τους περισσότερους επιζώντες από τη φονική πυρκαγιά έχει σταματήσει στις 23 Ιουλίου 2018. Ο Γιάρεκ βρισκόταν στο Μάτι για διακοπές με την οικογένειά του. Η 38χρονη γυναίκα του και ο 9χρονος γιος του κάηκαν. Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, βρίσκεται πίσω στο σημείο μηδέν.

«Προσπαθούσα να τους βρω, η γυναίκα μου πήρε τον αδερφό μου στην Πολωνία και του είπε “είμαστε καλά, μπαίνουμε σε μία βάρκα για τη Ραφήνα” και του ζήτησε να ψάξει να βρει εμένα» λέει μη μπορώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά του.

Αν και για τον πιο οδυνηρό λόγο, ο Γιάρεκ τα τελευταία έξι χρόνια θεωρεί το Μάτι δεύτερο σπίτι του. Στην Πολωνία έχει αφήσει τη δουλειά του και περιμένει τη δεύτερη δικαστική απόφαση.

«Στην πραγματικότητα κάθε μέρα για εμάς είναι επέτειος και κάθε μέρα δικάσιμη είναι μια κηδεία, αυτό δεν το έχει καταλάβει κανένας» αναφέρει ο επιζών Γιάννης Οικονομίδης στην ΕΡΤ.

«Αυτό που συνέβη ήταν πρωτόγνωρο για εμάς, δεν είχε ξανασυμβεί ποτέ, εγώ προσωπικά βρήκα άνθρωπο καμμένο στην άκρη του δρόμου σε ένα μονοπάτι που οδηγεί στη θάλασσα και ήταν καρβουνιασμένος» λέει κάτοικος της περιοχής.

Η δίκη σε δεύτερο βαθμό για την εθνική τραγωδία του Ματιού είναι στην αρχή της. Σε έξι συνεδριάσεις, έχουν σχεδόν ολοκληρωθεί διαδικαστικά θέματα και αιτήματα, πριν ξεκινήσουν να αφηγούνται τον εφιάλτη οι συγγενείς αυτών που χάθηκαν.

«Έξι χρόνια τώρα η υπόθεσή μας έχει μείνει στα τυπικά, για τυπικούς λόγους δεν αναβαθμίστηκε ποτέ σε κακούργημα, για τυπικούς λόγους δεν είναι εδώ όσοι θα έπρεπε να είναι σαν κατηγορούμενοι» τονίζει ο Άρης Χερουβείμ, συγγενής τεσσάρων θυμάτων.

Μετά την εισαγγελική έφεση, η δίκη για την τραγωδία της ανατολικής Αττικής γίνεται από μηδενική βάση και για τους 21 κατηγορούμενους.

Πρωτόδικα, είχαν καταδικαστεί μόλις έξι, πέντε πρώην υψηλόβαθμοι της Πυροσβεστικής και ο ηλικιωμένος που άναψε τη φωτιά για να κάψει ξερά χόρτα στο Νταού Πεντέλης. Οι ποινές τους ήταν 3 έως 111 χρόνια φυλάκιση, που μετατράπηκαν σε χρηματικές προς 10 ευρώ ημερησίως για όλους.

Εκδηλώσεις μνήμης για την 6η επέτειο

Eκδηλώσεις μνήμης για την 6η επέτειο από την τραγωδία στο Μάτι πραγματοποιούνται σήμερα 23 Ιουλίου 2024. Τον πρωθυπουργό Κυρ. Μητσοτάκη θα εκπροσωπήσει ο υπουργός Επικρατείας Μάκης Βορίδης.

Στις 09:00 θα τελεστεί επιμνημόσυνη Δέηση, στον Ι.Ν του Αγ. Ιωάννη, στο Νέο Βουτζά και στις 09:30 Αρχιερατικό Μνημόσυνο, στον Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου, στο Κόκκινο Λιμανάκι, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Μεσογαίας κ. Νικολάου.

Στις 18:30, στο Μνημείο των Θυμάτων, στο Νέο Βουτζά, θα τελεστεί τρισάγιο και θα ακολουθήσει το Προσκλητήριο των 104 νεκρών.

• Στη συνέχεια, θα γίνει πορεία προς το Μάτι από τις οδούς Αλεξάνδρου, Διαγόρα, Εκάβης, Ισμήνης, (διέλευση Λεωφόρου Μαραθώνος), Κυανής Ακτής και Ποσειδώνος.
• Στις 20:00 θα διεξαχθεί η κύρια εκδήλωση και το τρισάγιο στον Ναυτικό Αθλητικό Όμιλο στο Μάτι (Ν.Α.Ο.ΜΑ.)
• Στις 21:00, περπατώντας μέσω Ποσειδώνος από το Ν.Α.Ο.ΜΑ θα γίνει προσέγγιση της Αργυράς Ακτής.

Στην Αργυρά Ακτή, στην ένωση των δύο δήμων, Μαραθώνος και Ραφήνας-Πικερμίου, θα λάβει, επίσης, χώρα και το δρώμενο που ξεκίνησε από την κόρη ενός θύματος: 104 πλωτά φαναράκια αφήνονται στη θάλασσα: “ να τα ταξιδέψει στη μνήμη των ανθρώπων που πνίγηκαν, στη μνήμη των ανθρώπων που περίμεναν στο νερό με καμένες τις σάρκες τους για μια βοήθεια που ήρθε πολύ αργά, των ανθρώπων που ξεψύχησαν δίπλα στο νερό, των ανθρώπων που δεν έφτασαν ποτέ στο νερό, των ανθρώπων που εγκλωβίστηκαν και δεν είχαν νερό’’.