Α. Χαρίτσης – Νομοσχέδιο για τους αιγιαλούς: «Θα πρέπει να ξεχάσουμε τις παραλίες που ξέραμε»
«Με αυτό το νομοσχέδιο θα πρέπει να ξεχάσουμε τις παραλίες που ξέραμε, τις εικόνες που έχουμε από τα παιδικά μας χρόνια, να ξεχάσουμε την ελεύθερη πρόσβαση» τόνισε ο Αλέξης Χαρίτσης, μιλώντας στην ολομέλεια της Βουλής για το νομοσχέδιο για τους αιγιαλούς, το οποίο και θα καταψηφίσει η Νέα Αριστερά.
Ο πρόεδρος της ΚΟ της Νέας Αριστεράς είπε ότι πρέπει να ανησυχούμε για το φαινόμενο του υπερτουρισμού, για τη «φέρουσα ικανότητα» ειδικά των μικρών νησιών, για την «παντελή έλλειψη στρατηγικής» της κυβέρνησης προκειμένου να προσαρμοστούμε στις συνθήκες της κλιματικής αλλαγής. Επεσήμανε ότι πρέπει να ανησυχούμε διπλά γιατί «με τέτοιες καταστροφικές πολιτικές επιλογές δεν υπονομεύεται μόνο το δικό μας παρόν, αλλά πρωτίστως υπονομεύεται το μέλλον των επόμενων γενεών» για χάρη μιας «κοντόφθαλμης και ιδιοτελούς πολιτικής, παλαιοκομματικής και ρουσφετολογικής, με πλήρη παράδοση στα ιδιωτικά συμφέροντα».
Ειδικότερα, ο κ. Χαρίτσης κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι με το νομοσχέδιο αντιμετωπίζει το θαλάσσιο μέτωπο πρωτίστως ως αξιοποιήσιμη έκταση και όχι ως ευαίσθητη κοινόχρηστη περιοχή. «Αυξάνετε την κάλυψη των παραλιών με ομπρελοκαθίσματα, μειώνετε την απόσταση από την ακτογραμμή και επιτρέπετε την εκμετάλλευση ακόμα και μικρών παραλιών, περνάτε τον παλαιό αιγιαλό στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου για να μπορεί να αξιοποιηθεί» είπε. Σχολίασε ότι, ταυτόχρονα, η κυβέρνηση προσπαθεί να αμβλύνει τις εντυπώσεις εισάγοντας κάποιες ρυθμίσεις για ηλεκτρονικές δημοπρασίες, ελέγχους και πρόστιμα.
Επεσήμανε ότι η χώρα μας βρίσκεται στο hot spot της κλιματικής κρίσης στη Μεσόγειο, και αυτό που κάνει η κυβέρνηση είναι να δηλώνουν επικοινωνιακά «φιλοπεριβαλλοντικοί», ενώ «στην πραγματικότητα οδηγείτε ξανά τη χώρα σε μια ασύδοτη και στρεβλή ανάπτυξη που ουδεμία σχέση έχει με την προστασία του περιβάλλοντος και τη θωράκιση από την κλιματική κρίση». Πρόσθεσε ότι, παράλληλα, κάνει και κάτι άλλο η κυβέρνηση: «Ένα ατελείωτο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας για να εξυπηρετήσετε για ακόμα μια φορά συγκεκριμένα ιδιωτικά συμφέροντα».
Υπογράμμισε ότι το μήνυμα του «κινήματος της πετσέτας» ήταν: «Τέρμα στην ασυδοσία. Τέρμα στην κυβερνητική ανοχή της ασυδοσίας», ζητώντας την τήρηση της νομιμότητας απέναντι στην ασυδοσία και τη λογική της αρπαχτής, απέναντι σε «όλα αυτά δηλαδή που μια οργανωμένη Πολιτεία οφείλει να ελέγχει, να απαιτεί συμμόρφωση και να επιβάλλει κυρώσεις στις περιπτώσεις παραβάσεων». Τόνισε ότι η κυβέρνηση, με το νομοσχέδιο που φέρνει, δεν απαντά στις διεκδικήσεις των πολιτών για τροποποίηση της νομοθεσίας ώστε ο δημόσιος χώρος και η ελεύθερη πρόσβαση να διασφαλίζεται πραγματικά και να σταματήσει η περιβαλλοντική καταστροφή. «Κάνει ακριβώς το αντίθετο. Νομοθετεί την ανομία» είπε.
Υποστήριξε ότι με δυο τρόπους προστατεύονται τα κοινόχρηστα αγαθά όπως επιβάλλει το Σύνταγμα: «Αφενός, να τα ορίσει με τέτοιο τρόπο στα νομοθετικά κείμενα ώστε να διασφαλίζεται στο παρόν αλλά και μελλοντικά η προστασία τους. Να μένουν εκτός συναλλαγής. Να μην παραδίδονται σε εμπορική χρήση. Να διασφαλίζεται η ελεύθερη χρήση τους από τους πολίτες. Αφετέρου, να υπάρχει ένα κράτος που με τους ελεγκτικούς του μηχανισμούς επιβεβαιώνει την προστασία αυτή». Όμως, «το σημερινό σχέδιο νόμου αποτυγχάνει να κάνει οτιδήποτε από τα δύο».
Σχολίασε ότι, με βάση το «πάθος που επιδεικνύει ο κ. Χατδηζάκης ενάντια στα δημόσια αγαθά», «θα ήταν όντως περίεργο ο αιγιαλός και οι παραλίες να ξέφευγαν». Επεσήμανε ότι λόγω της κρίσης της Covid 19 παραχωρήθηκε μεγαλύτερο ποσοστό των παραλιών – και εν γένει του δημόσιου χώρου -, όμως «η κυβέρνηση έρχεται τώρα την έκτακτη συνθήκη να τη μετατρέψει σε κανονικότητα», ενώ θα έπρεπε να λαμβάνεται υπόψη η απειλητική κρίση της κλιματικής κατάρρευσης και της περιβαλλοντικής υποβάθμισης των οικοσυστημάτων της χώρας μας. «Παρ’ όλα αυτά, το σημερινό σχέδιο νόμου δεν διαθέτει το πρόσημο της περιβαλλοντικής και αναπτυξιακής βιωσιμότητας. Ούτε φυσικά μεριμνά για τη διασφάλιση του δημοσίου έναντι του ιδιωτικού» είπε.
Ανέφερε ότι υπάρχουν και κάποιες επιμέρους θετικές διατάξεις, όπως η χρήση ψηφιακών μέσων στον έλεγχο και την καταγγελία της παραβίασης των όρων για χρήση αιγιαλών και παραλιών, καθώς και η θεσμοθέτηση του κεντρικού συστήματος ηλεκτρονικού διαγωνισμού για την παραχώρηση των μισθώσεων. Όμως, σχολίασε, «κρατάμε μικρό καλάθι». Γιατί, όπως είπε, οι κτηματικές υπηρεσίες είναι τόσο υποστελεχωμένες που είναι μάλλον αδύνατο να ανταποκριθούν σε μεγάλο αριθμό καταγγελιών. Και διότι, αφαιρείται από την Τοπική Αυτοδιοίκηση η αρμοδιότητα των τοπικών υποθέσεων.
Ο κ. Χαρίτσης επεσήμανε ότι η μεγάλη εικόνα είναι αυτή που σκιαγραφεί το νομοσχέδιο με τις ρυθμίσεις για «κατάργηση της ήδη ανεπαρκούς ζώνης πλάτους 30 μέτρων από τη γραμμή του αιγιαλού. Με την κατάργηση του κοινόχρηστου χαρακτήρα του παλαιού αιγιαλού, που πλέον ως ιδιωτική περιουσία του δημοσίου θα μπορεί να παραχωρείται προς εκμετάλλευση. Με την άρση της απαγόρευσης παραχώρησης μικρών αιγιαλών, που πλέον θα δίνονται σε όμορες ξενοδοχειακές μονάδες. Με την κατάργηση του ειδικού καθεστώτος επιπλέον ζώνης 12 μέτρων από το όριο του αιγιαλού στα Δωδεκάνησα». Σχολίασε ότι η Ελλάδα που οραματίζεται η κυβέρνηση της ΝΔ, με αυτό το νομοσχέδιο είναι ομπρελοκαθίσματα παντού, μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες με πριβέ παραλίες, δομημένες παραλίες, αυτό που λέμε «πάνω στο κύμα», μπλοκάρισμα της ελεύθερης πρόσβασης για τους πολίτες. Κατηγόρησε τον υπουργό ότι αντιμετωπίζει με ειρωνία και απαξία τις επισημάνσεις και τις διεκδικήσεις των περιβαλλοντικών οργανώσεων, όπως το αίτημα για θέσπιση αδόμητης ζώνης 100 μέτρων για νέες κατασκευές, όπως επιτάσσει το Πρωτόκολλο για την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών της Μεσογείου (Σύμβαση της Βαρκελώνης).
Ο κ. Χαρίτσης είπε ότι τη Νέα Αριστερά τη βρίσκει ριζικά αντίθετη και ο γενικότερος προσανατολισμός της κυβέρνησης σε σχέση με την διαχείριση του δημόσιου χώρου, των οικοσυστημάτων και της τουριστικής ανάπτυξης. Επεσήμανε ότι δεν μπορεί ένα τέτοιο νομοσχέδιο να συζητείται «με αυτόν τον αποσπασματικό τρόπο» στο κοινοβούλιο μιας μεσογειακής χώρας όπως η δική μας, που βρίσκεται στον πυρήνα των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης. Είπε ότι «η πολιτική της κυβέρνησης για την αξιοποίηση των παραλιών όπως και η πολιτική που άπτεται του τουρισμού παραμένει προσκολλημένη μυωπικά στις επιλογές μεμονωμένων ιδιωτικών συμφερόντων» και πως οι διατάξεις που νομοθετούνται σήμερα θα πρέπει να ληφθούν υπόψη «συνδυαστικά με ένα σχέδιο νόμου που έχει εξαγγείλει το Υπουργείο Ενέργειας και Περιβάλλοντος και επιτρέπει την εκτός σχεδίου δόμηση για οικόπεδα που διαθέτουν “πρόσωπο” σε παρανόμως διανοιχθέντες δρόμους».