Η αντιπάθεια για τον Σαρκοζί «σπρώχνει» ψηφοφόρους στη δεξιά

Ο εφιάλτης στοιχειώνει τους ψηφοφόρους της γαλλικής αριστεράς: μια επιστροφή του Νικολά Σαρκοζί στην εξουσία. Για να περιορίσουν τον κίνδυνο, ορισμένοι, αρκετοί στην πραγματικότητα, σχεδιάζουν να συμμετάσχουν στις προκριματικές εκλογές της δεξιάς στις 20 και τις 27 Νοεμβρίου.

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα Ipsos-Sopra/Le Monde, 6% έως 7% των ψηφοφόρων της αριστεράς δηλώνουν ότι είναι βέβαιο ότι θα ψηφίσουν για την ανάδειξη του προεδρικού υποψηφίου της δεξιάς.

Το φαινόμενο τροφοδοτεί τις πολιτικές συζητήσεις εδώ και πολλές ημέρες και έχει ανησυχήσει αρκετά τον Νικολά Σαρκοζί ώστε να κατηγορήσει τον πολιτικό του αντίπαλο Αλέν Ζιπέ για απιστία μέσω της έκκλησής του σε συσπείρωση που περιλαμβάνει και τους απογοητευμένους του «Ολαντισμού».

Η πολωτική του προσωπικότητα, η συχνή προσφυγή του σε θέματα προσφιλή στην άκρα δεξιά, οι επαναλαμβανόμενες αναφορές στην απειλούμενη ταυτότητα της Γαλλίας και στους Γαλάτες προγόνους, οι αμφιβολίες για την ακεραιότητά του εξαιτίας των εκκρεμών δικαστικών υποθέσεων εναντίον του κινητοποιούν εναντίον του εκείνους που είχαν χαρεί με τη νίκη του 2012 του σοσιαλιστή Φρανσουά Ολάντ, του «φυσιολογικού προέδρου».

Πέντε χρόνια αργότερα και απέναντι σε έναν αμφιλεγόμενο απολογισμό κοινωνικής πολιτικής, που επισφραγίζεται από ένα υψηλό ποσοστό ανεργίας, πολλοί παραδέχονται εκ προοιμίου την ήττα του Σοσιαλιστικού Κόμματος στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, στις 23 Απριλίου 2017. Τουλάχιστον, διατηρούν την ελπίδα ότι μπορούν να συμβάλουν στην αποτροπή ενός σεναρίου μονομαχίας ανάμεσα στον Σαρκό και την Μαρίν Λεπέν στον δεύτερο γύρο.

«Ολοι προβλέπουν βαριά ήττα της αριστεράς», σύμφωνα με τον πολιτικό αναλυτή Ζεράρ Γκρινμπέρ (Gerard Grunberg).

«Το βασικό μου κίνητρο είναι να υψώσω φραγμό στον Νικολά Σαρκοζί . Είμαι πραγματιστής, πρέπει να αποκλείσουμε τους επικίνδυνους ανθρώπους και αυτός είναι τέτοιος», εξηγεί στο Γαλλικό Πρακτορείο (AFP) ο Ερίκ, ένας καθηγητής γυμναστικής σε λύκειο των παρισινών περιχώρων, ο οποίος έχει την πρόθεση να παραβιάσει τις αριστερές του πεποιθήσεις για να πάει να ψηφίσει τον Αλέν Ζιπέ, αλλά προτιμά να μην δώσει το όνομά του φοβούμενος εχθρικές αντιδράσεις από το περιβάλλον του.

Οι φίλοι της 18χρονης Ματίλντ της είπαν ότι είναι «τρελή» όταν έμαθαν ότι θα ψηφίσει Ζιπέ στις προκριματικές εκλογές.

Η Λορ, υπάλληλος τουριστικού γραφείου, είναι ακόμη διστακτική. «Ημουν μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος κατά τη διάρκεια της πενταετίας του Νικολά Σαρκοζί και φοβάμαι ότι μπορεί να με αναγνωρίσουν».

Για να έχει κανείς δικαίωμα ψήφου στις προκριματικές της δεξιάς πρέπει να πληρώσει 2 ευρώ και να υπογράψει υπεύθυνη δήλωση ότι συμμερίζεται «τις ρεπουμπλικανικές αξίες της δεξιάς και του κέντρου». Αυτό μπορεί να κρατήσει ορισμένους σε απόσταση…

Ρεπουμπλικανικές αξίες

 «Η δεξιά και το κέντρο έχουν “ρεπουμπλικανικές αρχές” από κοινού με την αριστερά; Ή διαθέτουν ιδιαίτερο στοκ ρεπουμπλικανικών αρχών της δεξιάς και του κέντρου, χωριστές από εκείνες της αριστεράς; Και στην περίπτωση αυτή, μήπως κατά τύχη μπορούμε να μάθουμε ποιες είναι;», γράφει σε κύριο άρθρο του στην ηλεκτρονική έκδοση της «Arret sur Image» ο δημοσιογράφος Ντανιέλ Σνεντερμάν

Η αναφορά στην «Republique» και τις «αξίες» της προβάλλεται τόσο από την αριστερά όσο και από τη δεξιά, κυρίως μετά το κύμα των τζιχαντιστικών επιθέσεων που συγκλόνισαν τη Γαλλία το 2015 και το 2016.

Το 2002, η αριστερά αποκλείσθηκε από τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών. Εκατομμύρια πικραμένοι, αλλά αποφασισμένοι ψηφοφόροι συνέπηξαν μέτωπο κατά του Ζαν-Μαρί Λεπέν, πατέρα της Μαρίν και τότε ηγέτη του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου, και ψήφισαν μαζικά τον δεξιό υποψήφιο Ζακ Σιράκ που ανακηρύχθηκε πρόεδρος με ένα πρωτοφανές 82% των ψήφων.

Αυτή τη φορά, οι προκριματικές εκλογές που οργανώνονται για πρώτη φορά από τη γαλλική δεξιά και από το κόμμα Les Republicains αλλάζουν τα δεδομένα.

Ο Νικολά Σαρκοζί, 61 ετών, μπορεί να υπολογίζει στον σκληρό πυρήνα των μελών του κόμματος, στήριξη που μπορεί να αποβεί ανεπαρκής εάν η συμμετοχή στην ψηφοφορία είναι ευρύτερη των μελών του κόμματος. Βρίσκεται αντιμέτωπος με έξι αντιπάλους και εκκινεί πίσω από τον πρώην υπουργό του των Εξωτερικών, τον 71χρονο Αλέν Ζιπέ, που έχει το προβάδισμα και συγκεντρώνει την εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του ως έμπειρου πολιτικού άνδρα.

Η αλλεργία προς το πρόσωπο του Νικολά Σαρκοζί «τροφοδοτείται από την ακραία ρητορική του, που σήμερα τοποθετείται δεξιότερα από το Εθνικό Μέτωπο», σύμφωνα με τον Ζεράρ Γκρινμπέρ. Κατά την γνώμη του, η δημοτικότητα του Αλέν Ζιπέ εδράζεται επίσης «στην απόρριψη της υπερβολικής πόλωσης ανάμεσα στην αριστερά και τη δεξιά και στο αίτημα για συναίνεση γύρω από μία προσωπικότητα που ενώνει», που δεν ενσαρκώνουν ούτε ο Νικολά Σαρκοζί ούτε ο διάδοχός του στο Μέγαρο των Ηλυσίων Φρανσουά Ολάντ.