Εθνικιστές, λαϊκιστές, ευρωσκεπτικιστές, ευρωφοβικοί σε αδυναμία να συγκροτήσουν συμμαχία εντός του νέου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Παρά την ενίσχυσή τους στις ευρωεκλογές, οι εθνικιστές, οι λαϊκιστές, οι ευρωσκεπτικιστές και οι ευρωφοβικοί παραμένουν διαιρεμένοι και θα έχουν μεγάλες δυσκολίες να συγκροτήσουν μία συμπαγή αντιπολίτευση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τα επόμενα πέντε χρόνια.
Τα λαϊκιστικά και τα ευρωσκεπτικιστικά κόμματα εκπροσωπούνται με περισσότερες από 170 έδρες στο 750μελές νέο Ημικύκλιο, κυρίως χάρις στις επιδόσεις της άκρας δεξιάς της Μαρίν Λεπέν στην Γαλλία και του Ματέο Σαλβίνι στην Ιταλία.
Εάν κατόρθωναν να συμμαχήσουν, θα μπορούσαν να αναδειχθούν σε δεύτερη ή τρίτη δύναμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αλλά προς το παρόν παραμένουν μία ανομοιογενής και διαιρεμένη ομάδα, με πολιτικές τοποθετήσεις πολύ συχνά αντιφατικές.
Κατά συνέπεια, μικρές είναι οι πιθανότητες η Μαρίν Λεπέν και ο Ματέο Σαλβίνι (τα κόμματα των οποίων έχουν καταλάβει 50 έδρες στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο) να καταφέρουν, όπως επιδιώκουν να συσπειρώσουν γύρω τους τις ευρωσκεπτικιστικές δυνάμεις στο Ημικύκλιο.
«Η άκρα δεξιά δεν θα είναι αρκετά ισχυρή για να μπλοκάρει την νομοθετική διαδικασία», σύμφωνα με την Pelle Christy d’Euraffex, εταιρεία συμβούλων στις Βρυξέλλες. Πόσο μάλλον που είναι διαιρεμένη.
Μία προφανής διαφωνία φέρνει σε αντιπαράθεση, για παράδειγμα, τον Ματέο Σαλβίνι και τον ούγγρο πρωθυπουργό Βίκτορ Ορμπάν, το κυβερνών κόμμα του οποίου, το Fidesz, στέλνει 13 ευρωβουλευτές στο Στρασβούργο, σημαντικός αριθμός για την συγκρότηση ενισχυμένης ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Η εκλογική επιτυχία του Σαλβίνι βασίζεται σε μεγάλο μέρος στην υπόσχεση ότι οι μετανάστες που φθάνουν στην Ιταλία από την βόρεια Αφρική θα μπορούν γρήγορα να διοχετεύονται σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ιδέα που ο Ορμπάν απορρίπτει κατηγορηματικά.
Το πολιτικό καλειδοσκόπιο που σχηματίζουν τα ευρωσκεπτικιστικά και ευρωφοβικά κόμματα στην Ευρώπη βρίθει τέτοιου είδους αντιφάσεων, αλλά και παλαιών ερίδων, που καθιστούν τις εν δυνάμει συμμαχίες απατηλές, έως και αδύνατες.
Το 2014, ο βρετανός Νάιτζελ Φάρατζ, του κόμματος του Brexit, απέρριψε έτσι κάθε σχέση με τους εθνικιστές της Μαρί Λεπέν, καταγγέλλοντας τις προβληματικές τους θέσεις περί αντισημιτισμού.
Το υπερσυντηρητικό, ευρωφοβικό κυβερνών PiS της Πολωνίας αποφεύγει από την πλευρά του την Μαρίν Λεπέν εξαιτίας της φιλορωσικής της στάσης. Για τον ίδιο λόγο και ο Ορμπάν απορρίπτει τα ανοίγματα της αρχηγού της γαλλικής ακροδεξιάς.
«Δεν πιστεύω στην δυνατότητα συγκρότησης ενιαίας ομάδας», εξηγεί ο Jean-Yves Camus, ειδικός σε θέματα πολιτικού εξτρεμισμού της Fondation Jean Jaures στο Παρίσι. «Υπάρχουν υπερβολικά μεγάλες αποκλίσεις στις γραμμές και η Λεπέν προκαλεί ακόμη κάποια καχυποψία».
«Είναι βέβαιο ότι υπάρχουν διαφορετικά εθνικά συμφέροντα, οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές ριζικά διαφορετικές, καθώς και διαμετρικά αντίθετες απόψεις ως προς την Ρωσία, που γίνονται εμπόδιο στον σχηματισμό και την διατήρηση μίας συνεκτικής ευρωπαϊκής κοινοβουλευτικής ομάδας και ως προς άλλα θέματα πέραν της μετανάστευσης», σύμφωνα με τον Steven Blockmans, του Centre for European Policy studies.
Ενα άλλο θέμα είναι τι είδους δεσμεύσεις μπορούν να αναλάβουν οι ευρωσκεπτικιστές σε ό,τι αφορά την επεξεργασία και εκπόνηση των πολιτικών, καθώς οι εξτρεμιστές έχουν την φήμη ότι καταφέρνουν να δώσουν πηχυαίους τίτλους, αλλά όταν έρχεται η ώρα της υλοποίησης…
Στο Στρασβούργο, οι παρατηρητές συμφωνούν ως προς το ότι το ενδιαφέρον των ευρωβουλευτών της άκρας δεξιάς για την πολιτική της Ενωσης είναι πολύ χλιαρό, πέραν θεμάτων όπως η μετανάστευση και το Brexit, όπου η πραγματική επιρροή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν είναι ισχυρή.
«Δεν μπορούμε να πούμε ότι οι βουλευτές του Εθνικού Μετώπου, οι οποίοι εξελέγησαν το 2014 μπλόκαραν και πολλά πράγματα, δεν είναι παρά μία δύναμη παρενόχλησης», δηλώνει ο Sebastien Maillard του Institut Jacques Delors.
Αυτό μπορεί να παρακινήσει το κόμμα του Ορμπάν να παραμείνει εντός του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, το οποίο είναι διαιρεμένο σχετικά με το αν πρέπει ή όχι να διατηρήσει σχέσεις μαζί του.
«Ο Ορμπάν θα κάνει τα πάντα για να παραμείνει εντός του ΕΛΚ και να βαρύνει στις εσωτερικές αντιφάσεις» του κόμματος, όπου η ακραία αντιμεταναστευτική του ρητορική έχει τους υποστηρικτές της», σύμφωνα με τον πολιτικό επιστήμονα Μαρκ Λαζάρ.
Δεδομένου του τεράστιου εκλογικού του σκορ, ο Ορμπάν δεν έχει κανένα ενδιαφέρον να ανακατευτεί με τον Ματέο Σαλβίνι και την Μαρίν Λεπέν, παρατηρεί ο Jean-Yves Camus.