Δείτε την πολυβραβευμένη παράσταση «Δάφνης και Χλόη», έναν ύμνο στον έρωτα
Μία παράσταση του Λιθουανού σκηνοθέτη Cezaris Grauzinis βασισμένη στο υπέροχο μυθιστόρημα του Λόγγου «Δάφνης και Χλόη» της ύστερης ελληνικής μας αρχαιότητας, που περιγράφει τον πρωτόγνωρο έρωτα δύο νέων, στα βοσκοτόπια της ειδυλλιακής Μυτιλήνης. Για την παράσταση αυτή ο Cezaris Grauzinis τιμήθηκε με το βραβείο σκηνοθεσίας “Κάρολος Κουν 2007” και ο Μανώλης Μαυροματάκης τιμήθηκε με το βραβείο ερμηνείας ηθοποιού σε ελληνικό έργο “Κάρολος Κουν 2007”.
Η υπόθεση του έργου
Τέσσερα ζευγάρια που ζουν ανάμεσά μας συναντιούνται σε ένα φανταστικό ξενοδοχείο, με μοναδική αποσκευή, τη banalilite της καθημερινότητάς τους. Ο χρόνος κυλά μηχανικά και οι μέρες περνάνε απελπιστικά όμοιες.
Καθώς οι οκτώ άνθρωποι φτάνουν στα όριά τους, ο μύθος του Δάφνη και της Χλόης μοιάζει σαν τη μόνη έξοδο διαφυγής. Τα τέσσερα ζευγάρια τολμούν να οδηγηθούν από τον εκκεντρικό maitre d’ hotel, σε ένα τολμηρό παιχνίδι ενηλίκων, που λαμβάνει χώρα στο ειδυλλιακό τοπίο της αρχαίας Λέσβου. Η ανασύνθεση της ιστορίας του αθώου έρωτα μεταξύ των δύο βοσκών μετατρέπει τη ρουτίνα σε ποίηση, απελευθερώνει τα πρόωρα γερασμένα σώματα των ηρώων, ερεθίζει την ακρωτηριασμένη τους φαντασία, ξυπνά τα καταπιεσμένα τους ένστικτα, διεγείρει τις απονεκρωμένες αισθήσεις τους, δίνει ένα καινούργιο πρόσωπο στον απομυθοποιημένο σύντροφο της ζωής τους. Η ιστορία του Δάφνη και της Χλόης «προσβάλλει» τους ήρωες και το κοινό σαν θεραπευτική επιδημία, μέσα από οργιώδεις αυτοσχεδιασμούς και εναλλαγές ρόλων. Οι οκτώ άνθρωποι φεύγουν με τη δέσμευση να φυλάξουν τα αιθήματά τους για πάντα.
Η ματιά του σκηνοθέτη
Ο σκηνοθέτης μετατρέπει το σώμα του ηθοποιού σε πολύ-εργαλείο της θεατρικής τέχνης ενώ η διαδικασία της δημιουργίας αυτής της παράστασης είναι ένα ταξίδι προς έναν πιο πρωτόγονο και αρχαίο τρόπο αφήγησης, τότε που το θέατρο δεν ταυτιζόταν με την εικόνα αλλά με την εμπειρία.
Κατά το σκηνοθέτη, στη σύγχρονη κοινωνία υπάρχει πολύ έντονα η απαίτηση για μεγαλύτερη ταχύτητα και παραγωγικότητα. Νιώθουμε ότι δεν μας επιτρέπεται πια να είμαστε «ανεύθυνοι». Είναι προφανές ότι βασικές ανθρώπινες απολαύσεις, όπως το να είσαι χαρούμενος ή να φέρεσαι α-νόητα ή με αφέλεια, είναι πια πράγματα που λίγο-λίγο μας τα στερούν και το θέατρο αποτελεί το τελευταίο οχυρό, όπου επιτρέπεται να προσφέρει κανείς στο κοινό την ευκαιρία να ξαναβρεί αυτές τις χαμένες απολαύσεις.
Η παράσταση χτίστηκε με βάση τους κανόνες του «θεάτρου της φαντασίας». Αυτού του είδους το θέατρο απαιτεί σε πολύ μεγάλο βαθμό την ενεργοποίηση της φαντασίας του θεατή. Οι ηθοποιοί εμφανίζονται περισσότερο ως «εμπρηστές» της φαντασίας μας και λιγότερο ως ερμηνευτές. Με τους τονισμούς τους, τις χειρονομίες τους, τους ήχους που παράγουν, με την xρήση των λέξεων καλούνται να προκαλέσουν τις συναισθηματικές εικόνες, τα σύμβολα και τις μεταφορές, που είναι αδύνατον να φανερωθούν με οποιοδήποτε άλλο είδος θεάτρου.
«Ένα δώρο στον Έρωτα, στις Νύμφες και στον Πάνα, ένα απόκτημα για να τέρψει όλη την ανθρωπότητα, που θα γιατρέψει τον άρρωστο και θ’ ανακουφίσει τον πληγωμένο, θ’ αναδέψει τη μνήμη όσων ερωτεύτηκαν και θα δώσει οδηγίες σ΄όσους δεν ερωτεύτηκαν. Στα σίγουρα κανένας δεν ξέφυγε από τον έρωτα, ούτε πρόκειται, όσο υπάρχει ομορφιά που τα μάτια μπορούν και τη βλέπουν»
Λόγγος
Βραβεία:
Ο σκηνοθέτης της παράστασης Τσέζαρις Γκραουζίνις τιμήθηκε με το βραβείο σκηνοθεσίας “Κάρολος Κουν 2007”. Ο Μανώλης Μαυροματάκης τιμήθηκε με το βραβείο ερμηνείας ηθοποιού σε ελληνικό έργο “Κάρολος Κουν 2007”.
Η παράσταση είναι διαθέσιμη on line μέχρι αύριο το πρωί στις 10:00 της 5ης Απριλίου.
Δείτε την παράσταση εδώ.