Παιχνιδιάρικη διάθεση με το «Camera in love»

Ο Εντ βαν Ντερ Έλσκεν θεωρείται ένα από τους σπουδαιότερους Ολλανδούς φωτογράφους του 20ου αιώνα, επικεντρώθηκε στη ζωή του δρόμου και αξιοποίησε διάφορα μέσα, συμπεριλαμβανομένων εκτυπώσεων, βιβλίων, διαφανειών και ταινιών.

Ο Βαν Ντερ Έλσκεν (1925-1990) περιπλανήθηκε σε πόλεις, Παρίσι, Άμστερνταμ, Χονγκ Κονγκ και Τόκιο αναζητώντας πολύχρωμες προσωπικότητες, ελκυστικές γυναίκες και δύστροπους νεαρούς.

Στο έργο του, ανάπτυξε ένα τολμηρό, αντισυμβατικό και προσωπικό ύφος. Η παρουσία του είναι αισθητή σε όλο το έργο του: νοιαζόταν γι ‘αυτήν την προσωπική σχέση με τους ανθρώπους που φωτογράφιζε και με παιχνιδιάρικη διάθεση, συχνά σκηνοθετούσες καταστάσεις.

Το 1956 έκανε αίσθηση διεθνώς με το φωτογραφικό μυθιστόρημα «Αγάπη στην Αριστερή Όχθη» εμπνευσμένο από τη ζωή του. Παρουσιάζει μια ομάδα νεαρών μποέμ που κάνουν άσκοπη ζωή στο μεταπολεμικό Παρίσι. Αναγνώρισε τον εαυτό του στη μηδενιστική άποψη τους για τον κόσμο, αλλά διατήρησε και την αποστασιοποίηση που ήταν αναγκαία για να τους αιχμαλωτίσει σε εικόνες. Η κινηματογραφική δομή του βιβλίου, με αναδρομές στο παρελθόν και συνεχώς μεταβαλλόμενες απόψεις προμήνυε την ενασχόλησή του με τη σκηνοθεσία.

Ακολούθησαν περισσότερα από 20 φωτογραφικά βιβλία, για την ζωή της υπαίθρου και τις τελετουργίες στην Κεντρική Αφρική (Bagara), τη ζωή στο Άμστερνταμ, ένα ντοκουμέντο της αγάπης του για την πόλη που έζησε μεγάλο κομμάτι της ζωής του (Sweet Life) και το ταξίδι του στο Τόκιο “Discovering Tokio”.

Η έκθεση «Camera in Love» που φιλοξενείται από τις 4 Φεβρουαρίου έως τις 21 Μαϊου στο Μουσείο Stedelijk είναι ένα αφιέρωμα με θέμα για τις ταινίες και το φωτογραφικό του έργο. Περίπου 200 θρυλικές φωτογραφίες, ασπρόμαυρες και έγχρωμες και μία επιλογή ταινιών ρίχνουν φως στο στην καλλιτεχνική πρακτική του.

Την έκθεση έχει επιμεληθεί η Hripsimé Visser, έφορος του Μουσείου Stedelijk που έχει γράψει πολλά για το έργο του καλλιτέχνη και έχει διοργανώσει και στο παρελθόν εκθέσεις φωτογραφίας με για τον Van Der Elsken.

Η Αμερικανίδα φωτογράφος Ναν Γκόλντιν γράφει στον κατάλογο της έκθεσης: «Όταν είδα πρώτη φορά το “Αγάπη στην Αριστερή Όχθη” αντιλήφθηκα ότι μόλις συνάντησα τον προκάτοχό μου. Τον πραγματικό προκάτοχό μου. Το συναίσθημα ήταν ίδιο, όπως όταν συναντάς έναν εραστή ή βρίσκεις έναν αδελφό. Μπορούσε να τεκμηριώσει τη ζωή με τον πιο αληθινό τρόπο και βρίσκοντας πάντα την ομορφιά και μένοντας συνδεδεμένος με την καθημερινότητα. Είχε ένα μοναδικό τρόπο να μεταφέρει τον εαυτό του στη σκηνή».

Περισσότερα εδώ.