Η ανισότητα της πρόσβασης στην άμβλωση ανά τον κόσμο
Η άμβλωση, αντικείμενο δημοψηφίσματος αυτήν την εβδομάδα στην Ιρλανδία και δικαστικής διαδικασίας στην Νότια Κορέα, παραμένει απαγορευμένη σε δεκάδες χώρες στον κόσμο. Στις υπόλοιπες, οι νομοθεσίες ποικίλλουν επιβάλλοντας ορισμένες φορές σημαντικούς περιορισμούς.
Στην Νότια Κορέα, όπου η διακοπή της κύησης είναι παράνομη, εκτός περιπτώσεων βιασμού, αιμομιξίας ή απειλής για την ζωή της μητέρας, το Συνταγματικό Δικαστήριο εξετάζει αύριο μία προσφυγή κατά του νόμου του 1953, που σήμερα σπανίως εφαρμόζεται.
Την Παρασκευή, η Ιρλανδία ψηφίζει για την φιλελευθεροποίηση της άμβλωσης, που απαγορεύεται από το 1982 από το Σύνταγμα, εκτός εάν η ζωή της μητέρας βρίσκεται σε κίνδυνο (2013). Η άμβλωση επισύρει ποινή κάθειρξης 14 ετών στην Ιρλανδία.
Πλήρης απαγόρευση
Η Μάλτα, όπου ο καθολικισμός είναι κρατική θρησκεία, παραμένει η μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης που απαγορεύει πλήρως την άμβλωση. Σε περίπτωση παραβίασης του νόμου, η προβλεπόμενη ποινή φυλάκισης κυμαίνεται από 18 μήνες μέχρι 3 χρόνια.
Η άμβλωση είναι παράνομη στην Ανδόρα και τον Αγιο Μαρίνο, που βρίσκονται στην Ευρώπη, αλλά όχι και στην Ευρωπαϊκή Ενωση, και στο Βατικανό.
Στον υπόλοιπο κόσμο, η άμβλωση απαγορεύεται σε 15 χώρες: Κονγκό, Αίγυπτος, Γκαμπόν, Γουινέα-Μπισάου, Μαδαγασκάρη, Μαυριτανία, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, Σενεγάλη, στην Αφρική. Ονδούρα, Νικαράγουα, Σαλβαδόρ, Σουρινάμ, Αϊτή και Δομινικανή Δημοκρατία στην Αμερική. Φιλιππίνες, Παλάου και Λάος στην Ασία.
Στο Σαλβαδόρ, όπου η άμβλωση τιμωρείται με βαριές ποινές φυλάκισης, δύο πρόσφατες περιπτώσεις έχουν προκαλέσει σοκ: η Τεοντόρα Βάσκες και η Μαρία Φιγκερόα πέρασαν κάθε μία δέκα χρόνια στην φυλακή για αποβολή, την οποία η δικαιοσύνη θεώρησε ανθρωποκτονία. Καταδικάστηκαν αρχικά σε 30ετή κάθειρξη και αποφυλακίσθηκαν μετά την μετατροπή της ποινής τους.
Περιορισμοί στην άμβλωση
Σε πολλές χώρες, η άμβλωση υπόκειται σε εξαιρετικά αυστηρούς περιορισμούς.
Επιτρέπεται μόνο σε περίπτωση κινδύνου για την ζωή της μητέρας στην Ακτή του Ελεφαντοστού, την Λιβύη, την Ουγκάντα, το Νότιο Σουδάν, το Ιράκ, τον Λίβανο, την Συρία το Αφγανιστάν, την Υεμένη, το Μπανγκλαντές, την Βιρμανία, την Σρι Λάνκα, την Γουατεμάλα, την Παραγουάη και την Βενεζουέλα.
Τον Σεπτέμβριο 2017, η Χιλή έβαλε τέλος στην από τριακονταετίας ισχύουσα πλήρη απαγόρευση της άμβλωσης, η οποία επιτρέπεται πλέον σε τρεις συγκεκριμένες περιπτώσεις: κίνδυνος για την ζωή της μητέρας, βιασμός και κίνδυνος για την επιβίωση του εμβρύου.
Στην Βραζιλία, η πρόσβαση στην άμβλωση είναι πολύ περιορισμένη -κίνδυνος για την μητέρα ή σοβαρή δυσμορφία του εμβρύου- και απειλείται από νομοσχέδιο που επιδιώκει να αποκλείσει αυτές τις εξαιρέσεις.
Δικαίωμα υπό πίεσιν
Οι πλέον φιλελεύθερες νομοθεσίες για την άμβλωση ισχύουν στην Ευρώπη και την Βόρεια Αμερική. Με ορισμένες εξαιρέσεις.
Αντίθετα με το υπόλοιπο Ηνωμένο Βασίλειο, η άμβλωση είναι παράνομη στην επαρχία της Βόρειας Ιρλανδίας, ακόμη και σε περίπτωση βιασμού, αιμομιξίας ή δυσμορφίας του εμβρύου. Επιτρέπεται μόνο σε περίπτωση που η κύηση απειλεί την ζωή της μητέρας. Οσες παρανομούν απειλούνται με ισόβια κάθειρξη.
Αλλες χώρες της Ευρώπης όπου ισχύουν πολύ περιοριστικοί νόμοι, η Πολωνία που δεν επιτρέπει την άμβλωση παρά σε περίπτωση βιασμού, αιμομιξίας, κινδύνου για την ζωή της μητέρας ή μη αναστρέψιμης δυσμορφίας του εμβρύου. Στις αρχές του 2018, μία απόπειρα των υπερσυντηρητικών για τον περαιτέρω περιορισμό του δικαιώματος στην άμβλωση προκάλεσε μεγάλες διαδηλώσεις σε ολόκληρη την χώρα.
Σε άλλες δυτικές χώρες, οι αντιτιθέμενοι στο δικαίωμα στην άμβλωση κινητοποιούνται. Ετσι, στην Κροατία, χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν την περασμένη εβδομάδα αμφισβητώντας το δικαίωμα στην άμβλωση, που προστατεύεται από το 1978.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου η άμβλωση νομιμοποιήθηκε το 1973, η αντιπαράθεση ανάμεσα στους «pro-life» και «pro-choice» παραμένει έντονη. Στις αρχές του Μαΐου, η Αιόβα υιοθέτησε την πιο περιοριστική νομοθεσία της χώρας, απαγορεύοντας την άμβλωση από την στιγμή που ανιχνεύονται οι χτύποι της καρδιάς του εμβρύου, δηλαδή από την έκτη εβδομάδα της κύησης.
(AΠΕ-ΜΠΕ)