15/12/1890, ο θρύλος του Καθιστού Ταύρου

Ο Καθιστός Ταύρος (Sitting Bull) γεννήθηκε το 1831 – άγνωστη η ακριβής ημερομηνία- στην περιοχή της Ντακότα και υπήρξε το σύμβολο της ινδιάνικης αντίστασης απέναντι στις αυθαιρεσίες των «λευκών», αλλά και γενναίος πολεμιστής, κατορθώνοντας να ενώσει τη φυλή των Σιού μαζί με άλλες ινδιάνικες φυλές στο «μεγάλο πόλεμο των Σιού του 1876», με αποκορύφωμα τη μάχη στο Λιτλ Μπίγκχορν απέναντι στο Στρατηγό Κάστερ. Το πραγματικό του όνομα, Tatanka Iyotake, κυριολεκτικά σημαίνει «Βουβάλι που κάθεται κάτω», που πιο εύγλωττα μεταφέρθηκε στ’ Αγγλικά ως Καθιστός Ταύρος. Από την ηλικία των 14 ήδη είχε αρχίσει να δείχνει ψήγματα ηγετικής φυσιογνωμίας, λαμβάνοντας μέρος στις πρώτες του μάχες ως μέλος της φυλής Τέτον Σιού. Το 1866 έγινε, μαζί με τον ηγέτη των Ογκλάλα Σιού, Τρελό Άλογο (Crazy Horse), αρχηγός των Σιού σε όλη τη βόρεια περιοχή, για να φτάσει ένα χρόνο μετά να ηγηθεί ολόκληρης της φυλής των Σιού. 

Εκείνη την περίοδο, οι Ινδιάνοι βρίσκονταν σε συνεχείς μικροδιαμάχες με την αμερικανική κυβέρνηση, και το 1868, υπεγράφη συνθήκη ειρήνης ανάμεσα στις δυο πλευρές, με την προϋπόθεση ότι οι Σιού, θα λάμβαναν μια περιοχή στη σημερινή Νότιο Ντακότα. Με την ανακάλυψη χρυσού στην περιοχή όμως, οι επιδρομές στις περιοχές από «λευκούς καταπατητές» φούντωσαν το πολεμικό κλίμα το Μάρτη του 1875. Ο Καθιστός Ταύρος ένωσε τις φυλές των Σιού με εκείνη των Τσεγιέν και μερικούς πολεμιστές των Αραπάχο, προβάλλοντας για μήνες σθεναρή αντίσταση στον Ταγματάρχη Τζόρτζ Κρουκ. Μάλιστα, ο αρχηγός των Ινδιάνων είδε ένα όραμα, με στρατιώτες να πέφτουν σαν τις μύγες από τον ουρανό. Όπως κι έγινε όταν ο Στρατηγός Κάστερ επιτέθηκε στο ινδιάνικο στρατόπεδο, σε μια μάχη που οδήγησε τον Κάστερ και τους στρατιώτες του σε ολοκληρωτική σφαγή. (Η Μάχη του Λιτλ Μπίγκχορν, 25 Ιουνίου 1876).

Η έκβαση της μάχης προκάλεσε πανικό στην αμερικανική κυβέρνηση, που έστειλε ακόμη περισσότερες δυνάμεις για να καταπολεμήσει τους Ινδιάνους, οδηγώντας τους στην πείνα και την ολοκληρωτική παράδοση το Μάη του 1877, όταν δεν μπόρεσαν να βρουν καταφύγιο ούτε στο γειτονικό Καναδά κι ενώ ο στρατός αντιμετώπιζε προβλήματα σίτισης. Μετά τον πόλεμο, ο Καθιστός Ταύρος, αγωνίστηκε για να μην μεταπωληθούν τα εδάφη των φυλών των Ινδιάνων, βρέθηκε για λίγο καιρό στο πλευρό του Μπούφαλο Μπιλ, εργαζόμενος στο Wild West Show του, όπου κι έγινε γνωστός σε όλο τον κόσμο. 

Πάντοτε απείθαρχο πνεύμα, σκοτώθηκε στις 15 Δεκέμβρη 1890, από την Ινδιάνικη Αστυνομία, το σώμα ασφαλείας που είχε φτιάξει η αμερικανική κυβέρνηση για να διατηρεί την τάξη ανάμεσα στις «πέντε πολιτισμένες φυλές», όπως χαρακτήριζε τις φυλές που είχαν υιοθετήσει αμερικανικές ή ευρωπαϊκές πρακτικές.

O πίνακας του Τσάρλς Ράσελ για τη μάχη στο Λιτλ Μπίγκχορν: