Επί της Πατριάρχου Ιωακείμ, στον αριθμό 36 της οδού στο Κολωνάκι ένα κτίριο του αρχιτέκτονα Εμμανουήλ Λαζαρίδη κατασκευασμένο το 1935 και άλλοτε γνωστό ως «Πολυκατοικία Ζ. Λορεντζάτου», έχει από το 2015 μια νέα ζωή και χρήση αφού μετατράπηκε σε ένα αρχιτεκτονικό έργο φιλοξενίας που βραβεύτηκε στα Hotel Design Awards 2016, στα Iconic Awards 2017 ενώ είναι υποψήφιο και για τα επερχόμενα German Design Awards 2018.
Οι Elastic Architects ανέλαβαν την μελέτη επανάχρησης του κτιρίου γραφείων που σχεδιάστηκε και χτίστηκε την περίοδο του Μεσοπολέμου και τελικά η δουλειά τους για την εταιρεία Coco-Mat διακρίθηκε ως το «καλύτερο ξενοδοχείο πόλης».
Πρόθεση του αρχιτεκτονικού τους σχεδιασμού υπήρξε εξ αρχής η ανάδειξη και η σηματοδότηση της ταυτότητας του έργου ως ξενοδοχείο τόσο σε λειτουργικό, όσο και σε αισθητικό επίπεδο. «Γι’ αυτόν τον σκοπό κατέστη προτεραιότητα η διαμόρφωση της όψης. Η προσέγγιση της επεξεργασίας της όψης έχει ως γνώμονα τον σεβασμό στις βασικές αρχές του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού του κτιρίου κατά την περίοδο που κατασκευάστηκε», όπως εξηγούν εκείνοι που δημιούργησαν ένα άκρως σύγχρονο και κομψό αστικό ξενοδοχείο σε αρμονία με τα στοιχεία του αρχιτεκτονικού αποθέματος.
Σ’ αυτό το πλαίσιο, το αρχιτεκτονικό γραφείο προσπάθησε να αναδείξει τα μεσοπολεμικά στοιχεία του κτιρίου με ένα νέο «λεξιλόγιο», χρησιμοποιώντας μια σύγχρονη αρχιτεκτονική γλώσσα. «Για τη συνθετική προσέγγιση της όψης λάβαμε υπόψη την διατήρηση των κυρίαρχων αρχιτεκτονικών γνωρισμάτων, όπως είναι το έρκερ και η μορφολογία των εξωστών, συνυφαίνοντας, σε συνδυασμό με τον βασικό όγκο του κτιρίου, τα τρία βασικά επίπεδα που κυριαρχούν στο αρχικό κέλυφος».
Περπατώντας λοιπόν στον δρόμο του Κολωνακίου, είναι αδύνατο να μην προσέξετε την εμφάνιση του ξενοδοχείου που, εκτός από καλαίσθητη, είναι λειτουργική. «Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε επίσης στις συρόμενες, ξύλινες περσίδες που αναρτώνται από την πλάκα του εκάστοτε υπάρχοντος εξώστη, ακολουθώντας και σηματοδοτώντας παράλληλα το περίγραμμά του. Οι κινητές περσίδες εξυπηρετούν τη σκίαση των δωματίων και εξασφαλίζουν την ιδιωτικότητα των ενοίκων, αφού κατ’ επιλογή μπορούν να τις σύρουν κατά μήκος των εξωστών στο επιθυμητό σημείο. Αντίστοιχα στο καμπύλο, υπάρχον πλαϊνό τμήμα του εξώστη στοιχίζονται σταθερές περσίδες, όμοιες με τις κινητές, οι οποίες περιγράφουν την αρχική καμπύλη μορφή των εξωστών. Η ξυλεία που επιλέχθηκε είναι ισόβενος κέδρος Βόρειας Αμερικής λόγω του ήπιου χρωματισμού και της ανθεκτικότητας που παρουσιάζει στην ατμοσφαιρική ρύπανση, ακολουθώντας ταυτόχρονα τη φιλοσοφία της εταιρείας Coco-Mat για φυσικά και οικολογικά υλικά.».
Το ξενοδοχείο της Coco-Mat διαθέτει 39 δωμάτια, εκ των οποίων τα 29 είναι δίκλινα, τα 2 τρίκλινα, 4 είναι μονόκλινα ενώ υπάρχουν και 4 σουίτες. Το ισόγειο του κτιρίου δεν φιλοξενεί μόνο το lobby αλλά και έναν εκθεσιακό χώρο –κατάστημα πώλησης των προϊόντων της εταιρείας. Η μελέτη της επανάχρησης του κτιρίου που χτίστηκε τη δεκαετία του ‘30 από έναν αρχιτέκτονα που επηρεάστηκε από την Αρ Ντεκό και τον Κλασικισμό -το γνωστότερο του έργο είναι το το μνημείο του άγνωστου στρατιώτη- άρχισε τον Ιούλιο του 2014 από το αρχιτεκτονικό γραφείο και τον Μάιο του 2015 ολοκληρώθηκε η ανακατασκευή του κτιρίου από την εταιρεία Pavillem.
Εκτός από το βραβείο του καλύτερου ξενοδοχείου πόλης, το έργο βραβεύτηκε στα Hotel Design Awards 2016 για το «Καλύτερο Hotel Lighting» ενώ την μελέτη του εσωτερικού και εξωτερικού φωτισμού έκανε η L+DG Thomas Gravanis Lighting Architects. Η στρατηγική του φωτισμού ακολουθεί τη γενικότερη φιλοσοφία του ξενοδοχείου για ήπια αντιμετώπιση με χρήση φωτιστικών νέας τεχνολογίας, χαμηλής κατανάλωσης και με ελάχιστη φωτιστική ρύπανση. Σε συνεργασία με τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, ο φωτισμός αναδεικνύει την όψη του κτιρίου, είναι τόσο δραματικός και όσο διακριτικός χρειάζεται στους χώρους, αναλόγως με το αν αυτοί είναι κοινόχρηστοι ή ιδιωτικοί.
Η Ρία Βογιατζή γεννήθηκε το 1977 και σπούδασε αρχιτεκτονική στο ΕΜΠ. Το 2003 μαζί με τον Αλέξανδρο Ξένο ίδρυσαν τους Elastic Architects. Με μια ματιά αποσύνθεσης και ανασυγκρότησης, οι Elastic πειραματίζονται με τα όρια, εμπνέονται από την μορφολογία, και πιστεύουν στην ευελιξία της κατασκευαστικής πρωτοπορίας. Το γραφείο επανδρώνεται από μια collectiva νέων αρχιτεκτόνων και διεθνών συνεργατών, που αναγνωρίζουν τις ιδιαιτερότητες του εκάστοτε έργου και επιχειρούν μια συλλογική αλληλεπίδραση.
Ποιες είναι όμως αρχιτεκτονικές αναφορές των Elastic Architects, η φιλοσοφία του γραφείου που φαίνεται πως το οδηγεί σε εγχώριες και διεθνείς διακρίσεις; «Μας χαρακτηρίζει η γλυπτική διάθεση, το ότι ερευνούμε, δηλαδή, τη σύνθεση ενός έργου ως προς την γλυπτική του μορφολογία». Τα έργα τους έχουν συνέπεια ως προς το αρχιτεκτονικό concept, το οποίο πάντα κυριαρχεί στη σύνθεση. «Είναι η “ιδέα” που γίνεται σταδιακά μορφή–γλυπτό–κτίριο στο τοπίο, με τις λειτουργίες να εντάσσονται στο εσωτερικό του άψογα. Ο τόπος αποτελεί την πηγή έμπνευσης, όπου ανά περίπτωση το κτίριο είτε εντάσσεται πλήρως, είτε αποτελεί τοπόσημο».
Κατά τους Elastic Architects, η σύγχρονη αρχιτεκτονική είναι αλληλένδετη με τις συνθήκες του τόπου, οικονομικές και κοινωνικές. «Σε περιόδους οικονομικής άνθισης, στις πόλεις σημειώνεται διάχυση προς τα προάστια. Υπό την παρούσα οικονομική κρίση, παρουσιάζεται η ευκαιρία της επανάχρησης εγκαταλελειμμένων και παραμελημένων τμημάτων της πόλης, αποδίδοντας νέους χώρους φιλοξενίας, και όχι μόνο, αναβαθμίζοντας παράλληλα τις αστικές υποδομές και το μέτωπο προς την πόλη».