Οι επισκέψεις στην Πλατεία Νερού αυτό το καλοκαίρι, έγιναν πιο συχνές και από τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ. Για άλλους, καλοκαίρι σημαίνει θάλασσα, για εμάς, σημαίνει φεστιβάλ. Εκεί, τραγουδήσαμε, χορέψαμε, φωνάξαμε και κλάψαμε με όλη μας τη ψυχή. Κάποιοι ερωτευτήκαμε, μεθύσαμε και είδαμε τον ήλιο να δύει, αλλά και την πανσέληνο να μας λούζει.

Μετά από 11 ξεχωριστές συναυλιακές ημέρες, αυτό το Σάββατο, το Release Athens 2022 έριξε αυλαία, φιλοξενώντας τους κορυφαίους του heavy ήχου, Slipknot, οι οποίοι βρέθηκαν και πάλι στη χώρα μας μετά από 11 ολόκληρα χρόνια (και όχι τρία όπως νόμιζε ο Corey Taylor). 

Όπως φανέρωσαν οι περισσότεροι από 20.000 άνθρωποι που γέμισαν ασφυκτικά την πλατεία, η 12η και τελευταία ημέρα του Release, ήταν και η πιο πολυαναμενόμενη. Με την προσέλευση του κόσμου να φτάνει από το απόγευμα σε πρωτοφανή επίπεδα, όσοι βρέθηκαν από νωρίς, απόλαυσαν το metal σχήμα των Project Renegade, που πήρε πρώτο τη σκυτάλη μιας μεγαλειώδους βραδιάς. Μετά τη λήξη του δυναμικού τους performance, οι αγαπημένοι του ελληνικού κοινού, Marplerun, αψήφησαν τον καυτό ήλιο και έδωσαν όλη τους τη ψυχή on stage, για τα επόμενα 30 περίπου λεπτά.

Στις 18:30, είχε έρθει η ώρα να δούμε – με μεγάλη περιέργεια – τους alternative metalers Vended, καθώς ο γιος του Corey Taylor, Griffin, στη φωνή και ο γιος του Clown, Simon, στα drums, αποτελούν βασικά μέλη τους. Αν και οι συγκρίσεις μεταξύ Corey και Griffin ήταν αναπόφευκτες, τα πιτσιρίκια κατάφεραν να κλέψουν τις εντυπώσεις και να ανεβάσουν τον παλμό του κοινού με το ενδιαφέρον songwriting τους.

Λίγο αργότερα, οι Jinjer από την Ουκρανία, με τα εντυπωσιακά, οπερετικά screams της frontwoman, Tatiana Shmailyuk, απέδειξαν πως έχουν φανατικό κοινό στην Ελλάδα. Τραγουδώντας για την πατρίδα τους που επί μήνες πλήττεται αδιάκοπα από τα πυρά του πολέμου, ζήτησαν να τερματιστεί ο πόλεμος, συγκινώντας τα πλήθη. Η χορταστική εμφάνισή τους στον ήδη ασφυκτικά γεμάτο χώρο της Πλατείας Νερού, καλλιέργησε το έδαφος για όσα θα ακολουθούσαν.

Οι θρυλικοί Sepultura, ανέβηκαν στο stage στις 21:00, με το κοινό να ζητωκραυγάζει και να ανάβει τα πρώτα καπνογόνα. Μέσα σε ένα μπαρουτοκαπνισμένο κλίμα – ακριβώς όπως τους αρμόζει – οι Βραζιλιάνοι βιρτουόζοι της heavy/death metal, σάρωσαν τη σκηνή για παραπάνω από μία ώρα, παίζοντάς μας αγαπημένα τους κομμάτια όπως τα Teritorry, Slave New World, Propaganda, Refuse/Resist και Ratamahatta, ενώ ολοκλήρωσαν το show τους με το ιστορικό Roots, Bloody Roots, που έκανε τον κόσμο να σχηματίσει pits γεμάτα ενέργεια.

Το ρολόι έδειχνε έντεκα παρά κάτι λεπτά, και τα κινητά του κόσμου ήταν ήδη σηκωμένα, έτοιμα να καταγράψουν την ισοπεδωτική έναρξη του show των «γιγαντιαίων» Slipknot, που αυτή τη στιγμή, προσφέρουν τις αρτιότερες live εμφανίσεις στον κόσμο του σκληρού ήχου. Τα τελευταία βασανιστικά λεπτά της αναμονής, είχαν για μουσική τους υπόκρουση το track των AC/DC, For Those About to Rock (We Salute You), αλλά και το Get Behind Me Satan and Push της Billie Jo Spears. Μόλις ακούστηκαν οι πρώτες νότες του Disasterpiece, το τεράστιο πανό που κάλυπτε τα σκηνικά τους εξαφανίστηκε και οι λέξεις χάθηκαν μπροστά σε αυτό που ξεδιπλώθηκε στα μάτια μας.

Τα επιβλητικά, θεατρικά σκηνικά και τα βγαλμένα από κάποια δυστοπία κοστούμια, οι φωτιές στη σκηνή, τα καπνογόνα του κόσμου κάτω από αυτή, τα χαοτικά moshpits και ο ιδρώτας που μας έλουζε, διαμόρφωσαν ένα αληθινό metal κλίμα, διάρκειας 90 περίπου λεπτών. Τα Wait and Bleed, Before I Forget, Dead Memories, Psychosocial, Duality και Spit It Out, ήταν μόνο μερικά από τα θρυλικά κομμάτια τους, τα οποία διαμόρφωσαν το ασύλληπτο υπερθέαμα των Slipknot, το καυτό βράδυ της 23ης Ιουλίου.

Κάθε τόσο, ο χαρισματικός frontman Corey Taylor, απευθυνόταν για αρκετά λεπτά στο ελληνικό κοινό και με το εξαιρετικό του λέγειν, μας ευχαριστούσε για την πολυετή στήριξή μας στο συγκρότημα, διαμορφώνοντας ένα πρωτοφανές επικοινωνιακό κλίμα μεταξύ μπάντας και κόσμου. Απολαμβάνοντας κάθε στιγμή αυτής της εμβληματικής εμφάνισης, το encore του show τους έγινε με τα People = Shit και Surfacing, αφήνοντάς μας με τα πνευμόνια μας εξουθενωμένα και τα σώματά μας καταπονημένα. Ακόμη πιο καταπονημένο βέβαια, κατέληξε το σώμα του Taylor, ο οποίος κατά τη διάρκεια των «ακροβατικών» του στο stage, χτύπησε το πόδι του (συνεχίζοντας απτόητος το σόου), με αποτέλεσμα να βρεθεί μετά το live στο νοσοκομείο. 

Για τη φετινή υπερπαραγωγή του Release Athens, η αυλαία έκλεισε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, διοχετεύοντάς μας αναμνήσεις που θα μας συντροφεύουν μέχρι την επόμενη διοργάνωση – και ακόμα παραπέρα. Εις το επανιδείν, λοιπόν, Release Athens.