Κώστας Καπετανάκης,
Estrella, μπουγατσάν, παράγοντας
Όπως λέει αυτό το αστείο κλισέ «είναι η πόλη που αγαπάω να μισώ γιατί»: Η Θεσσαλονίκη είναι ένα μεγάλο χωριό, υπάρχει ακόμα το κουτσομπολιό και η τάση επίδειξης που δεν βλέπεις εύκολα στην Αθήνα λόγω μεγαλύτερων μεγεθών πόλης και πληθυσμού Στην Αθήνα δύσκολα προλαβαίνεις να δεις τον ίδιο κάγκουρα δυο φορές την ίδια ήμερα, ενώ εδώ είναι σίγουρο ότι μπορεί να ξαναπέσεις πάνω του.
Μια κρυφή βόλτα που δεν θα μπει στον τουριστικό οδηγό: Παραλιακά με τα πόδια ή με ποδήλατο από την Νέα Κρήνη μέχρι τα κρυμμένα ναυπηγεία Μακεδονίας στην περιοχή του ΙΚΕΑ σε ένα ανεκμετάλλευτο θαλάσσιο μέτωπο που βλέπεις αεροπλάνα να προσγειώνονται στην πίστα του αεροδρομίου, τα φώτα της πόλης, τον Θερμαϊκό κόλπο που έχει θαλάσσια ζωή παρά την ρύπανση και τα βαπόρια να χάσκουν προς επισκευή στο καρνάγιο.
Το πρόβλημα που θα λυθεί και θα γίνει η Θεσσαλονίκη καλύτερη: Σίγουρα το κυκλοφοριακό. Δεν ξέρω αν θα γίνει πότε το Μετρό. Έχει καταντήσει αστεία η όλη φάση αλλά η κατεύθυνση είναι προς την αύξηση των ποδηλατοδρόμων και την διευκόλυνση των πεζών. Είναι αρρώστια τα διπλοπαρκαρισμένα κάθε μέρα/όλη μέρα.
Το μαγαζί που θέλω να πίνω τον καφέ μου τώρα: Κάτι που να βλέπω παραλία και Όλυμπο, οπότε ο «Θερμαϊκός» τηρεί τις δυο αυτές συνθήκες.
Αν ήμουν δήμαρχος για μια μέρα σίγουρα θα: Προσπαθούσα να αλλάξω θέση στην έκθεση και να χρησιμοποιήσω το χώρο της ΔΕΘ ως ένα μεγάλο πάρκο στο κέντρο της πόλης. Καλά με κάνατε με δήμαρχο για μια μέρα και άρχισα να μοιράζω υποσχέσεις αλά Τσίπρας.
Για τσουρέκι να πας στον: Τσουρέκι ζυμωμένο με πραγματική σοκολάτα στον φούρνο της Αρμενοπούλου.
Για μπουγάτσα στον: Εμείς προτιμάμε ξεκάθαρα το μπουγατσάν- ζεστή κρέμα μπουγάτσας με βουτυράτα κρουασάν. Η μπουγάτσα είναι μια πονεμένη ιστορία. Για μένα είναι νόστιμη μόνο αν την πετύχεις φρέσκια, χωρίς να σε περιμένει σε έναν θερμοθάλαμο ψημένη από τις 6 το πρωί. Για εθιμικούς λόγους θα προτιμούσα το Σερραϊκον στα λουλουδάδικα στην Βασιλέως Ηρακλείου απέναντι από τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ και θα επέλεγα σκέτο φύλλο με κρυσταλλική ζάχαρη και κανέλα. Αλλιώς μπουγατσάν δαγκωτό
Και για σουβλάκι: Αν εννοείται γύρο δεν μπορώ πια να φάω τα κτηνώδους μεγέθους σάντουιτς που σερβίρονται στα γυράδικα της πόλης. Φλώρεψα ή μεγάλωσα και δεν μου πάει πια το συγκεκριμένο σπορ. Αν επιμένετε να πω κάτι, θα επέλεγα το μπιφτέκι γεμιστό με χειροποίητο γύρο στα κάρβουνα, ροκφόρ και μανιτάρια σε ένα μικρο μαγαζί στην Κάτω Τούμπα.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη η μορφή της πόλης είναι: O Κώστας Κούτσαρης -γνωστός σε όλους ως indictos- είναι από τη Θεσσαλονικη. Από το Ντεπό, για να γίνω πιο ακριβής. Είχε πάντα μεγάλη τρέλα με τη μουσική, έπαιζε ντραμς, αλλά μουσικός δεν έγινε. Αυτό που κατάφερε, όμως, είναι τα τελευταία 25 χρόνια να έχει δουλέψει ως DJ στα πιο ιστορικά μαγαζιά της Θεσσαλονίκης (Romance, Λούκι Λουκ, Residents, Berlin) και να αναγνωρίζεται από όλους ως ο καλύτερος DJ ανατολικά του Άινταχο, ξεσηκώνοντας τους θαμώνες των μαγαζιών, κυρίως με νησιώτικα τραγούδια (μην πας να του ζητήσεις να βάλει το ντάρι ντάρι), δηλαδή «μουσικές από τη Μεγάλη Βρετανία». Είναι μια από τις μορφές της πόλης, αλλά εγώ διαλέγω αυτόν ως χαρακτηριστικό σαλονικιό. Με την μπέσα του, το απίστευτο χιούμορ, τον αυτοσαρκασμό που τον διακρίνει, την γκρίνια του και τις μουσικάρες που επιλέγει στα μαγαζιά που παίζει και μου θυμίζει τα ηρωικά φοιτητικά μου χρόνια
Η θέα από τον Όλυμπο.
Το μπαρ που πάνε όλοι είναι: Το Coo, το μπορντ ντε λό ,το Residents, το Pasta Flora Darling. Αλλά όταν λέμε όλοι, ποιοι όλοι; Οι κάγκουρες π.χ. πάνε σε κάτι ελληνάδικα στο λιμάνι που είναι κάθε μέρα φίσκα.
Αλλά εγώ προτιμώ το: Το Coo είναι χύμα και χωρίς επιτηδευμένη διακόσμηση, με πολύ ωραίες μουσικές για τα γούστα μου και τον Μπάμπη Μπατμανίδη στη λάντζα κ ολ αράουντ πλέιερ. Επίσης εκεί συχνάζουν οι φίλοι μου, οπότε όλο και κάποιον γνωστό θα βρεις, κάτι που είναι ο ορισμός του χαλαρού ποτού για μένα.
Έχω βαρεθεί να βλέπω στη Θεσσαλονίκη: Τα κουφάρια στα έργα του Μετρό. Πραγματικά τα βαρέθηκα! Φτιάξτε το ή τσιμεντώστε τα να συνεχίσουμε κάπως την ζωή μας.
Η Θεσσαλονίκη είναι καλύτερη από την Αθήνα γιατί: Γιατί όλοι οι φίλοι μου είναι πάντα σε απόσταση αναπνοής και έτοιμοι σε 5,10 λεπτά να βρεθούμε και να πάμε για τσίπουρο/καφέ/ποτό η και τα τρία μαζί ταυτόχρονα. Επίσης η πόλη έχει θάλασσα που την βλέπεις, την ζεις και την μυρίζεις καθημερινά.
Πότε θα πάρει ο ΠΑΟΚ πρωτάθλημα; Ο ΠΑΟΚ πρέπει να βάζει ως στόχο την δεύτερη θέση. Κάθε χρόνο από το καλοκαίρι παίρνουν το πρωτάθλημα. Δηλώσεις στα ραδιόφωνα, χαρές και πανηγύρια και μετά με την πρώτη στραβή, απογοήτευση, μαύρη κατάρα και φτου και από την αρχή με αλλαγές προπονητών, παίκτες αχάριστους κλπ. Κάποια στιγμή πάντως νομοτελειακά θα την σηκώσει την κούπα. Θέλω να το δω αυτό πάντως. Φαντασιώνομαι Ψωμιάδηδες με άλογα και μπέρτες ΠΑΟΚ να καλπάζουν σε όλη την πόλη. Θα τερματίσει πάλι το κοντέρ.
Πού μπορεί να πετύχει κανείς τον Νίκο Γκάλη; Τώρα τον Νικ Γκαλη παλιά πριν παντρευτεί τον έβλεπα σχεδόν κάθε μεσημέρι στο Wolves στην Βασιλισσης Όλγας, ενώ τα βράδια έβγαινε έξω σχεδόν κάθε μέρα. Τώρα μάλλον τρώει σπίτι του, κάνει γυμναστική και παίζει κανά τάβλι στην πυλωτή του. Έχω χρόνια να τον δω έξω. Ίσως βέβαια δεν πάμε στα ίδια μέρη.
Ένα μυστικό για να ρίξεις τις Θεσσαλονικιές; Πρέπει να είσαι large. Να τις βγάλεις έξω, να τις πας για καφέ, για ποτό και φαγητό. Μην τις αφήσεις να πληρώσουν, μην διανοηθείς να κάνεις σπλιτ τον λογαριασμό, ειδικά στα πρώτα ραντεβού.
Τους Θεσσαλονικιούς; Νομίζω θέλουν τις γυναίκες περιποιημένες με ωραία ρούχα, παπούτσια και μαλλί κομμωτηρίου. Βέβαια τώρα σε όλη την Ελλάδα και το Δυτικό Κόσμο τα κορίτσια φοράνε αυτές τις «στολές» Βershka /Zara κλπ. όποτε είστε up to date και δεν έχετε πρόβλημα για να αρέζετε σε έναν Σαλονικιό. Α και μην του πείτε απ την αρχή ότι θα ζήσετε κάποια στιγμή ως ευτυχές ζεύγος μαζί στην Αθήνα- ούτε να το ακούσει -αν και μετά δεν θα θέλει να φύγει από χάμω.
Ποια είναι τα αυθεντικότερα μπουζούκια της πόλης; Με τρολάρετε ρε;
Τελικά, έχει αλλού σαν την Χαλκιδική; Σαν την Χαλκιδική είναι μόνο η Αμμουλιανή, ένα νησάκι στην Χαλκιδική που πας με καραβάκι κι έτσι.
