Τ Ε Λ Ε Υ Τ Α Ι Α Α Ν Α Λ Α Μ Π Η Π Υ Ρ Κ Α Γ Ι Α Σ
του Θανάση Χατζόπουλου
Φωτιές ανάβουνε στα τζάμια
Τα απογεύματα αργά
Κλείνουν τα τζάμια
Φωνές που χάνονται όπως στα νερά
Κι ακούω πάλι
Μαζί με τις κουρτίνες
Να τραβιούνται τα νερά
Αυτού του λαμπερού κατακλυσμού
Το βράδυ αδειάζει
Σαν φλέβα που δεν θα ξανάχει ζωή
