—
S U N D A Y M O R N I N G
του Χρήστου Ξανθάκη
—
Βρες με μια Κυριακή πρωί
βρες μου μια Κυριακή πρωί
κάτω απ’ αυτό το πράγμα
που το λέμε ήλιο
γίνε ένας γάτος
γίνε ο γάτος μου
που απλώνει τα πόδια του
στην κοιλιακή χώρα
τα κουδουνάκια, τα καμπανάκια
στο πρωινό τηλεφώνημα
δε σε απασχολούν
είναι κλειστά τα βλέφαρά σου
θ’ ανοίξουν με μια κίνηση
σαν τις κουρτίνες
και κανένα φως
δε θα σε τυφλώσει
η μυρωδιά του καφέ
θα αναστατώσει το δωμάτιο
θα το σκεφτείς για μια στιγμή
πριν ξαναπάρεις στάση εμβρύου
η θεότητα του μαξιλαριού
από μαγικό πλαστικό φτιαγμένη
και τούφες τα μαλλιά
σε στεφανώνουν
πες μου μια Κυριακή πρωί
ότι άκουσες τα πουλιά
έξω απ’ το παράθυρό σου
κάτσε μια στιγμή
να σου πω τη μοίρα σου
κάτσε ένα δευτερόλεπτο
να σου πω το ριζικό σου
δεκαοκτώ, δεκαοκτώ, δεκαοκτώ
το περιστέρι τραγουδάει
και το μικρό σκυλί του γείτονα
ανακαλύπτει τον ανδρισμό του
σώσε μια Κυριακή πρωί
σαν ένα αρχείο στον σκληρό δίσκο
και μοίρασέ τη σε όλου
του κόσμου τα παιδιά
που ευλογούν τον Θεό
επειδή ξεφορτώθηκαν το σχολείο
μια Κυριακή πρωί
ναι, μια Κυριακή πρωί
δωσ’ μου λίγο ακόμη καιρό
για τα φακιρικά
που εξαφανίζουν τα ξυπνητήρια
και τα ρολόγια τοίχου
και χειρός
και ξανακάνουν τον χρόνο φαγώσιμο
δαγκώνοντας τις ώρες και τα λεπτά
σαν κρουασάν
στο πρωινό της Κυριακής
όταν το απόσπασμα το εκτελεστικό
κάνει ένα διάλειμμα για τσιγάρο.
Από την ποιητική συλλογή του Χρήστου Ξανθάκη «Τζαζ» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιωλκός.
