Το Παιδί Τραύμα μας συστήθηκε πέρυσι με το ντεμπούτο του, Μυστικές Χορευτικές Κινήσεις, συνδυάζοντας στον ήχο του κάτι από τον Παύλο Παυλίδη και τον The Boy – ο δεύτερος μάλιστα σκηνοθέτησε και το τελευταίο του βίντεο κλιπ για το «Σαν Ιχθύς». Ο Sonny Touch επέστρεψε φέτος μετά από εννέα χρόνια με το Leave Space for the Little Animals, στο οποίο κανείς θα ακούσει ένα κράμα εξωτικών ήχων από τον μουσικό που έχει πλέον ως έδρα του το Ελσίνκι.
Δύο πράγματα ενώνουν τους δύο μουσικούς: ανήκουν και οι δύο στη νεοσύστατη δισκογραφική Veego Records και θα εμφανιστούν και οι δύο ζωντανά στην Death Disco το Σάββατο 30 Νοεμβρίου για να παρουσιάσουν τις πρόσφατες δουλειές τους. Για να γνωριστούν λίγο καλύτερα, τους βάλαμε να ρωτήσουν ο ένας τον άλλο ό,τι πιθανό κι απίθανο τους ήρθε στο κεφάλι…
Παιδί Τραύμα
Άνθρωποι, φυτά ή κατοικίδια; Έχω προσπαθήσει με παταγώδη αποτυχία να φροντίσω και τα τρία. Οπότε θα σου έλεγα μάλλον φυτά και μάλιστα κακτοειδή που δε θέλουν συχνό πότισμα. Για να είμαστε σίγουροι ότι δε θα μαραθούν. Αν και στο τέλος μάλλον κι αυτά θα μαραθούν.
Ποια υπερφυσική δύναμη από τον δίσκο σου θα διάλεγες και γιατί; Έχω ήδη μία. Το να «λέω ψέματα χωρίς να πληγωθεί κανείς». Ή τουλάχιστον να έχω την ψευδαίσθηση ότι δεν πληγώνεται κανείς. Οπότε μάλλον θα πήγαινα στο «να τρώω καρπούζι με τα κουκούτσια». Άλλη αίσθηση, τι να λέμε τώρα.
Μια μέρα χωρίς κινητό ή μια μέρα χωρίς φαγητό; Πέτυχες διάνα τώρα γιατί αυτές είναι δύο απ’ τις πιο μεγάλες μου εξαρτήσεις. Αλλά θα διάλεγα ξεκάθαρα μια μέρα χωρίς φαγητό. Στο τέλος της ημέρας θα ένιωθα κι ωραία -δεν έφαγα ό,τι υπήρχε πάλι. Ενώ αν μείνω χωρίς κινητό, επειδή μου έχει τύχει, δυστυχώς νιώθω σαν ψάρι έξω από το νερό.
Τι ακούς αυτή την περίοδο; Όλως περιέργως τώρα τελευταία ακούω συχνά Τρίτο Πρόγραμμα. Ειδικά στο αμάξι. Χωρίς απαραίτητα να μου αρέσουν αυτά που βάζει, για έναν ανεξήγητο λόγο με κάνει να ξεχνιέμαι και να μην αγχώνομαι. Δοκίμασέ το.
Τι θα ήθελες για χριστουγεννιάτικο δώρο; Μπορώ να πω δύο; Ένα μπάσο και μια καλή ηχομόνωση για το σαλόνι μου.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σου ήχος; Και ποιος ο λιγότερο. Το ντλινγκ στο messenger έχει μια περίεργη επίδραση πάνω μου. Κάπου διάβασα ότι τα μηνύματα στο chat συνδέονται με μικρές αυξήσεις της αδρεναλίνης. Σαπίλα δηλαδή κι έχω πέσει μέσα. Ο λιγότερο αγαπημένος είναι ο ήχος «πράσινο τσάι σέντσα» που έχω σαν ξυπνητήρι στο κινητό μου.
Sonny Touch
Αν διασκεύαζες ένα δημοτικό τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό και γιατί; Το «Γιοφύρι της Άρτας», μου αρέσει η ιστορία που διηγείται. Έχεις παρατηρήσει ότι πολλές φορές στα ποίηματα και τα δημοτικά τραγούδια, στην πλοκή κάποιος μεταφέρει το μήνυμα λάθος;
Αν σου έκλεβαν όλους τους δίσκους (χτύπα ξύλο) και μπορούσες να κρατήσεις μόνο έναν, ποιος θα ήταν; Ιδανικά θα θελα κάτι με φωνή για να μου κρατάει παρέα και με ρυθμό για να μπορώ να χορεύω.
James Brown – Live At Home With His Bad Self (2019 Mix).
Για ποια ταινία θα ήθελες να έχεις γράψει μουσική; Για πολλές όπως το Nosferatu, The General με τον Buster Keaton ή το Amarcord του Fellini, αλλά θα πω το Les Triplettes de Belleville για την ελευθερία που θα μου έδινε να παίξω με διάφορους ήχους και καταστάσεις.
Ποιο από τα live που έχεις παρακολουθήσει στη ζωή σου, μετάνιωσες που πήγες και γιατί; Πριν από μερικά χρόνια μια παρέα έκλεισε εισιτήρια για ένα live των Coldplay. Πήγα μαζί τους από περιέργεια. Βρίσκω τα κομμάτια τους βαρετά κι άχρωμα και δε με συγκίνησαν καθόλου παρά το υπερθέαμα που έστησαν – πρόσφατα διάβασα ότι δε θα περιοδεύσουν έως ότου οι διοργανώσεις γίνουν πιο φιλικές προς στο περιβάλλον (έχει και τα θετικά του το climate change που είπε κι ένας γνωστός μου).
Σου λείπει η Ελλάδα; Μερικές φορές, αλλά όποτε γυρίζω αρχίζω να βρίζω μετά από λίγο κι έρχομαι στα ίσα μου. Έβριζα κι όσο έμενα εδώ αλλά πλέον κάποια πράγματα μου χτυπάνε πιο πολύ. Έχω διάφορους φίλους που ζουν στο εξωτερικό, όπως όλοι φαντάζομαι, και μερικοί απ’ αυτούς προσπαθούν να μεταφέρουν τις συνήθειες και τον τρόπο ζωής που είχαν στην Ελλάδα, στον τόπο που μένουν – δεν ένιωσα ποτέ την ανάγκη να το κάνω αυτό. Μου λείπουν βέβαια οι φίλοι και περνάω πολύ όμορφα όποτε έρχομαι.
