Υπάρχει μια κατηγορία ανθρώπων που βλέπουν σειρές που ισχυρίζεται ότι «αν περάσει η πρώτη σεζόν, το Breaking Bad εξελλίσεται στην απόλυτη σειρά», διαφωνούν για το πότε έκανε κοιλιά και διασκεδάζουν με όσους προσπαθούν να δουν το spin-off του Better Call Saul (ή το El Camino) χωρίς να έχουν τις απαραίτητες «βάσεις».
Αν ανήκετε σε αυτήν, μην πάτε παρακάτω.
Αν όμως είστε από εκείνους που για να κάνουν κυριακάτικο binge watching ρωτάνε «έχεις δει καμιά κακή σειρά επιπέδου Gossip Girl και κάτω» (η κορωνίδα των «κακών σειρών» -ή guilty pleasure αν προτιμάτε- μέχρι να εμφανιστεί το Netflix), συνεχίστε άφοβα την ανάγνωση. Μια παράκληση μόνο, μην αρχίσετε να βλέπετε τα παράκατω -ήδη από τις πρόμο φωτογραφίες τους- «μη ποιοτικά» προϊόντα και τα ανεβάζετε στα social media γράφοντας πόσο χαμηλά πέσατε και τι σας βρήκε και πόσο δεν το έχετε ξανακάνει, μην δίνετε άλλο το βήμα στους δογματικούς της «καλής τηλεόρασης» να σας κρίνουν.
Κι εμείς είδαμε Sopranos, αλλά δεν κάναμε έτσι.
Ακόμα και οι πιο ορκισμένοι οπαδοί του Gossip Girl νομίζω ότι θα παραδεχτούν πως η ισπανόφωνη εκδοχή του είναι σαφώς πιο εθιστική, ίσως γιατί έχει παραγκωνίσει τo high fashion κομμάτι και ντύνει τους πρωταγωνιστές με άφθονο δράμα. Έφηβοι διαφορετικών καταβολών σχεδόν γελάνε με το μοτίβο «φάρσες στα lockers» αφού έχουν να αντιμετωπίσουν έναν φόνο κι αυτό είναι είναι μόνο το πρωινό τους. Σαββατοκύριακα και καθημερινές λύνουν τις διαφορές τους βρέχοντας τα πόδια τους σε μια ολυμπιακών διαστάσεων πισίνα ή κάνοντας ότι διασκεδάζουν σε ένα χλιδάτο κλαμπ. Και τα ναρκωτικά του έχει αλλά και τον ταξικό του πόλεμο, και τα ερωτικά του τρίγωνα αλλά και αγωνία για το ποιος θα πάρει την πολυπόθητη θέση στο κολλέγιο, και δολιοφθορά μεγαλοεργολάβου έχει ενώ οι μαθητές λένε καλημέρα ο ένας στον άλλον κι έπειτα κοιτάζουν αν έχει ήλιο, γενικά δεν μπορεί κανείς να πει ότι βαριούνται.
Μπορεί λοιπόν να μην έχει γυριστεί στο Μανχάταν και το Μπρούκλιν, αλλά συγγνώμη Μπλερ και Τσακ, αυτή εδώ η παρέα σας βάζει τα γυαλιά κι έχει να λύσει και πιο σοβαρά προβλήματα από το που να ασχολείται με το που έσερνε πάλι την τουαλέτα της η Σερίνα.
https://www.youtube.com/watch?v=QNwhAdrdwp0
Αν δεν σας το είχαν αποδείξει μέχρι τώρα οι Ισπανοί πώς απολαμβάνουν τις ιστορίες που αναπτύσσονται γύρω από έναν φόνο, έβαλαν τα δυνατά τους γυρίζοντας ένα δράμα εποχής που θα ήθελε να έχει γρίφους αλλά Αγκάθα Κρίστι σε Downton Abbey φόντο. Είμαστε στο έτος 1905 κι ένας νεαρός με μονίμως θλιμμένο βλέμμα εμφανίζεται σε ένα πεντάστερο ξενοδοχείο μια ανύπαρκτης παραθαλάσσιας πόλης. Αφήνει βιογραφικό για να εργαστεί ως γκρουμ, απώτερος στόχος του όμως δεν είναι η εξασφάλιση των προς το ζην, αλλά η εξιχνίαση του φόνου της αδερφής του.
Αυτό όμως δεν είναι ξενοδοχείο, είναι escape room αφού σε κάθε δωμάτιο υπάρχει κι ένα στοιχείο για το έγκλημα. Φυσικά και γεννιούνται αδιέξοδοι, λόγω ταξικότητας, έρωτες ενώ ο ντετέκτιβ της πόλης είναι αδικημένη διάνοια. Άνθρωπος δεν φτάνει στην Κανταλόα μόνο για να παραθερίσει, όλοι είναι αθώοι κι όλοι ύποπτοι, σε τρεις σεζόν που είναι τόσο κακές ώστε να είναι εθιστικά καλές.
https://www.youtube.com/watch?v=h_6KL7RY3pg
Μένουμε Ισπανία, μεταφερόμαστε στο σήμερα, ενώ μας χτυπάει το θαλασσινό αεράκι της Costa del Sol και η αρχή όλων είναι, φυσικά, ένας φόνος. Έπονται κι άλλοι όσο παρακολουθούμε έναν στρίπερ και την παρέα του να προσπαθεί να αποδείξει την αθωότητά του βάζοντας τα με την πιο ισχυρή κι αδίστακτη οικογένεια της Μάλαγα. Από σκάνδαλα δεν ξεμένουν ούτε μέρα, το κλαμπ όπου εργάζεται ο πρωταγωνιστής λέγεται «Κόλαση» (editor’s note: η μεγάλη υπερταχεία που ενώνει Μπουρνάζι και Μάλαγα;), ενώ μερικές σκηνές θα έκαναν τον Κιούμπιρκ του Μάτια Ερμητικά Κλειστά να κλαίει από απελπισία. Κι εδώ αγωνιούμε για έναν έρωτα μετ΄εμποδίων ή αν θα βγει κανείς ήσυχος ένα βράδυ ραντεβού σε αυτή τη σειρά, χωρίς να εμφανιστούν περιπολικά.
Μόνη μου το ανέβασα στα top του Netflix; Δεν νομίζω.
https://www.youtube.com/watch?v=4h99q03aprY&t=13s
Πάμε προς Γαλλία μεριά, στη χώρα που ακόμα και η χειρότερη κωμωδία είναι με τον τρόπο της αξιοπρεπής. Πρόκειται για μια σειρά βασισμένη σε μια δεμένη παρέα, από τις δοκιμασμένες συνταγές στην ιστορία της τηλεόρασης, αν μη τι άλλο. Αυτή η παρέα όμως δεν δίνει απλά ραντεβού σε ένα καφέ λέγοντας αστεία -όπως μια άλλη δημοφιλής παρέα που ξέρουμε και ξέρετε- είναι στοχοπροσηλωμένη στο να βγάλει από το μυαλό της πρωταγωνίστριας τον ακατάλληλο πρώην ρίχνοντας δίπλα της έναν επί πληρωμή συνοδό.
Μια πρέζα γαλλική φινέτσα, τρεις κουταλιές της σούπας από προβλέψιμα ευτράπελα, χαριτωμένα διαμερίσματα με τα οποία μπορεί να ταυτιστεί ο μέσος θεατής, ένα ρομάντζο επιπέδου «όταν με βλέπετε να πίνω, κρύψτε μου το τηλέφωνο», μας κάνουν μια ρομαντική κομεντί που αντί για τη μιάμιση ώρα που κανονικά θα της αναλογούσε απλώθηκε σε μια σεζόν.
https://www.youtube.com/watch?v=X1kdkjIjCb8
Μικρή πόλη, μεγάλα κι αδιανόητα προβλήματα για μια παρέα εφήβων βασισμένη στους χαρακτήρες του Archie, με το οποίο -αν κρίνω από τα εξώφυλλα του κόμικ- μόνο τα όνοματα και η τοποθεσία της ιστορίας πρέπει να συμπίπτουν. Σε αντίθεση λοιπόν με τους χαμογελαστούς, σχεδόν ξεκαρδισμένους εικονογραφημένους ήρωες, οι πρωταγωνιστές της σειράς ζουν μια αέναη νταρκίλα που ξεπερνά κάθε φαντασία: το αχώριστο gang κυνηγάει κατά συρροή δολοφόνους, ηγείται συμμορίας που θα ήθελε να είναι κομμάτι του Sons of Anarchy, διαχειρίζεται καλοστημένα speakeasy μπαρ στο υπόγειο ενός diner (τα έχουμε ξαναδει αυτά, τουλάχιστον στο Gossip Girl είχαν αφιερωθεί στο bring back to classics and keep it classy), δουλεύει αρκετά τις μιούζικαλ στιγμές, κάνει φυσικά τη δουλειά καλύτερα από τον σερίφη, κάπου στην υπόθεση είναι κι ένα καρτέλ αλλά και μια δήμαρχος μπλεγμένη με κατασκευαστικές μίζες.
Ούτε σε RPG ομάδες δεν μπορούν να συμμετάσχουν οι ανήλικοι στο Riverdale αφού όλο και κάποιος δεν θα ξημερώσει. Σειρά που βλέπεις για όσο αντέξεις, ενώ κάθε τοσο αναφωνείς «μα που τα σκέφτονται;».
https://www.youtube.com/watch?v=HxtLlByaYTc
Πριν αρχίσετε να βλέπετε το Too Hot to Handle υπήρξε ένα άλλο ένα ριάλιτι ζευγαρώματος που, αν και πιο συντηρητικό, έσπασε τα ταμεία. Δυο σπίτια με τους κατοίκους χωρισμένους ανά φύλο πρέπει να «βγουν ραντεβού» μέχρι να βρουν το ιδανικό ταίρι – στα τυφλά. Oι απόψεις των παικτών για τις διαφυλετικές σχέσεις, την αμφιφυλοφιλία και τι πρέπει να έχει κάνει μια γυναίκα μέχρι τα 30 (και πολύ λέω) είναι βγαλμένες από άλλες μακρινές δεκαετίες, ενώ παρακολουθούμε τα ζευγάρια που προκύπτουν από την πρόταση γάμου (η οποία πρέπει να γίνει μέσα σε λίγες μέρες κι έπειτα από ακραίες δηλώσεις αγάπης) σε όλα τα στάδια μέχρι την τελετή. Δηλαδή: συγκατοικούν, γνωρίζουν ο ένας την οικογένεια του άλλου, κάνουν πρόβες νυφικού και φαίνεται πως έχουν υπογράψει να μην χρησιμοποιούν τη λέξη «σεξ», ενώ τα εφηβικά δράματα που έχουν αναφερθεί παραπάνω είναι όλα τους πιο προοδευτικά και σύγχρονα σε ζητήματα σχέσεων και σεξουαλικότητας.
Ακραία εθιστικό, με το καλύτερο και πιο ρεαλιστικό κομμάτι του να είναι το σημείο που οι παίκτες βγαίνουν από τις κάψουλες των ραντεβού και γλυκοκοιτάζουν τις πιθανές επιλογές που είχαν για σύντροφο και τις απέρριψαν αγνοώντας την ελκυστική τους εμφάνιση, αφού σκοπός του ριάλιτι είναι να ενωθούν «ψυχικά και πνευματικά». Το βραβείο «σειρά για ένοχο και χωρίς περιστροφές binge watching» από μένα στο Love is Blind.
https://www.youtube.com/watch?v=s2eBAFt3L_0&t=47s
