Τ Ο Ν Ε Ο Κ Α Λ Ο Κ Α Ι Ρ Ι
του Μήτσου Λυγίζου
Τριάντα αγοροκόριτσα κάτω απ’ τα βλέφαρά μας
Τριάντα αγοροκόριτσα σ’ έναν αγρό με στάχια
Πέταξαν τα φουστάνια τους κι όλος ο κάμπος καίγεται
Πέταξαν τα φουστάνια τους κι ο αγέρας χλιμιντράει.
Τριάντα αγοροκόριτσα βάζουν φωτιά στον ύπνο μας
Δίνουν βουτιές στον ύπνο μας και πέφτουνε στα στάχια
Τριάντα αγοροκόριτσα ρίχνουν τον ήλιο ανάσκελα
Σκορπούν τις πέρα συννεφιές με χίλια μπόγια νιάτα.
Σ’ εξήντα οργιές, σ’ ογδόντα οργιές φωτιά σκορπιέται η γύμνια τους
σε χίλιες τόσες δρασκελιές σκάει το μεσημέρι
και μες απ΄τα ρουθούνια του ταυριά γιομίζει ο κάμπος.
