Tι είναι το phototellers; To phototellers είναι ένα project που ξεκίνησε πριν από τρία χρόνια. Πρόκειται, ουσιαστικά, για μια μοντέρνα εκδοχή του φώτο ρομάν. Η Αλέκα γράφει μικρές ιστορίες στην Αθήνα και ο Χρίστος τις “ντύνει” με φωτογραφίες στη Λευκωσία.
Πώς σας ήρθε η ιδέα; Είμαστε φίλοι εδώ και 15 χρόνια. Γνωριστήκαμε όταν ήμασταν φοιτητές. Ο Χρίστος είχε πάντα τον τρόπο να “βλέπει” τα πράγματα κι εγώ πάντα σκάρωνα μικρές ιστορίες. Αυτή η συνεργασία βγήκε αυθόρμητα και εύκολα και επειδή ακριβώς υπάρχει η οικειότητα μεταξύ μας, πάντα ανοίγει δρόμους για δημιουργικές αναζητήσεις και πειραματισμούς.
Πώς δουλεύετε με τη χιλιομετρική απόσταση να σας χωρίζει; Η δύναμη της τεχνολογίας ενώνει τους ανθρώπους και έτσι γίνεται και στη δική μας περίπτωση. Το blog είναι το ηλεκτρονικό μας αποτύπωμα. Από τη στιγμή που υπάρχει ένας σκελετός κάθε φορά για τις ιστορίες, ο καθένας δουλεύει το δικό του κομμάτι, πάντα σε διάλογο για παρατηρήσεις και διορθώσεις.
Τι προηγείται συνήθως, οι ιστορίες ή οι φωτογραφίες; Τις περισσότερες φορές προηγείται το κείμενο και πάνω σε αυτό ο Χρίστος διαλέγει κομμάτια που τον ιντριγκάρουν, δημιουργώντας ατμοσφαιρικές εικόνες. Άλλες φορές, λειτουργούμε αντίστροφα. Με βάση μια “δυνατή” εικόνα του Χρίστου καλούμαι να φτιάξω μια ιστορία, άρα καλούμαι να σκαρώσω ατμόσφαιρα με λέξεις. Οι φωτογραφίες αποτελούν μια οπτική ερμηνεία του κάθε κειμένου. Η ματιά του Χρίστου δίνει και το τελικό ερέθισμα στον αναγνώστη. Ακριβώς επειδή υπάρχει η οικειότητα και επικοινωνία μεταξύ των δημιουργών, είναι ευκολότερος ο δρόμος του πειραματισμού και του διαλογισμού. Οι χώροι είναι συνήθως φανταστικές πόλεις με ιδιόρρυθμους πρωταγωνιστές και απρόσμενες περιπέτειες. Για παράδειγμα, οι ήρωες μπορεί να νιώθουν παγιδευμένοι σε μικρά δωμάτια, χαζεύοντας το φωταγωγό με το άγχος των απλήρωτων λογαριασμών, ή να νιώθουν παγιδευμένοι στην ίδια τους την κουζίνα υπό την απειλή μιας φυλλωσιάς που βγαίνει από το νεροχύτη.
Ποια είναι η θεματική των ιστοριών; Συνήθως οι ιστορίες αποτυπώνουν μια σουρεαλιστική εικόνα της πραγματικότητας. Πρωταγωνιστούν ιδιόρρυθμοι χαρακτήρες, οι οποίοι αντιμετωπίζουν κάθε φορά ” περίεργες” καταστάσεις. Για παράδειγμα, υπάρχει η δεσποινίς Πήτερσον που παίζει μια παρτίδα σκάκι παλεύοντας να μη γίνει η ίδια η πέτρινη βασίλισσα ή ο τοσοδούλης astroboy, o καθηγητής που, στην αγωνία του να λύσει ένα πρόβλημα, χάνεται κυριολεκτικά στις σημειώσεις του στη σελίδα 34 του σημειωματάριου και πασχίζει να βγει. Υπάρχουν βέβαια και ιστορίες που πατάνε γερά στη σύγχρονη εικόνα της κοινωνίας της κρίσης, με μοναχικούς ήρωες εγκλωβισμένους στο αδιέξοδο των πόλεων που παλεύουν με τους απλήρωτους λογαριασμούς τους και τον εαυτό τους.
Και πώς προέκυψε η έκθεση στο Φωταγωγό; Το phototellers project στα τρίτα του γενέθλια είπε να το γιορτάσει! Θέλαμε να προβάλλουμε τη δουλειά μας και να προσκαλέσουμε/προκαλέσουμε τον κόσμο να μας γνωρίσει. Ο φιλόξενος χώρος του Φωταγωγού μάς υποδέχτηκε και χαιρόμαστε πολύ για αυτήν τη συνεργασία, που ήρθε εύκολα και αυθόρμητα.
ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΩΝ PHOTOTELLERS
Το χάρτινο μωρό
Η κωμόπολη του Σάσλαντ φημιζόταν για την τάξη της και την απόλυτα οργανωμένη ζωή της. Η φήμη αυτή είχε σπάσει τα στενά σύνορά της και είχε γίνει παροιμιώδης. Οι κάτοικοι της περνούσαν τα στάδια της ζωής τους φιλήσυχα και άχρωμα. Αθόρυβα. Άγευστα. Άνευρα. Τα χρόνια περνούσαν με πολλά στερητικά άλφα και έφταναν με μεγάλη ταχύτητα μέχρι και τα τελευταία γράμματα της αλφαβήτας. Το σκάνδαλο που ξέσπασε στη δημοτική βιβλιοθήκη ήταν ένα γεγονός μνημειώδες και έσκασε σα βόμβα μεγατόνων στα αυτιά των πολιτών. Ο νεοφερμένος βιβλιοθηκάριος Γουστάβος, από τη γειτονική πόλη Τοκελότλαντ, δεν μπορούσε να τιθασεύσει τα υπερβολικά ήσυχα βράδια της βάρδιας του λόγω της γενικότερης ανησυχίας της ηλικίας του και της προσωπικότητάς του. Για να σκοτώσει την πλήξη του έκανε το ανείπωτο επί δώδεκα συναπτά βράδια. Τοποθετούσε την “Άννα Καρένινα” δίπλα στον “Δον Κιχώτη”. Η απόλυτη αλφαβητική ταξινόμηση είχε διαταραχθεί και μάλιστα με τον πλέον προκλητικό τρόπο. Όμως η απόσταση του αλφάβητου γρήγορα γεφυρώθηκε. Η έλξη και το πάθος κάθε βράδυ για το μπλέξιμο των σελίδων τους στο ημίφως, τον αναγραμματισμό και τον ανύπαρκτο σταδιακά τονισμό έφεραν το μοιραίο. Το σκάνδαλο αποκαλύφθηκε όταν η «Άννα Καρένινα» ζητήθηκε από την κ. Νταρμαλά, χήρα ναυάρχου. Η πρωινή βιβλιοθηκάριος φτάνοντας στο ράφι άφησε μια διακριτική κραυγή, που ευτυχώς έφτασε μόνο μέχρι το ράφι της φιλοσοφίας, δείγμα της καλής της ανατροφής. Ανάμεσα στα δύο βιβλία υπήρχε ένα τόσο δα τομίδιο που δεν είχε τίτλο στη ράχη του. Από μέσα πετάχτηκε ένα μικροσκοπικό χάρτινο μωρό και πήδησε γρήγορα στις αναστατωμένες σελίδες της μαμάς του. Το χάρτινο μωρό έγινε πρωτοσέλιδο σε όλον τον κόσμο. Κανείς δεν το βρήκε σε κανένα από τα δύο βιβλία, όσα χρόνια και αν πέρασαν, προφανώς γιατί οι γονείς του είχαν φροντίσει να το οχυρώσουν πίσω από τις δεύτερες και τρίτες αναγνώσεις τους. Ο νεαρός βιβλιοθηκάριος Γουστάβος φυσικά εκδιώχθηκε από τη βιβλιοθήκη αλλά και από την πόλη με αφορμή τον παγκόσμιο διασυρμό των συμπολιτών του. Τα ίχνη του αγνοούνται μέχρι και σήμερα. Έντονη φημολογία υπάρχει αυτήν την εποχή για μεταφορά της ανήκουστης ιστορίας στον κινηματογράφο.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΧΑΤΖΗΣΤΥΛΙΑΝΟΥ
Ο Χρίστος Χατζηστυλιανού γεννήθηκε το 1981 στη Λευκωσία και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε σκηνοθεσία και μοντάζ. Έχει εργαστεί σε εταιρίες παραγωγής και στην τηλεόραση, σε Ελλάδα και Κύπρο. Ασχολείται με τη φωτογραφία και η πιο πρόσφατη δουλειά του είναι το food styling για το εξώφυλλο του νέου βιβλίου του Hervé This : “Note-by-Note Cooking” (Columbia University Press).
ΑΛΕΚΑ ΚΑΤΣΕΛΗ
H Αλέκα Κατσέλη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1979. Σπούδασε σκηνοθεσία. Η πτυχιακή της ταινία: “Κοίτα.. happiness” συμμετείχε στην 11η Μπιενάλε νέων δημιουργών στην Αθήνα και στη Βενετία. Δούλεψε στην παραγωγή και σαν βοηθός σκηνοθέτη για ένα διάστημα. Συνεργάστηκε με τον εικαστικό Λάζαρο Ζήκο σε δικές του ατομικές εκθέσεις καθώς επίσης και στα ετήσια φεστιβάλ κόμικς του περιοδικού Βαβέλ στην Τεχνόπολη. Συμμετείχε στο διαγωνισμό διηγήματος που διοργάνωσε το Βρετανικό Συμβούλιο με τις εκδόσεις Περίπλους. Η ιστορία της “Πρώτη πρώτου” συμπεριλήφθηκε στη συλλογή που εκδόθηκε με τίτλο: “Stories from the city, tales from the sea”.
Έχει εργαστεί σε ριψοκίνδυνες θέσεις όπως βιβλιοπωλεία, ζαχαροπλαστεία, delicatessen,αποθήκες, καταστήματα και κάθε είδους ταμεία.
