Κ Α Τ Α Κ Ο Π Ο Σ
του Βέρες Σάντορ
Πάνω στη σελίδα μου τρέχει το ποίημα
λες κι έχει ματώσει η μύτη μου.
Μη με βασανίζεις άλλο, μνήμη
σαν πέτρα μέσα στο παπούτσι μου.
Όλα εκείνα που αφάνισα
τώρα ζητούν την καταδίκη μου.
Αυτά που ανέβαλα
δεν μπορώ πια να τα κάνω.
Όσους προσέβαλα, όλοι τους
τώρα με κοιτούν χωρίς έλεος.
Κάτι μόνο η ζωή φύλαξε:
τη ματαιοδοξία – που με καθοδηγεί
πυρπολώντας με.
μετάφραση: Γιώργος Βέης
