—
Δ Ι Ψ Α
του Τάσου Ζερβού
—
Από παιδί η μάνα μου μ’ έκανε βρύση
και με όρκισε βρύση άλλη να μην συναντώ
να διψάω ακόμα κι όταν ξεδιψάω
να σκέπτομαι τόπους που δεν έχουν νερό.
Γι’ αυτό
και στ’ ολόγιομο φεγγάρι διψάω
και διψώ όταν το βλέπω λειψό
διψώ όταν έρχεσαι, κι όσο μένεις διψάω
κι όταν φεύγεις
διψάω, διψώ.
Από «Τα Ποιήματα», εκδόσεις Το Ροδακιό
