C R A Z Y, C R A Z Y G I R L
του Χρήστου Ξανθάκη
Τα χαζοκόριτσα θα σώσουν τον κόσμο
αυτά τα χαζοκόριτσα
τα χαζοκόριτσα που ακούνε το Σάκη
αυτά τα χαζοκόριτσα που παίζουν
με το ringtone του Σάκη
κι εγώ που πρέπει να ρωτήσω
τι είπε ο Σαββόπουλος για την Eurovision
στο μεταξύ τα χαζοκόριτσα
διαβάζουν chick lit
διαβάζουν ανάμεσα στις γραμμές
ξέρουν τι θέλουν να βρούνε
κι εγώ δε βρίσκω ούτε
τη σελίδα με τα περιεχόμενα
δεν έχω προσέξει καν
πως αυτά τα χαζοκόριτσα
σήκωσαν λάβαρα επανάστασης
στο μοναστήρι του Χόντου
σκέφτομαι ότι
δεν ξεφλουδίζω ούτε μια φορά
και είμαι ευτυχής
με το αντιηλιακό μου
είμαι ευτυχής,
χαίρομαι, δεν βλέπω
τα χαζοκόριτσα που κλαίνε
τα χαζοκόριτσα που γελάνε
αυτά τα χαζοκόριτσα που δεν μπορούν
να σταθούν αμήχανα
ενώ εγώ στέκομαι στο μπαρ
μ’ ένα ποτήρι στο χέρι
αλατισμένος και παστωμένος
περνούν τα χαζοκόριτσα
κοντά πολύ
συζητούν για το κατακέφαλο που τους ήρθε
για εκείνον που τις πότισε
φάρμακο και φαρμάκι
και δεν μπορούν να τον ξεχάσουν
ούτε μια στιγμή, ούτε μια φορά
αλλά εγώ δεν μπορώ να θυμηθώ
το χρώμα των ματιών σου
και για τον ήχο της φωνής σου
δεν το συζητώ
καλύτερα να ρωτήσω τον Σαββόπουλο
ή ένα απ’ αυτά ρα χαζοκόριτσα
που τα ξέρουν όλα
γιατί δεν γίνεται να μην τα ξέρουν όλα
αφού όλος ο κόσμος
είναι ο κόσμος τους
δεν κινδυνεύει να ξεφλουδίσει
είναι αυτός ο κόσμος που θα σωθεί
θα τον σώσουν τα χαζοκόριτσα
και στον ελεύθερο χρόνο τους
θα σώσουν ίσως κι εμένα.
