Όταν ο παραγωγός Τζέρι Μπρουκχάιμερ και ο σκηνοθέτης Τζόζεφ Κοζίνσκι συνάντησαν τον Τομ Κρουζ στο Παρίσι και, σε ένα διάλειμμα από τα γυρίσματα της ταινίας Επικίνδυνη Αποστολή: Η Πτώση, του έκαναν pitch τη συνέχεια του Top Gun, χρειάστηκαν 15 λεπτά για να εξασφαλίσουν την έγκρισή του. Ο Κοζίνσκι, που είδε την πρώτη ταινία σε ηλικία 12 ετών και έκτοτε την ερωτεύτηκε σε τέτοιο βαθμό που ως παιδί έφτιαχνε αεροπλάνα και αργότερα σπούδασε αεροναυπηγική στο Στάνφορντ, έκρυβε 2 άσους στο μανίκι του:
Ο πρώτος ήταν πρακτικός. Ή καλύτερα, εντελώς μη πρακτικός, αλλά κάπως εφικτός: Ο Κοζίνσκι πίστευε πως υπήρχε τρόπος να γυρίσουν όλη την ταινία στην πραγματικότητα. Γνωστός για την εκτέλεση των δικών του σκηνών δράσης, ο Τομ Κρουζ πίστευε εδώ και καιρό πως ο μόνος τρόπος να γυριστεί το σίκουελ τη δημοφιλέστερης ταινίας με πιλότους, ήταν κάνοντας το μόνο πράγμα που δεν κατάφερε η πρώτη ταινία: να βάλει τους ηθοποιούς στο πιλοτήριο. Χωρίς σταθερές βάσεις, χωρίς ψηφιακά εφέ, χωρίς εύκολες λύσεις. Όπως αποκάλυψε στους θαυμαστές που παρευρέθηκαν στο Comic-Con, όταν έκανε πρεμιέρα το πρώτο τρέιλερ της ταινίας το καλοκαίρι του 2019, αυτή ήταν η πίεση που ένιωθε. «Αισθανόμουν πως ήταν ευθύνη μου να σας το δώσω. Ό,τι βλέπετε στην ταινία είναι αληθινό. Πραγματικά ήθελα να σας μεταφέρω την εμπειρία του να είσαι σε αυτό το αεροπλάνο».
Ο δεύτερος άσος του Κοζίνσκι ήταν λιγότερο επικίνδυνος, αλλά εξίσου εκρηκτικός: η ιδέα του να εισάγει την ιστορία του χαρακτήρα Μπράντλεϊ “Ρούστερ” Μπράντσο (Μάιλς Τέλερ), γιο του Γκους. O ερμηνευμένος από τον Άντονι Έντουαρντς, Γκους, βρήκε τραγικό θάνατο στη διάρκεια μιας άσκησης, όσο ο Μπράντλεϊ ήταν ακόμα μωρό. Οι θρασείς, επιθετικές κινήσεις του Μάβερικ τον έριξαν στο σκάφος του Iceman με τα F-14 τους να αρχίζουν να στριφογυρίζουν. Ο Μάβερικ εκτοξεύθηκε επιτυχώς, αλλά ο Γκους χτύπησε στο κουβούκλιο. Αργότερα, το Ναυτικό τον αθώωσε, αλλά εκείνος δεν μπόρεσε να συγχωρέσει τον εαυτό του. Τώρα, μετά από τόσα χρόνια, θα έρθει αντιμέτωπος με την ενοχή του, με τον Ρούστερ του Τέλερ να του λέει σε μια χαρακτηριστική ατάκα της ταινίας: «Ο πατέρας μου σε πίστεψε. Εγώ δεν πρόκειται να κάνω το ίδιο λάθος». Αν και ο Τέλερ αγχωνόταν για την ερμηνεία του ως ο γιος ενός τόσο αγαπητού χαρακτήρα, το σενάριο δεν του άφησε περιθώρια να αρνηθεί. «Η ιστορία ανάμεσα στον Ρούστερ και τον Maverick, ο τρόπος με τον οποίον ξεδιπλώνεται είναι συναρπαστικός», λέει. «Κοιτάζει πίσω στην πρώτη ταινία και αναρωτιέται ποιά θα ήταν η σχέση του Μάβερικ με το παιδί του Γκους. Και τώρα, ο Μάβερικ πρέπει να τον εκπαιδεύσει, μαζί με άλλους πιλότους. Συνέβησαν πολλά πριν ξεκινήσει η ταινία. Αλλά επίσης, είναι υπέροχο που ο κόσμος είναι τόσο γνώριμος με την ταινία, οπότε δεν χρειάζεται να τους θυμίσεις πολλά από αυτά που χρειάζεται να ξέρουν. O Γκους παραμένει ζωντανός».
Πέρα από το συναισθηματικό κομμάτι της αφήγησης, μεγάλο βάρος δόθηκε, φυσικά, στο τεχνικό, που ευθύνεται για το υπερθέαμα που κατέληξε στην οθόνη.
Για κάποιους ηθοποιούς, των οποίων οι ερμηνείες καταγράφηκαν από 6 IMAX κάμερες αναπτυγμένες ειδικά για την ταινία, αυτή ήταν μια μοναδική εμπειρία, τόσο συναρπαστική που συνέχισαν να επιδιώκουν την έκδοση διπλώματος πιλότου. Για τους πιλότους του ναυτικού που χειρίζονταν τα σκάφη, όσο οι ηθοποιοί έπαιζαν, ήταν επίσης μια εκπαιδευτική εμπειρία, έχοντας να δουλέψουν με τους ηθοποιούς και τους μοντέρ προκειμένου να βρουν τη σωστή θέση ή ακόμα και το φωτισμό στον ουρανό. Για τον Τομ Κρουζ, που ήταν καθοριστικός στην εκπαίδευση και των δύο ομάδων, και ο οποίος επέμενε να γυριστεί το σίκουελ μονάχα όταν θα ήταν εφικτό να γυριστεί στην πραγματικότητα, η επιμονή του δικαιώνεται.
«Κανείς δεν το έχει κάνει ξανά αυτό. Ποτέ δεν έχει κινηματογραφηθεί κάποια εναέρια σεκάνς με αυτόν τον τρόπο», λέει ο Κρουζ. «Δεν μπορείς να δημιουργήσεις αυτού του είδους την εμπειρία εκτός κι αν την κινηματογραφήσεις ζωντανά. Είναι επιθετικό [να πετάς σε F-18]. Δεν μπορείς να το υποδυθείς αυτό, την παραμόρφωση στο πρόσωπο. Είμαι τόσο περήφανος γι’ αυτούς και για ό, τι έκαναν. Ήταν πολύ δύσκολο». Ή, όπως συνοψίζει ο Μπρουκχάιμερ την ταινία: «Δεν έχει ξαναγίνει ταινία για την αεροπλοΐα (aviation), και οι πιθανότητες λένε πως δεν θα ξαναγίνει. Είναι ένα γράμμα αγάπης στην αεροπλοΐα. Θα δείξουμε πώς είναι πραγματικά να είσαι Top Gun πιλότος».
