Ένα μεγάλο μωρό εισβάλει στη ζωή δυο γυναικών, φέρνοντας μια αστεία αναστάτωση στο σκηνικό του θεάτρου «Κάτω από την γέφυρα». Το Big Baby είναι ένα έργο του Frank Μoher, μια κωμωδία που μπλέκει το παράλογο με την στέρεη καθημερινότητα των κατοίκων μιας οποιαδήποτε μεγαλούπολης. Για δεύτερη συνεχή χρονιά το θεατρικό σχήμα ομάΔα παρουσιάζει σε πρώτη απόδοση το κείμενο του Καναδού συγγραφέα, σε μετάφραση και σκηνοθεσία της Ιωάννας Μπακαλάκου. Η ίδια ανακάλυψε το έργο μέσω ενός ηλεκτρονικού πρακτορείου θεατρικών έργων. Από την πρώτη στιγμή την κέρδισαν η άρτια γραφή του, η δύναμη των σκηνών, το ιδιαίτερο χιούμορ και ο ρυθμός του. Έπειτα υπάρχουν στο κείμενο κάποια κενά, έντεχνα αφημένα από τον Moher, ώστε να μπορούν ο σκηνοθέτης και οι ηθοποιοί να δημιουργήσουν έναν αυθεντικό δικό τους κόσμο. Για τον κόσμο αυτό μιλούν στην Popaganda οι συντελεστές της παράστασης.
Πότε και με ποια αφορμή προέκυψε το θεατρικό σχήμα ομάΔα; Μπορείτε να μου αναφέρετε μερικές δουλειές που έχει παρουσιάσει μέχρι τώρα; Η αφορμή ήταν η φιλία μας και οι κοινές μας θεατρικές αναφορές , μιας και είμαστε όλοι απόφοιτοι της σχολής θεάτρου «Δήλος» της Δήμητρας Χατούπη. Η πραγματική αιτία ήταν η ανάγκη μας να δημιουργήσουμε ένα ελεύθερο πεδίο έκφρασης όπου ο καθένας μπορεί να εξελίξει και να αξιοποιήσει τις ικανότητες του. Η καλλιτεχνική μας ταυτότητα είναι ακόμα υπό διαμόρφωση , το παιχνίδι παίζεται δηλαδή κι αυτό μας δίνει αισιοδοξία και προοπτικές. Η πρώτη μας δουλειά ήταν το «Τις Πταίει;» μια performance που δημιουργήθηκε με τις τεχνικές του devise theatre. Αποτελούνταν από κείμενα τα οποία είχαν δημοσιευτεί σε σατυρικές εφημερίδες του 19ου αιώνα και αφορούσαν στην τότε οικονομική και πολιτική κρίση που προσομοιάζει τόσο πολύ με την τωρινή. Συνεχίσαμε με μια δεύτερη version αυτής της παράστασης, καθώς και με θεατρικές δράσεις για παιδιά σε μια συνεργασία με την Cheapart Halandri και παιδικούς σταθμούς. Πέρσι παρουσιάσαμε το «Big Baby» του Frank Moher στο θέατρο «Αλκμήνη» και μετά από μια μίνι περιοδεία στο Ηράκλειο Κρήτης με τρεις sold out παραστάσεις, η παράσταση επαναλαμβάνεται στο «Θέατρο κάτω από τη γέφυρα» με μια νέα ματιά. Την ομάΔα αποτελούμε πλέον οι : Ιωάννα Μπακαλάκου, Τερέζα Κριτικού, Ιωακείμ Κάσδαγλης.
Τι είναι αυτό που οδηγεί σήμερα τους νέους ηθοποιούς να συγκεντρώνονται και να δημιουργούν μόνοι τους παραστάσεις; Η ανάγκη έκφρασης και ύπαρξης στον θεατρικό χώρο σίγουρα. Η θεατρική αγορά της Ελλάδας είναι εκ των πραγμάτων πολύ μικρή ενώ υπάρχουν πάνω από είκοσι θεατρικές σχολές που βγάζουν κάθε χρόνο τουλάχιστον 300 ηθοποιούς. Πολλοί από αυτούς με εξαιρετικό ταλέντο, άποψη και επιπλέον σπουδές και γνώσεις τις οποίες δεν μπορούν να βάλουν στο ψυγείο περιμένοντας την «μεγάλη ευκαιρία». Συσπειρώνονται λοιπόν σε ομάδες και παρουσιάζουν δουλειές, κάποιες εκ των οποίων αποτελούν φωτεινά σημάδια εξέλιξης. Κάθε γωνιά κι ένα θέατρο; Γιατί όχι; Μεγάλη ευτυχία μέσα στη γενική μαυρίλα , αν μας ρωτάτε.
Ποιο είναι το θέμα που πραγματεύεται η παράσταση; Παρατηρείτε το έργο ενός Καναδού συγγραφέα να συγγενεύει με πτυχές της ελληνικής πραγματικότητας; Το θέμα του έργου είναι η ανάγκη συμφιλίωσης μας με τις ενοχές και τα προβλήματα του παρελθόντος έτσι ώστε να ακολουθήσουμε τη ζωή που πάει μόνο μπροστά. Επώδυνη διαδικασία αυτή για κάθε άνθρωπο, ακόμα και για κάθε κοινωνία που θέλει να «ξεκολλήσει» και να εξελιχτεί, αλλά απαραίτητη. Το Big Baby αναφέρεται στον άνθρωπο της μεγαλούπολης του δυτικού κόσμου γενικά. Μεγάλο ρόλο στο να αναδειχτεί αυτή η αστική αναφορά έπαιξαν τα κοστούμια και τα σκηνικά της Βασιλικής Σύρμα αλλά και τα τραγούδια της Σοφίας Κουρτίδου. Οι φωτισμοί του Απόστολου Στράντζαλη υπογραμμίζουν το στοιχείο του παραλόγου και της υπερβατικότητας.
Θα μπορούσατε να μου περιγράψετε με χαρακτηριστικές ατάκες από το κείμενο τους χαρακτήρες που πρωταγωνιστούν;
Ιωακείμ Κάσδαγλης για τον Άλεξ: Η χαρά της ανακάλυψης των πάντων όπως ακριβώς κάνει ένα παιδί. Η αθωότητα και η σκληρότητα του ανθρώπου που προσπαθεί να ζήσει τη ζωή του και να την απολαύσει, αφού: «Αυτός ο κόσμος είναι ένα συναρπαστικό μέρος».
Τερέζα Κρητικού για τη Νταίϊζη: «Φυσιολογικά; Τι είναι αυτό το φυσιολογικά αλήθεια;». Η Νταίϊζη είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα, εκκεντρική προσωπικότητα. Ζει στο δικό της κόσμο. Έτσι ελέγχει τα προβλήματα της, τα λάθη της, τη μοναξιά της. Διασκεδάζει με όλο αυτό, διασκευάζοντας τη ζωή της έτσι όπως θα ήθελε να είναι. Έχει επιλέξει να ζει ανάμεσα στο ψέμα και την αλήθεια.
Ιωάννα Μπακαλάκου για την Λιζ: «Το θέμα δεν ήταν τι με βόλευε. Το θέμα ήταν τι μπορούσα να κάνω». Η Λιζ κρατάει καλά κρυμμένα όλα τα αρνητικά συναισθήματα , τις τύψεις και τις ενοχές της, «ντύνοντας» τη ζωή της με μια επίφαση τελειότητας. Όταν έρχεται η ανατροπή και η εύθραυστη ισορροπία διαταράσσεται, ανακαλύπτει ότι έχει τη δύναμη να αντιμετωπίσει τους σκελετούς στην ντουλάπα της και να πάει παρακάτω.
Κάθε Κυριακή μέχρι τις 28 Δεκεμβρίου στο Θέατρο Κάτω από τη Γέφυρα 19:00. Μετάφραση/Σκηνοθεσία: Ιωάννα Μπακαλάκου. Παίζουν: Ιωακείμ Κάσδαγλης, Τερέζα Κρητικού, Ιωάννα Μπακαλάκου
