«Αγαπάω τους ανθρώπους και θέλω να βοηθήσω όσους έχουν ανάγκη»: Ο πρόσφυγας από τη Γουινέα που φροντίζει άτομα με βαριά αναπηρία

Το τραπέζι είναι στρωμένο. Το παστίτσιο μόλις βγήκε από τον φούρνο και μυρίζει υπέροχα. Ο Άκης πεινάει, ενώ ο Παναγιώτης ρωτάει αν το απόγευμα θα πάνε βόλτα. Η Μαργαρίτα ζητάει ένα ποτήρι νερό. Ο Φασινέτ σερβίρει το φαγητό και φέρνει νερό στα «παιδιά». Ο Παναγιώτης δεν μπορεί να φάει μόνος του, ο Φασινέτ τον ταΐζει στο στόμα.

Ο Άκης, ο Παναγιώτης και η Μαργαρίτα είναι ενήλικες που πάσχουν από βαριά νοητική και κινητική αναπηρία. Ο Φασινέτ Συλλά, πρόσφυγας από τη Γουινέα, καθημερινά φροντίζει αυτούς τους ανθρώπους που χαϊδευτικά αποκαλεί «παιδιά».

«Είμαι φροντιστής ανθρώπων με αναπηρία και εργάζομαι στη Στέγη Αριάδνη. Βοηθάω τα “παιδιά” να πάνε στην τουαλέτα και να κάνουν μπάνιο. Ακόμη τα βοηθάω να φάνε και τα βάζω στο κρεβάτι για να κοιμηθούν. Το απόγευμα παίζουμε παιχνίδια και τραγουδάμε. Αν έχουμε χρόνο, πηγαίνουμε και βόλτες» λέει ο 23χρονος Φασινέτ.

Η Στέγη Υποστηριζόμενης Διαβίωσης «Αριάδνη» άνοιξε τις πύλες της τον Μάρτιο 2022 και φιλοξενεί εννέα ενήλικες με σοβαρή κινητική αναπηρία, των οποίων οι οικογενειακές συνθήκες δυσχέραιναν τη διαμονή τους στο σπίτι. Τη δομή δημιούργησε η Εταιρεία Προστασίας Σπαστικών «Πόρτα Ανοιχτή», ενώ ο Φασινέτ εργάζεται εκεί από την πρώτη ημέρα λειτουργίας της «Αριάδνης».

«Ο Φασινέτ έχει γίνει αναπόσπαστο μέλος της ομάδας. Τα “παιδιά” τον εμπιστεύονται και τον αγαπούν. Στην αρχή ήταν λίγο κλειστός, όμως γρήγορα ανοίχτηκε, βελτίωσε τα Ελληνικά του και πλέον νιώθει σίγουρος για τον εαυτό του. Έχει περάσει δύσκολα και έχει καταφέρει πολλά. Είναι άξιος θαυμασμού» εκτιμά ο Δημήτρης Παππάς, υπεύθυνος της Στέγης «Αριάδνη».

Πράγματι, ο 23χρονος πρόσφυγας έχει αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες μέχρι να καταφέρει να βρει δουλειά, να νοικιάσει το δικό του σπίτι και να ξεκινήσει μια καινούρια ζωή. Έφτασε στη Σάμο το 2018. Λίγους μήνες μετά, μεταφέρθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου ως ασυνόδευτος ανήλικος εντάχθηκε στο πρόγραμμα Ημιαυτόνομης Διαβίωσης 16+ της ΜΕΤΑδρασης. Βελτίωσε τα Ελληνικά του, τελείωσε το σχολείο, ενώ συμμετείχε στις πανελλήνιες εξετάσεις. Από την πρώτη στιγμή έλεγε στους ανθρώπους της Οργάνωσης πως όνειρό του είναι να ασχοληθεί με επαγγέλματα που ανήκουν στον τομέα της Υγείας και της Πρόνοιας. Λίγα χρόνια μετά, έκανε το όνειρό του πραγματικότητα.

«Η δουλειά μου έχει δυσκολίες, όμως την αγαπώ. Από μικρός ήθελα να βοηθάω όσους έχουν ανάγκη. Ο παππούς μου ήταν ανάπηρος και τον φρόντισαν οι γονείς μου. Εγώ ήμουν μικρός και δεν μπορούσα να τον στηρίξω. Αποφάσισα πως όταν μεγαλώσω, θα σταθώ στο πλευρό των ανθρώπων που χρειάζονται στήριξη» λέει ο Φασινέτ.

Τον Ιούλιο του 2021, ο Φασινέτ μεταφέρθηκε στην Αθήνα, όπου και εντάχθηκε στο Πρόγραμμα Διαβίωσης 18+ της ΜΕΤΑδρασης. Στόχος του προγράμματος είναι η δημιουργία ενός ασφαλούς και οικείου περιβάλλοντος για τους νεαρούς ενήλικες, ενώ έμφαση δίνεται στην ένταξή τους στην αγορά εργασίας, αλλά και στην ενίσχυση της αυτονόμησής τους.

Τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου, ο Φασινέτ ολοκλήρωσε το Πρόγραμμα Κατάρτισης προσωπικού υποστήριξης και φροντίδας ατόμων με εγκεφαλική παράλυση και κινητικές αναπηρίες. Το πρόγραμμα διοργανώθηκε από τη ΜΕΤΑδραση σε συνεργασία με την Εταιρεία Προστασίας Σπαστικών «Πόρτα Ανοιχτή» και υλοποιήθηκε και με τη στήριξη του Latter-Day Saint Charities. Είκοσι νεαροί πρόσφυγες εκπαιδεύτηκαν από εξειδικευμένο προσωπικό, ενώ ο Φασινέτ άμεσα προσελήφθη από την «Πόρτα Ανοιχτή».

«Ο Φασινέτ είναι ένα εξαιρετικό παιδί που αξιοποίησε τις ευκαιρίες που του δόθηκαν. Δουλεύει σκληρά και προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο. Εμείς είμαστε δίπλα του για να τον βοηθήσουμε σε ό,τι χρειαστεί. Όμως υπάρχουν και πολλοί άλλοι πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο που θέλουν να δουλέψουν και δεν μπορούν. Η γραφειοκρατία είναι ένα σημαντικό εμπόδιο. Από τη μία διαπιστώνουμε ότι υπάρχει σημαντικό πρόβλημα με την  έλλειψη εργατικού δυναμικού και από την άλλη έχουμε ανθρώπους που δεν τους δίνεται μια ευκαιρία να εργαστούν και να σταθούν στα πόδια τους» υποστηρίζει η Πρόεδρος της ΜΕΤΑδρασης, Λώρα Παππά. 

Τα τελευταία χρόνια και λόγω της πανδημίας, αναδείχθηκε η τεράστια έλλειψη εξειδικευμένων επαγγελματιών για την παροχή βοήθειας και φροντίδας σε ανθρώπους με αναπηρία. Για αυτό η ΜΕΤΑδραση μετά και το πρώτο επιτυχημένο πρόγραμμα κατάρτισης, υλοποιεί νέο πρόγραμμα με την υποστήριξη της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.

Η εκπαίδευση των προσωπικών βοηθών περιλαμβάνει 100 ώρες θεωρητικής εκπαίδευσης, βιωματικών ασκήσεων και πρακτικής άσκησης. Επιπλέον, οι συμμετέχοντες παρακολουθούν εντατικά μαθήματα ελληνικής γλώσσας στο εκπαιδευτικό κέντρο της ΜΕΤΑδρασης για διάστημα τεσσάρων μηνών, καθώς και πιστοποιημένα σεμινάρια παιδικής προστασίας και πρόληψης από τη σεξουαλική εκμετάλλευση και την κακοποίηση.

Η Εταιρεία Προστασίας Σπαστικών «Πόρτα Ανοιχτή» γνωρίζει από πρώτο χέρι την έλλειψη προσωπικών βοηθών, για αυτό και στηρίζει κάθε προσπάθεια που στόχο έχει να αυξηθεί ο αριθμός των εξειδικευμένων επαγγελματιών. 

«Είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε τον Φασινέτ. Έχει ανθρωπιά και φιλότιμο, είναι σοβαρός και συνεπής. Θα θέλαμε να έχουμε και άλλους ανθρώπους σαν τον Φασινέτ. Μακάρι να έρθουν να δουλέψουν μαζί μας και άλλοι πρόσφυγες. Χρειαζόμαστε και άλλους φροντιστές. Ακόμη, εμείς θέλουμε να βοηθήσουμε τις οικογένειες των προσφύγων που έχουν ανάπηρα παιδιά. Όμως δεν υπάρχει ένα σύστημα καταγραφής, η πολιτεία δεν κάνει σωστά τη δουλειά της. Έχουμε βρει οικογένεια προσφύγων με ανάπηρο παιδί στην πλατεία Βικτωρίας. Αυτό είναι απαράδεκτο» υποστηρίζει η Ιδρύτρια και Επίτιμη Πρόεδρος της «Πόρτας Ανοιχτής», Δάφνη Οικονόμου.

Ο Φασινέτ έχει αποκατασταθεί επαγγελματικά και πλέον ζει μόνος του. Όμως συνεχίζει να κάνει σχέδια για το μέλλον. Θέλει να εγγραφεί σε μια σχολή νοσηλευτικής, ώστε να μπορέσει να εργαστεί και ως νοσοκόμος. Αγαπάει πολύ την ψυχολογία και ελπίζει πως κάποια μέρα θα καταφέρει να καθίσει στα φοιτητικά έδρανα.

Σε όλα όσα προηγήθηκαν, αλλά και σε όσα θα έρθουν, ο Φασινέτ γνωρίζει πως δεν είναι μόνος.          

«Οι άνθρωποι της ΜΕΤΑδρασης με βοήθησαν να φτιάξω τη ζωή μου στην Ελλάδα. Με έγραψαν στο σχολείο και μου βρήκαν σπίτι στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα». Ο Φασινέτ αναγνωρίστηκε ως πρόσφυγας, και με τη βοήθεια της ΜΕΤΑδρασης, στάθηκε στα πόδια του. «Δεν ξέρω τι θα έκανα αν δεν είχα τη στήριξή τους. Νιώθω πως οι άνθρωποι της Οργάνωσης μας αγαπάνε και πως νοιάζονται για τους πρόσφυγες. Αυτό είναι το πιο σημαντικό» λέει ο Φασινέτ Συλλά.

Η ώρα πέρασε. Ο Άκης, ο Παναγιώτης, η Μαργαρίτα και τα άλλα «παιδιά» πρέπει να ανεβούν στα δωμάτιά τους για να ξεκουραστούν. Το απόγευμα θα πάνε βόλτα στο πάρκο. Όποιος δεν θέλει μπορεί να μείνει στη Στέγη και να παρακολουθήσει τηλεόραση. Το βράδυ, πρέπει να κάνουν μπάνιο πριν το δείπνο. Ο Φασινέτ, μαζί με τους άλλους φροντιστές, πηγαίνουν τα «παιδιά» στην τουαλέτα και τα βάζουν στο κρεβάτι για το μεσημεριανό τους ύπνο. Θα βρίσκονται στο πλευρό τους μέχρι το βράδυ, μέχρι να πούνε καληνύχτα.   

«Τα “παιδιά” με αγαπάνε και εγώ τα αγαπώ. Πλέον, έχουμε γίνει μια οικογένεια, μια μεγάλη αγαπημένη οικογένεια. Η δουλειά μου είναι σημαντική γιατί βοηθάω ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Στην Ελλάδα χτίζω μια νέα ζωή. Δεν είναι όλα εύκολα, όμως έχω δίπλα μου ανθρώπους που με στηρίζουν. Έχω δίπλα μου τη ΜΕΤΑδραση και την Πόρτα Ανοιχτή. Μπορώ να πω πως είμαι αισιόδοξος για το μέλλον» λέει ο Φασινέτ Συλλά.