Στις 28 Απριλίου του 1945 εκτελείται ο Μπενίτο Μουσολίνι από Ιταλούς αντιφασίστες

Το Σάββατο 28 Απριλίου του 1945 οι Ιταλοί αντιστασιακοί εκτέλεσαν τον Μπενίτο Μουσολίνι και την ερωμένη του Κλάρα Πετάτσι. Την Κυριακή ένας εξαγριωμένος όχλος 5000 ανθρώπων, κλωτσούσε έφτυνε και ουρούσε στα πτώματα τους στο κέντρο της πόλης όπου γεννήθηκε ο ιταλικός φασισμός.  

Στο πρόσωπο του Μουσολίνι υπήρχε μια περιφρονητική έκφραση. Πέθανε φωνάζοντας «Όχι! Όχι!» στο εκτελεστικό απόσπασμα, που του πήρε τη ζωή, καθώς και της ερωμένης του, κοντά στο χωριό Ντόγκο στη λίμνη Κόμο λίγο πριν τα ελβετικά σύνορα. 

Είχε προηγηθεί η συντριπτική ήττα που υπέστη ο ιταλικός στρατός στα βουνά της Πίνδου από τις ελληνικές δυνάμεις, ενώ η ήττα του Αξονα στο μέτωπο της Βορείου Αφρικής έθεσε την Ιταλία εντός του πεδίου βολής των Συμμάχων. Ο ιταλικός στρατός σχεδόν κατέρρευσε μετά τη Συμμαχική απόβαση στη Σικελία και ο Μουσολίνι ανατράπηκε από το ίδιο το Φασιστικό Κόμμα. Ήταν τότε που ο βασιλιάς της χώρας διέταξε τη σύλληψή του. Τον ελευθέρωσαν Γερμανοί αλεξιπτωτιστές και ο Χίτλερ τον τοποθέτησε επικεφαλής κυβέρνησης στην πόλη Σαλό του ιταλικού Βορρά. 

Στις 27 Απριλίου του 1945, ο Μουσολίνι και η ερωμένη του, μαζί και με άλλους φασίστες του υπουργικού συμβουλίου, ταξίδευαν κρυμμένοι σε μια γερμανική φάλαγγα κοντά στο χωριό Ντόγκο στην όχθη της λίμνης Κόμο, ώστε να περάσουν τα σύνορα για την Ελβετία. Μια ομάδα κομμουνιστών ανταρτών επιτέθηκε στο κομβόι και το ανάγκασε να σταματήσει. Οι αντάρτες είχαν πληροφορίες ότι ανάμεσα στους Γερμανούς, βρισκόταν ο Ιταλός φασίστας και οι συνεργάτες του. Και ήταν ακριβώς έτσι. Παρά το γεγονός ότι μεταμφιέστηκε με τη γερμανική στρατιωτική καπαρντίνα, θα αναγκαζόταν να παραδοθεί στους Ιταλούς, αφού οι ίδιοι εκβίασαν τους Γερμανούς. Άν δεν τους έδιναν το Μουσολίνι, δεν θα άφηναν να περάσει κανείς. Τελικά ο Μουσολίνι αποκαλύφθηκε. Ήταν μέσα σε ένα από τα οχήματα συνοδείας.

Οι αντάρτες συνέλαβαν τον Μουσολίνι και τον πήγαν στο Ντόγκο, όπου πέρασε μέρος της νύχτας στους τοπικούς στρατώνες. Πάνω από πενήντα φασίστες ηγέτες με τις οικογένειές τους βρέθηκαν στο κομβόι και συνελήφθησαν από τους αντάρτες. Εκτός από το Μουσολίνι και την Πετάτσι, δεκαέξι από αυτούς θα εκτελεστούν με συνοπτικές διαδικασίες την επόμενη ημέρα και άλλοι δέκα θα πέσουν νεκροί μέσα σε δύο νύχτες. Οι μάχες συνεχίζονταν στην περιοχή γύρω από το Ντόγκο. Φοβούμενοι ότι υποστηρικτές του φασισμού μπορεί να προσπαθούσαν να διασώσουν τον Μουσολίνι και την Πετάτσι, οι αντάρτες τους οδήγησαν, στη μέση της νύχτας, σε ένα κοντινό αγρόκτημα. Ο Μουσολίνι και η Πετάτσι πέρασαν εκεί το υπόλοιπο της νύχτας και το μεγαλύτερο μέρος της επόμενης ημέρας. 

Υπάρχουν πολλές και διαφορετικές εξηγήσεις για τη γρήγορη εκτέλεση του Μουσολίνι. Μία από τις πιο δημοφιλείς είναι ότι, ο θάνατός του είχε διαταχθεί πολύ πριν τη σύλληψή του. Γεγονός είναι ότι ο Μουσολίνι και η Πετάτσι αιφνιδιάστηκαν, την ώρα που έκαναν βόλτα στον κήπο του σπιτιού. Τότε ορισμένοι αντάρτες, εκτελώντας εντολές, τους ακινητοποίησαν για να γίνει ένα πρόχειρο λαϊκό δικαστήριο. Όταν άκουσε την ποινή του θανάτου, ο Μουσολίνι φώναξε: «Επιτρέψτε μου να σώσω τη ζωή μου και εγώ θα σας δώσω μια αυτοκρατορία!» Η Πετάτσι πέρασε τα χέρια της γύρω από τον Μουσολίνι και φώναξε, «Όχι, δεν πρέπει να πεθάνει». Εκίνη τη στιγμή ο εκτελεστής τους την πυροβόλησε και η ερωμένη του Ιταλού ηγέτη έπεσε κάτω. Ο Μουσολίνι τότε, άνοιξε το σακάκι του και φώναξε, «Ρίξε μου στο στήθος!» Ο Γουόλτερ Αουντίζιο, που σημάδευε τον Μουσολίνι, δεν δίστασε. Ο Ντούτσε έπεσε αλλά δεν ήταν νεκρός. Μια άλλη σφαίρα καρφώθηκε στο στήθος του για να σιγουρευτούν οι αντάρτες. Οι σοροί τους πετάχτηκαν στο πίσω μέρος ενός φορτηγού, μαζί με εκείνες των 16 συνεργατών του Μουσολίνι, και μεταφέρθηκαν στο Μιλάνο.