58 Φωτογραφίες από τη «Βρετανική Ημέρα» του Release Athens με New Order και Johnny Marr

Ήταν εξ’ αρχής σημαδεμένη ως η «βρετανική ημέρα» του φετινού Release. Με τη διαδοχή Johnny Marr και New Order νας μας θυμίζει μερικά από τα καλύτερα indie πάρτι της ζωής μας. Και, τελικά, την πολυπόθητη σύμπραξη επί σκηνής του κάποτε κιθαρίστα των Smiths με τον Bernand Sumner να συμβαίνει και το “Get the Message” των Electronic να βγαίνει από το χρονοντούλαπο της ιστορίας περίπου στις 22.00 το βράδυ. 

https://www.youtube.com/watch?v=JoPOShQ2KF0

Αλλά, ας τα πάρουμε από την αρχή.

Λίγο μετά τις 17.00 ανέβηκαν στην σκηνή οι Ta Toy Boy από τη Θεσσαλονίκη με την αγάπη για τη  Sarah Records που δεν μπορεί να κρυφτεί. Όσο αδίκησε εκείνους το λιοπύρι, άλλο τόσο υπέστησαν την ζέστη οι ιρλανδοί Fontaines DC που βάζουν ήδη θεμέλια για το χτίσιμο μιας πολύ στενής σχέσης με το ελληνικό κοινό μετά και την εκρηκτική χειμωνιάτικη τους εμφάνιση στην Αθήνα – όπως λέει και το κλισέ σε αυτές τις περιπτώσεις «δε θα αργήσουμε να τους ξαναδούμε headliners σε κλειστό χώρο».  Ευχάριστοι κι όσο mellow πρόσταζε η ώρα του ηλιοβασιλέματος οι Morcheeba μας γύρισαν με τη φωνάρα της Skye σε εποχές Ισχυρής Ελλάδας και μιλένιουμ, ενώ έκαναν και τις διασκευές τους σε Donna Summer, David Bowie και το “Summertime”.

Για να πάρει την σκυτάλη ο Johnny Marr με την μπάντα του. Ευθυτενής, επαγγελματίας με μια αξιοπρεπέστατη μπάντα και παρουσία, πέρασε όσο χρειαζόταν από την δισκογραφία των Smiths (“Bigmouth Strikes Again”, “Stop Me If You Think You’ve Hears This One Before”, “Last Night I Dreamt That Somebody Loved Me”, υπέροχο “How Soon Ιs Now?” και γκραν φινάλε με το “There Is A Light that Never Goes Out) για να κερδίσει το κοινό, ενω κερασάκι στην τούρτα ήταν το “Getting Away With It” των Electronic,  το cover σε Depeche Mode (“I Feel You”) και η προαναφερθείσα συνάντηση με τον Sumner.

Ετοίμασε όπως έπρεπε το έδαφος για το κυρίως πιάτο των New Order που, σε ένα φορτισμένο διήμερο λόγω του #UnknownPleasures40, βάσισαν αρκετά το σετ τους σε κομμάτια των Joy Division (5/16 του setlist). Δυνατός παίκτης ο Tom Chapman στο μπάσο (αν και η παρουσία του Peter Hook δεν αντικαθίσταται), ωραία visuals και χορταστικές live εκτελέσεις των τραγουδιών, όμως η φωνή του Bernard Sumner δε βγαίνει πια όπως παλιά. Τη βρήκε κάπως μετά τη μέση  και μας χάρισαν 2 όμορφες εκτελέσεις των “Sub-Culture” και “Temptation”. Η βραδιά έκλεισε με το “Love Will Tear Us Apart” σε γενική αποθέωση με το πρόσωπο του Ian Curtis να δεσπόζει στο video wall.

Όλα αυτά, με αυτή τη σειρά εμφάνισης, στις 58 φωτογραφίες της παραπάνω γκάλερι…