Βιβλίο για την Beyonce και τον μαύρο φεμινισμό έγραψε η καθηγήτρια του μαθήματος «Beyonce Feminism»
Το 2015, η δρ. Omise’eke Tinsley, εμπνεύστηκε από το άλμπουμ της Μπιγιονσέ του 2013 που φέρει το όνομά της “Beyonce” και άρχισε να διδάσκει το προπτυχιακό μάθημα “Beyoncé Feminism, Rihanna Womanism” στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Ώστιν. Πού γρήγορα η αίθουσα γέμισε από φοιτητές.
Την επόμενη χρονιά, άντλησε περισσότερο υλικό από το άλμπουμ “Lemonade” της Μπιγιονσέ, το οποίο διερευνά τον μαύρο φεμινισμό στο ιστορικά τεταμένο τοπίο του Νότου των ΗΠΑ.
Και τα άλμπουμ πυροδότησαν την ιδέα για το νέο βιβλίο της Tinsley “Beyonce in Formation. Remixing Black Feminism”. H αναπληρώτρια καθηγήτρια Αφρικανικών Σπουδών και Μελετών της Αφρικανικής Διασποράς και αναπληρώτρια διευθύντρια του Κέντρου για τις Σπουδές Φύλου και Γυναικών στο Πανεπιστήμιο του Τέξας δήλωσε: “Έγινε πραγματικά σαφές από τα μαθήματα που έχω διδάξει ότι οι σπουδαστές ήταν πραγματικά πεινασμένοι για περισσότερη συζήτηση για τον μαύρο φεμινισμό και το φεμινισμό έγχρωμων γυναικών”.
“Όταν η Μπιγιονσέ στάθηκε μπροστά στη φωτεινή πινακίδα που έγραφε «Φεμινισμός» τη βραδιά απονομής των βραβείων VMA’s το 2014 ήταν μια μοναδική στιγμή… μια μαύρη γυναίκα έκανε δημοφιλή τον φεμινισμό και έπειτα όλες οι άλλες λευκές τραγουδίστριες, όπως η Κέιτι Πέρι, ακολούθησαν το παράδειγμά της. Η αυτο-διακήρυξη της Μπιγιονσέ έριξε το διαδίκτυο ή θα μπορούσε να ειπωθεί ότι διαδίκτυο διορθώθηκε προσωρινά. Επειδή επί 20 χρόνια πριν από αυτή την εμφάνιση της, οι λέξεις που συνδέονταν με τον όρο φεμινισμός ήταν ακτιβίστρια, ακραία, μισανδρισμός. Δύο μέρες μετά από εκείνη τη βραδιά ο όρος συνδέθηκε με τη Μπιγιονσέ” αναφέρει η καθηγήτρια.
Όταν η τραγουδίστρια κυκλοφόρησε το άλμπουμ – ορόσημο Lemonade, το 2016 άλλαξαν τα πάντα, σύμφωνα με τη συγγραφέα. “Έδειξε τι σημαίνει να είσαι μαύρη γυναίκα στον αμερικανικό νότο, στο ιστορικό, πολιτιστικό και πολιτικό τοπίο του. Το Lemonade άνοιξε αυτόν το χώρο…”, είπε.
Η Μπιγιονσέ επηρέασε καθοριστικά άλλες τραγουδίστριες, σύμφωνα με τη συγγραφέα.
“Αισθάνομαι ότι το 2017 και το 2018 ήταν πραγματικά χρονιές με πολλές γυναίκες μαύρες τραγουδίστριες, όπως η Janelle Monae και η Cardi B… Πολύ συχνά οι φοιτητές ακούν για το πόσο τρομερό είναι να είναι μια μαύρη γυναίκα στο Νότο, αλλά θέλω επίσης να γνωρίζουν ότι υπάρχει αυτή η εργαλειοθήκη, στην οποία οι καλλιτέχνιδες καταφεύγουν για το πώς να επιβιώσουν και να ευημερήσουν και να είναι ευτυχισμένες ως μαύρες γυναίκες”.
Η συγγραφέας, καθηγήτρια αυτοπροσδιοριζόταν ως queer, κάποιος του οποίου ο σεξουαλικός προσανατολισμός δεν είναι αποκλειστικά ετεροφυλόφιλος, και femme, ένα queer άτομο που παρουσιάζεται με θηλυκό τρόπο, από το 1995. Ένας τρόπος που εξέφραζε τη θηλυκότητά της ήταν το ντύσιμό της με φωτεινά χρώματα και ψηλά τακούνια. Στα χρόνια του σχολείου και του κολεγίου, οι άνθρωποι την αναγνώρισαν ως queer. Αλλά όταν παντρεύτηκε τον τρανσέξουαλ σύζυγό της, το 2011, ξαφνικά την θεωρούσαν straight, παντρεμένη γυναίκα. Προσπάθησε να ταυτιστεί με άλλες straight παντρεμένες γυναίκες και ήταν πρόθυμη να βρει ένα μοντέλο θηλυκότητας. Η Beyonce ήταν αυτό. «Είναι γυναίκα και μητέρα και έχει την εικόνα εκείνης που κινείται μέσα στον μαύρο φεμινισμό ως μια δύναμη δημιουργικότητας και όχι ως περιοριστική συνθήκη» αναφέρει η συγγραφέας.
Η Tinsley αναζητά τόσο τον οπτικό συμβολισμό όσο και την ηχητική κληρονομιά του “Lemonade”. Για το κομμάτι “Do not Hurt Yourself” αναφέρει ότι είναι μια σκοτεινή προειδοποίηση σε έναν ισχυρογνώμονα σύζυγο, τον οποίο θα καταστρέψει η απιστία. Αλλά η συγγραφέας πηγαίνει βαθύτερα, σύμφωνα με δημοσίευμα του austin360. Σημειώνει ότι το τραγούδι, στο οποίο συμμετέχει ο μπλουζ-ροκ τραγουδιστής, Jack White, περιλαμβάνει ένα απόσπασμα από το “When The Levee Breaks” των Led Zeppelin ένα τραγούδι που για πρώτη φορά ερμήνευσε η τραγουδίστρια των μπλουζ Memphis Minnie το 1929. Επικαλούμενη έρευνα της ακτιβίστριας για τα δικαιώματα των γυναικών Άντζελα Ντέιβις για τον φεμινισμό και τα μπλουζ η συγγραφέας πληροφορεί ότι οι πρώτες γυναίκες τραγουδίστριες των μπλουζ “έκαναν τραγούδια για τις υποσχέσεις που αθέτησαν εραστές ως μία μεταφορά των ανεκπλήρωτων υποσχέσεων για ελευθερία”.
“Ελπίζω ότι το βιβλίο θα επιτρέψει στις μαύρες γυναίκες να βιώσουν αγάπη για τον εαυτό τους και όποιος το διαβάσει να προσθέσει αγάπη για τις μαύρες γυναίκες” τόνισε η συγγραφέας.