Πέθανε σε ηλικία 106 ετών η γραμματέας του Γκέμπελς
Η Μπρουνχίλντε Πόμζελ πέθανε σε οίκο ευγηρίας του Μονάχου, όπως ανακοίνωσε ο Κρίστιαν Κρένες, ο οποίος πραγματοποίησε πολλές συνεντεύξεις μαζί της για την τελευταία του ταινία το 2016 με τίτλο “A German Life” (“Μια Γερμανική Ζωή”).
Η Πόμζελ, η οποία εργάστηκε για τρία χρόνια ως γραμματέας και στενογράφος του Γκέμπελς, επέμενε ότι δεν είχε ιδέα για το Ολοκαύτωμα που στοίχισε τη ζωή σε έξι εκατομμύρια Εβραίους.
Γεννημένη τον Ιανουάριο του 1911, εργάστηκε κατά τα τελευταία χρόνια της εφηβείας της ως κειμενογράφος για έναν εβραίο ασφαλιστή προτού αναλάβει μια ανάλογη θέση για έναν δεξιό συγγραφέα.
Σύμφωνα με το BBC, παρότι ισχυριζόταν ότι ανέκαθεν υπήρξε απολιτική, εντάχθηκε στους κόλπους του ναζιστικού κόμματος όταν ανέλαβε την εξουσία το 1933 για να πιάσει κυβερνητική δουλειά στο γερμανικό εθνικό ραδιόφωνο.
Οι ικανότητές της ως δακτυλογράφου, όπως η ίδια είχε πει, ήταν που της εξασφάλισαν την θέση της γραμματέας του Γκέμπελς το 1942 στη διάρκεια του πολέμου, όταν εκείνος ήταν υπουργός Προπαγάνδας.
Η Πόμζελ είχε αιχμαλωτιστεί από τα σοβιετικά στρατεύματα στο τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και πέρασε τα επόμενα πέντε χρόνια σε στρατόπεδα συγκέντρωσης προτού προσληφθεί στο γερμανικό ραδιόφωνο το 1950 όπου και εργάστηκε για τα επόμενα 20 χρόνια.
Δεν μιλούσε ανοιχτά για την θητεία της ως γραμματέα του Γκέμπελς μέχρι το 2011 που έδωσε μια συνέντευξη σε εφημερίδα και στη συνέχεια, σε μεγαλύτερη έκταση, στο ντοκιμαντέρ του 2016.
Είχε περιγράψει τον Γκέμπελς ως “έναν εμφανίσιμο άνδρα..κοντούλη”, ο οποίος ήταν πάντα καλοχτενισμένος και καλοντυμένος, αλλά αλαζόνας. Η Πόμζελ υποστήριζε ότι υπήρξε απλώς μια γραμματέας και γνώριζε ελάχιστα για τις ναζιστικές θηριωδίες στη διάρκεια του Ολοκαυτώματος.
“Δεν γνωρίζαμε τίποτα”, λέει στην ταινία. “Ήμασταν όλοι παγιδευμένοι σε ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης”, είχε πει αναφερόμενη στο ολοκληρωτικό καθεστώς του Αδόλφου Χίτλερ.
Εργαζόταν ως γραμματέας στο γραφείο του Γκέμπελς από το 1942 μέχρι το 1945 όταν κατέρρευσε το καθεστώς των Ναζί και ήταν μια από τους τελευταίους αυτόπτες μάρτυρες που βρίσκονταν στον εσωτερικό κύκλο των Ναζί.
Στο ντοκιμαντέρ λέει επίσης ότι δεν αισθάνθηκε ποτέ ενοχή και ότι ποτέ δεν θα μπορούσε να προβάλει αντίσταση γιατί ήταν πάρα πολύ δειλή. “Εκτός αν φτάσουμε να κατηγορούμε σύσσωμο τον γερμανικό πληθυσμό επειδή επέτρεψε σε αυτή την κυβέρνηση να αναλάβει τον έλεγχο…”, είχε πει χαρακτηριστικά.
Σύμφωνα με τον σκηνοθέτη ο οποίος επιβεβαίωσε τον θάνατό της στο AFP, η Πόμζελ είχε πλήρη διαύγεια μέχρι το τέλος της ζωής της και ήταν γεμάτη ενέργεια και ελπίδα για το μέλλον.
“Βρισκόμασταν σε επαφή, τελευταία φορά της μίλησα με αφορμή τα γενέθλιά της στις 11 Ιανουαρίου”, είπε ο Κρένες και πρόσθεσε ότι ένα βιβλίο με τις αναμνήσεις της, το οποίο θα είναι βασισμένο στις συνεντεύξεις, πρόκειται να κυκλοφορήσει φέτος.
Όπως επισημαίνει ο Κρένες, με αφορμή την άνοδο του ακροδεξιού λαϊκισμού στον δυτικό κόσμο, (το βιβλίο) στοχεύει να γίνει “μία προειδοποίηση για τη σημερινή και τις μελλοντικές γενιές”.