Οι Βρυξέλλες αποτελούν –θα μπορούσε να πει κανείς- το κέντρο της Ευρώπης. Τόσο κυριολεκτικά αφού βρίσκονται μία ανάσα από Παρίσι, Λονδίνο, Άμστερνταμ, Ντίσελντορφ και πολλές άλλες πόλεις της βόρειας και δυτικής Ευρώπης, όσο και μεταφορικά αφού εκεί στεγάζονται οι περισσότερες υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 Η πόλη δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη. Ο πληθυσμός της –σύμφωνα με τη Wikipedia- είναι λίγο πάνω από 1.1εκ κάτοικοι. Ωστόσο είναι μία πόλη ιδιαίτερα ζωντανή και με ρυθμό. Εκατοντάδες ντόπιοι και τουρίστες κατακλύζουν κάθε ώρα της ημέρας, ειδικώς την καλοκαιρινή περίοδο, τα άκρως τουριστικά σημεία όπως η Grand Place και η γύρω περιοχή. Εκεί αλλά και σε άλλα σημεία της πόλης, οι εργαζόμενοι μαζεύονται για after office ποτό σε μπαράκια. Τέλος, πάρα πολλά από τα εστιατόρια της πόλης είναι γνωστά για το καλό φαγητό που προσφέρουν.

 Σε αρκετές γειτονιές της πόλης λειτουργούν υπαίθριες λαϊκές αγορές στις οποίες κανείς μπορεί να βρει και να αγοράσει ότι χωράει ο νους του. Από τα αναμενόμενα φρούτα και λαχανικά, μέχρι ψάρια, κρέατα, τυριά και αλλαντικά. Παραδοσιακά χορταρικά, μυρωδικά για το φαγητό και ατελείωτες σοκολάτες είναι εκεί, όπως εκεί είναι και μαγειρεμένες τοπικές σπεσιαλιτέ και άφθονη μπύρα και κρασί (τόσο για άμεση κατανάλωση όσο και σε μπουκάλι για το σπίτι). Και βέβαια, επειδή η πόλη έχει τεράστια παράδοση στις αντίκες, δεκάδες παλαιοπωλεία και αντικερί γεμίζουν τους δρόμους του κέντρου. Βρίσκει όμως κανείς και υπαίθριες εκθέσεις όπου εκτίθενται παλιά αντικείμενα, φωτιστικά, παλαιοί πίνακες, νομίσματα και γραμματόσημα!

 Οι Βρυξέλλες είναι -μαζί με το Βερολίνο και την Ουάσινγκτον- μία απ’ τις πόλεις με το περισσότερο πράσινο στον πλανήτη.

Έτσι, τα Σαββατοκύριακα ή όταν ο καιρός το επιτρέπει, ντόπιοι και μη πάνε για πικ νικ, περπάτημα ή βόλτα με το ποδήλατό τους στα πάρκα και τα δάση που βρίσκονται γύρω αλλά και μέσα στην πόλη. Παντού.

 Αυτή ήταν η τρίτη φορά που βρέθηκα στις Βρυξέλλες. Πιστεύω εντούτοις πως όσες και αν ξαναπάω, πάντα θα ανακαλύπτω κάτι καινούργιο και ενδιαφέρον.

Περισσότερες φωτογραφίες του Νάσου Ευσταθιάδη εδώ.