Τα μπλε, λουλακί τραπέζια και οι καρέκλες στην ψαροταβέρνα «Ξυπόλητος» εκεί στην άκρη της ακτογραμμής της Λούτσας, δίπλα στο κύμα που σπάει στα βραχάκια –και δεν ενδείκνυται για μπάνιο σε καμία περίπτωση- μοιάζουν βγαλμένα από ελληνικά ταινία με την Αλίκη Βουγιουκλάκη.
Τώρα δα νομίζεις ότι θα ξεπεταχτεί και θα αρχίσει να τραγουδά το «Άστο το χεράκι σου», βέβαια αυτή η σκηνή γυρίστηκε στη Ρόδο, αλλά κι ο «Ξυπόλητος» διόλου τυχαία έχει χρησιμοποιηθεί επανειλημμένως ως σκηνικό για διαφημιστικά σποτ και όχι μόνο. Εδώ γυρίστηκαν αρκετές σκηνές από τα περίφημα «Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά», την αξέχαστη σειρά του Κώστα Κουτσομύτη.
Η ψαροταβέρνα –κρέας δε θα βρείτε εδώ- άνοιξε το 1958 από τον πατέρα των σημερινών ιδιοκτητών, των αδερφών Χρήστου και Φώτη. Την ονομασία της την οφείλει στο ψευδώνυμο του. Ψαράς ήταν ο άνθρωπος, τι τα χρειαζόταν τα παπούτσια;
«Μάλιστα, υπάρχει και ιστορία ότι ξυπόλητος εμφανίστηκε και στον γάμο του κι ας φορούσε κοστούμι», λέει γελώντας ο Χρήστος, που από 8 χρονών μπήκε κι αυτός στο μαγαζί «Ξυπολιτάκι με φώναζαν όλοι όταν μεγάλωνα. Στο στρατό ξαναθυμήθηκα το επίθετό μου. Αραπάκης, πατέρας από Κρήτη, μάνα από Αϊβαλί. Εδώ μέσα έχουμε μεγαλώσει. Σπιτομάγαζο είναι».
Ο κ. Χρήστος Αραπάκης, ή αλλιώς «Ξυπολητάκι», προέρχεται από μεγάλη οικογένεια ψαράδων.
Δίπλα στο κύμα λοιπόν για φρέσκο ψάρι και ρετσίνα ή ουζάκι και η αφήγηση συνεχίζεται: «Όλο το σόι ψαράδες. Φανταστείτε ότι ο πατέρας μου είχε 12 αδέλφια, που ασχολήθηκαν με τη θάλασσα όπως και τα παιδιά τους. Από αυτό το οικογενειακό δίκτυο ψαράδων προμηθευόμαστε τα φρέσκα ψάρια μας, η ψαρόσουπα είναι το σήμα κατατεθέν μας. Ο πατέρας μου πήγαινε στο “Χάραμα” όταν τραγουδούσε ο Τσιτσάνης και τους πήγαινε μια κατσαρόλα κακαβιά. Ερχόντουσαν κι αυτοί εδώ και ο Τσιτσάνης και ο Βαμβακάρης και η Μπέλλου. Τέτοιο στέκι ήταν γιατί ήταν γλεντζές ο πατέρας μου κι ερχόντουσαν εδώ στην εξοχή να περάσουν όμορφα κι αυτοί, να διασκεδάσουν με τη σειρά τους», θυμάται ο κ. Χρήστος.
Είτε μέσα κάτσεις είτε έξω πάλι δίπλα στο κύμα είσαι.
Όμως το στέκι δεν ήταν μόνο καλλιτεχνικό, πολλοί ήταν οι πολιτικοί που ερχόντουσαν. «Κυρίως οι Καραμανλήδες, που τους ξέρουμε οικογενειακά και έχουν εδώ το σπίτι τους. Αλλά και άλλοι πολιτικοί από αντίπαλες παρατάξεις, εγώ στην αρχή είχα άγχος όταν με έπαιρνε κάποιος από το ΠΑΣΟΚ και μου έκανε κράτηση και την ίδια μέρα άλλος από τη ΝΔ κι έλεγα μήπως είναι άβολο, να τους βάλω σε μακρινά τραπέζια. Η πραγματικότητα βέβαια με διέψευσε, κανένα πρόβλημα ποτέ, και τσούγκριζαν και έκαναν πλάκες μεταξύ τους και παρέα γινόντουσαν.
Αλλά και οι Παπανδρέου πήγαιναν στον Ξυπόλυτο. Μάλιστα, «όταν στις αρχές της δεκαετίας του ’80 το περιοδικό ΕΙΚΟΝΕΣ μας έκανε αφιέρωμα κι έβαλε τον αδερφό μου στο εξώφυλλο μας πήρε τηλέφωνο ο Ανδρέας Παπανδρέου να μας πειράξει που έβαλαν τον Φώτη κι αυτόν που είχε γίνει πρωθυπουργός δεν τον είχαν βάλει ακόμη. Ο Ανδρέας ερχόταν στην ταβέρνα επί ζιβάγκο, ακόμη».
Απλή διακόσμηση, η ουσία εδώ είναι το φρέσκο ψάρι.
Καλή όρεξη!
Πάντως είσαι δεν είσαι πολιτικός ή καλλιτέχνης ή οτιδήποτε στον «Ξυπόλητο» θα σε φέρει η μυρωδιά φρέσκου ψαριού και θαλασσινής αύρας. Πολλοί Αθηναίοι, πολλοί ψαγμένοι τουρίστες που έρχονται στοχευμένα στη Λούτσα ειδικά για τον «Ξυπόλητο», πολλά επαγγελματικά τραπέζια, πολλά τραπέζια από πρεσβείες.
«Δεν είμαστε φτηνοί αλλά ούτε ακριβοί. Προσπαθούμε να κρατάμε λογικές τις τιμές μας. Το ψάρι είναι εξ ορισμού πιο ακριβή τροφή, η δική μου συμβουλή προς τους πελάτες είναι να μη γεμίζουν τα μεζεκλίκια το τραπέζι τους γιατί τους φαίνονται πιο φτηνά. Στην τελική σούμα θα σου έρθει ή μία ή άλλη με το να παίρνεις ένα ακριβό, φρέσκο χορταστικό ψάρι. Γενικά όταν βγαίνεις από το σπίτι σου και πας έξω για φαγητό πάρε αυτό που δε θα φτιάξεις εύκολα στο σπίτι σου. Αυτό προσφέρουμε εμείς».
Τις καθημερινές τα πράγματα είναι πιο ήσυχα όσο καλοκαιριάζει ο κόσμος πληθαίνει, τα Σαββατοκύριακα είναι δύσκολο να βρεις τραπέζι. Αν συμβεί όμως αυτό θα απολαύσεις την τσιπούρα σου με θέα τους σέρφερ, το σημείο είναι ιδανικό για αυτούς, και με απόηχο τις αναμνήσεις από μια ελληνική ταινία που δεν έζησες αλλά σου είναι τόσο, μα τόσο οικεία.