Η «Φορμάικα» δεν είναι ένα τυπικό τσιπουράδικο. Το καταλαβαίνεις από τον χώρο. Ένα καλόγουστο πανηγύρι χρωμάτων που σου φτιάχνει το κέφι, ζεστές αποχρώσεις που σε καλωσορίζουν και κυρίως τραπέζια με φορμάικα, σαν αυτά τα παλιά, εκείνα στα οποία έτρωγες στη γιαγιά ή στο εξοχικό, σε μια λίγο πειραγμένη, πιο σημερινή εκδοχή τους. Η ποπ αναφορά υπάρχει κυρίως στην διακόσμηση, στη μουσική τα πράγματα γίνονται πιο τζαζ, πιο νοσταλγικά γιατί τα παιδιά αγαπούν τις μουσικές του μεσοπολέμου. Ποια είναι τα παιδιά;
Η Μαριάννα, η Ναταλία, η Μάγδα και ο Χρήστος που αποφάσισαν είτε να αφήσουν τις προηγούμενες δουλειές τους είτε να κάνουν κάτι παράλληλα και να συνεταιριστούν κάνοντας το κέφι τους, δηλαδή αυτό που τους δίνει χαρά στη δύσκολη καθημερινότητα και τους επιτρέπει να μην έχουν κανένα πάνω από το κεφάλι τους. Άλλωστε τα συνεταιριστικά μαγαζιά είναι αυτά που και οι ίδιοι προτιμούν ενώ στηρίζουν το αλληλέγγυο εμπόριο.
Στην «Φορμάικα» τα παιδιά συνεργάζονται με μικρούς παραγωγούς από όλη την Ελλάδα, ψάχνουν για καλά προϊόντα, για ανθρώπους που φροντίζουν με μεράκι να βγάλουν το καλύτερο και επιδιώκουν την προσωπική επαφή. Δοκίμασα μια φοβερή ρεγγοσαλάτα/σαλάτα με φακές (το πιάτο διαιρείται στα δύο και οι γεύσεις δένουν αρμονικά μεταξύ τους) με μόλις 4,5 ευρώ, ο πολύ δυνατός μαρινάτος γαύρος είναι στα 3 ευρώ και η γευστικότατη μελιτζανοσαλάτα μόλις στα 2 ευρώ. Η Μαριάννα με ενημερώνει ότι πάντα υπάρχουν δύο πιάτα ημέρας ενώ το πιάτο που περισσεύει από την προηγούμενη προσφέρεται σε χαμηλότερη τιμή, για παράδειγμα όταν επισκέφτηκα εγώ τη Φορμάικα στον μαυροπίνακα έγραφε: Από χτες τάρτα με λαχανικά και κρέμα γραβιέρας και η τιμή από 3 ευρώ είχε πέσει στα 2,5. Θεωρώ εξαιρετική αυτή την κίνηση γιατί και το φαγητό δεν πάει χαμένο και ο πελάτης ξέρει και συμφωνεί να φάει φαγητό μιας ημέρας σε χαμηλότερη τιμή. Ήπια κι ένα εξαιρετικό κοκτέιλ ρακής, με λεμόνι και ροζ πιπέρι (4,5 ευρώ) και συνέχισα να συζητώ με τη Ναταλία περί μουσικής. Με ενημερώνει ότι δεν μένουν στη τζαζ, υπάρχουν και ρεμπέτικες φάσεις, έχουν κάνει κάποια live, των «Τεκέρως» ήταν ένα από αυτά, ενώ έχουν διοργανωθεί και βραδιές με μουσική ΠΑΣΟΚ όπως λέει χιουμοριστικά δηλαδή λαϊκά των 80ς που μάλιστα κατάληξαν σε κανονικό πανηγύρι με χορούς μέχρι το πρωί. Έχουν σκοπό να κάνουν κι άλλα πράγματα, τις προάλλες έβαλαν προτζέκτορα για το debate και ονόμασαν τη βραδιά «Ντιμπέι» ήπιαν τα ποτά τους, γέλασαν, σχολίασαν.
Στη «Φορμάικα» το αναπάντεχο σε περιμένει στη γωνία ή στις τουαλέτες όπου διαπιστώνω ότι το χαρτί υγείας κρέμεται από μηχανές πολαρόιντ. Φεύγοντας παίρνω μαζί μου ένα δωρεάν αντίτυπο του βιβλίου του Δημήτρη Ψαρρά «Η Χρυσή Αυγή μπροστά στη δικαιοσύνη», υπάρχουν εκεί για όλους, στη βιβλιοθήκη πίσω από τον όμορφο καναπέ από παλιές καρέκλες σινεμά.
