Μαθαίνω πως τις τελευταίες δύο εβδομάδες, ένας κάτοικος του κέντρου της Αθήνας τρέφεται αποκλειστικά με πίτσα, έχοντας κάνει μόνο μια μέρα διάλειμμα από αυτή. Δεν γνωρίζω αν αυτό το σερί συνδέεται με τις διατροφικές του συνήθειες και πριν τα lockdowns. Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι πως παραγγέλνει μια συγκεκριμένη και άρτι αφιχθείσα που δεν ξεφουρνίζεται σε μια τυπική πιτσαρία.
Έχουμε μιλήσει για τα virtual εστιατόρια, για τον τρόπο που βρήκε η εστίαση να παραμείνει ενεργή σε καιρό πανδημίας, για εκείνα τα καινούργια ονόματα που ξεπετάγονται στις πλατφόρμες delivery και προσφέρουν εκλεκτό φαγητό αλλά δεν υπάρχουν σαν χώρος. Ένα τέτοιο όνομα είναι και αυτό της Pizzaslut που μπορεί να μην έχει ξεκινήσει ως ιδέα από την ομάδα ενός ήδη γνωστού και καλού εστιατορίου, αλλά ψήνει τις γκουρμέ πίτσες της μέσα σε ένα μπαρ-στέκι της Πλατείας Καρύτση.
Κάποιοι (πολλοί) αγαπούν την πίτσα στην Αθήνα. Και κάποιοι τολμούν να τη φτιάξουν ανεβάζοντας κι άλλο το επίπεδο που έχει πλέον να επιδείξει. Έχοντας αδειανή τη μπάρα του Pairidaeza, o Άκης Παπαδόπουλος, ο Δήμος Μέξης και o Nίκος Εξηνταβελόνης αποφάσισαν να δοκιμαστούν σε κάτι νέο και να φιλοξενήσουν στο μαγαζί τους ένα νόστιμο πρότζεκτ που ισορροπεί ανάμεσα στην ιταλική παράδοση και στον δικό τους πειραματισμό με τα υλικά πέρα από το αλεύρι, το αλάτι, το νερό και τη μαγιά.
Αυτή τη στιγμή προσφέρουν έξι πίτσες, ίσως δούμε και κάποια έξτρα να εμφανίζεται στο μενού αλλά δεν θα πάρουν όρκο γι’ αυτό. Για εκείνο που μπορούν να δεσμευτούν είναι για το καλό τους ζυμάρι: Το φτιάχνουν το πρωί και το δουλεύουν το βράδυ, το φτιάχνουν το βράδυ και το ξεκουράζουν μέχρι το επόμενο μεσημέρι, αφήνοντάς το να ωριμάσει το λιγότερο για δέκα ώρες σε φυσικό περιβάλλον. Κάποιες μέρες θα δείτε να ξεπουλάνε νωρίς, ακριβώς γιατί δεν έχουν πολύ από αυτό, γιατί του δίνουν σημασία και θέλουν να βγαίνει άψογο.
Η νέα πίτσα της Αθήνας έχει έξι εκδοχές και ζυμάρι που δεν μας βαραίνει.
Η παρέα που δημιούργησε την Pizzaslut δεν έχει βάλει στόχο να τη δοκιμάσουν αμέσως όλοι, αλλά όχι από κάποιου είδος σνομπισμό. «Αν αργήσει αυτό το προϊόν να φτάσει στην πόρτα σου δεν θα είναι έτσι όπως θέλουμε να το προσφέρουμε. Οπότε, προτιμάμε να μην ανοιχτούμε σε μεγάλη ακτίνα γύρω από την Πλατεία Καρύτση. Έχουμε μετρημένες συνταγές, αλλά θέλουμε να τις δοκιμάσεις και να αναφωνήσεις “ουάου”».
Η Pizzaslut ψήνεται στους τετρακόσιους βαθμούς για ενάμιση λεπτό. Και μπορεί να ακολουθεί τη ναπολιτάνικη σχολή όσον αφορά το ζυμάρι της αλλά κάποια από τα υλικά της δεν τα συναντάμε σε πίτσες που διεκδικούν τον τίτλο της αυθεντικής ιταλικής. «Θέλουμε απλά να φτιάχνουμε μια ωραία πίτσα στην Αθήνα, όπως την έχουμε συναντήσει σε πολλές πρωτεύουσες του κόσμου, θέλουμε να ξεφύγουμε από σλόγκαν του τύπου “ζήσε σαν Ιταλός”, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αποκλείουμε υλικά. Αν δοκιμάσουμε ένα ωραίο προσούτο θα το χρησιμοποιήσουμε, αλλά δεν το κυνηγάμε. Δεν θα βάλουμε όρια αναζητώντας μόνο τα συστατικά που θεωρούνται τα “ιδανικά” για τη “σωστή πίτσα”. Γιατί να μην πειράξουμε το στήσιμό της; Γιατί να μη φάμε κάτι διαφορετικό;».
Αν για εσάς πίτσα σημαίνει μαργαρίτα, η Pizzaslut την προσφέρει σε δύο εκδοχές.
Αν (σωστά) συνηθίζετε να κρίνετε την πιτσαρία από τη μαργαρίτα της, στο μενού της Pizzaslut θα τη βρείτε σε δύο εκδοχές, με σάλτσα ντομάτας βιολογικής καλλιέργειας, φρέσκο βασιλικό, έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, φρέσκια αγελαδινή μοτσαρέλα αλλά και με πιο βουτυράτη βουβαλίσια. Φτιάχνει και την «πίτσα των ναυτικών», την κλασική Marinara.
Έχει την ευχάριστα αλμυρή και πικάντικη Kale – Cabrales με σκόρδο, καψαλισμένη λαχανίδα, φρέσκια αγελαδινή μοτσαρέλα, μπλε τυρί από την περιοχή της Αστούριας, την κόκκινη Spicy με ρίγανη, πρόβολα, φρέσκια αγελαδινή μοτσαρέλα, nduja από την Καλαβρία, μέλι sriracha, μια πίτσα που προτείνεται ακόμα και για όσους που δεν αντέχουν τα πολύ καυτερά. Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε έκανε την εμφάνισή της η Almost 90’s με μασκαρπόνε, φρέσκια αγελαδινή μοτσαρέλα, καπνιστό χοιρομέρι, σωταρισμένα μανιτάρια σε ρυζόξυδο και τραγανό μπέικον (από 5 έως 9 ευρώ).
Η Pizzaslut δεν θέλει να μιλάει άπταιστα ιταλικά, για παράδειγμα, χρησιμοποιεί και μπλε τυρί από την Αστούρια εκτός από μοτσαρέλα…
Εκτός από νόστιμη, η νέα πίτσα του κέντρου έχει ζυμάρι αέρινο, από αυτά που δεν μας κάνουν να νιώθουμε βάρος στο τρίτο κομμάτι. Επίσης, προσφέρει κάτι έξυπνο, dips για εσάς που αφήνετε το cornicione/ το «κόκκαλο» για τους Αμερικανούς/ το στεφάνι της πίτσας στο κουτί, για να μην πηγαίνει τίποτα χαμένο.
σίγουρα όμως θέλει να μην αφήσουμε ψίχουλο στο κουτί, γι’ αυτό και προσφέρει dip για το στεφάνι.
Όσο για το όνομά της, η ομάδα της Pizzaslut αναγνωρίζει πως είναι προβοκατόρικο και παρεξηγήσιμο ενώ μας παραπέμπει στην αλυσίδα “Eggslut”, μια ιδέα του Alvin Cailan που πρωτοεμφανίστηκε στο Λος Άντζελες το 2011. «Είμαστε δούλοι της πίτσας κι έτσι το μεταφράζουμε. Ξέρουμε φυσικά ότι είναι catchy, αλλά το ιδανικό για εμάς είναι να φας την πίτσα κι εκείνη την ώρα να ξεχάσεις το όνομά της. Κι όταν την αναζητήσεις ξανά, σίγουρα θα το θυμηθείς».