Το 1967 όταν άνοιξε ο Νικήτας ήταν το μοναδικό μαγαζί με φαγητό στην οδό Αναργύρων στο Ψυρρή. Γρήγορα έγινε το επίκεντρο της γειτονιάς χάρη στον κ. Νικήτα, τον οικοδεσπότη του, που έψηνε, σέρβιρε και πείραζε τους θαμώνες. Σήμερα είναι τα παιδιά του, η Σοφία και ο Τάκης, που έχουν αναλάβει την ταβέρνα, με ειδίκευση στα ψητά και λίγα μαγειρευτά, και στο πολύβουο πια Ψυρρή.
«Είναι και η μαμά μου στην κουζίνα και ο πατέρας μου περνάει σχεδόν κάθε μέρα, είναι το παιδί του άλλωστε», λέει χαμογελαστή η Σοφία. «Είμαστε οικογενειακή ταβέρνα και εξακολουθούμε να σερβίρουμε μερίδες και όχι μεζέδες. Έχουμε κυρίως ψητά αλλά και κάποια μαγειρευτά, που αλλάζουν καθημερινά. Τα τελευταία δύο χρόνια ανοίγουμε και βράδυ τις Παρασκευές, το Σάββατο και τις Κυριακές. Τις άλλες μέρες πάμε μέχρι τις 19:00», συνεχίζει.
Όσο περνάει η ώρα και μεσημεριάζει πολλοί τουρίστες αλλά και άνθρωποι της γειτονιάς μαζεύονται στα τραπεζάκια του Νικήτα για να φάνε τα περίφημα μπιφτέκια του, το εξαιρετικό κοντοσούβλι, τα σπιτικά ντολμαδάκια τυλιγμένα με αμπελόφυλλο, τη γευστική φάβα του.
«Όσοι ζουν, εργάζονται και κυκλοφορούν καθημερινά στο κέντρο ξέρουν ότι εδώ είναι ο ορισμός της γειτονιάς. Εδώ θα χαιρετήσεις περισσότερο κόσμο, θα καλημερίσεις τους γείτονες πολύ περισσότερο από ότι το κάνεις εκεί που μένεις», λέει η Σοφία και πάει προς την κουζίνα να ελέγξει την κατάσταση.
Περνάει μια λατέρνα, γάτες σουλατσάρουν ήρεμες στον πεζόδρομο, μια παρέα που κάθεται παραδίπλα δεν κοιτάζει τον κατάλογο, ξέρουν αμέσως τι θέλουν «Εμείς εδώ έχουμε κυρίως θαμώνες, έρχονται με τις οικογένειες τους και μετά τα παιδιά τους έρχονται με τις δικές τους οικογένειες. Το πιο συγκινητικό που έχει συμβεί είναι όταν η εγγονή ενός από τους πιο παλιούς μας πελάτες είδε μια δημοσίευση για τον “Nικήτα” σε γαλλικό έντυπο και την ταχυδρόμησε στον πατέρα της και μας την έφερε να τη δούμε, δεν το ξέραμε καν. Αυτό για μένα είναι η μεγαλύτερη ικανοποίηση. Ότι μας έφεραν την δημοσίευση για να χαρούμε», λέει η Σοφία.
Το στρωμένο με καρό τραπεζομάντιλο τραπέζι γεμίζει με φαγητά: παντζάρια, φάβα, ντολμάδες, μπιφτέκια και κοντοσούβλι ξεροψημένο ιδανικά στις άκρες και ζουμερό στο κέντρο του.
«Καθίστε να φάτε, τέλος τώρα με τη δουλειά. Άλλωστε εδώ τα πράγματα είναι απλά, κλασικά, δεν έχει γκουρμεδιές για να το φιλοσοφήσεις πολύ. Φάτε να το ευχαριστηθείτε», προτρέπει η Σοφία και χαιρετά έναν ποδηλάτη που μόλις πέρασε.