Όταν ένας Βαυαρός ερωτεύτηκε μια Ελληνίδα και την ακολούθησε από την Κρήτη μέχρι την Αθήνα, τότε γεννήθηκε το πιο ζεστό μέρος για να απολαύσει κανείς μια βαρελίσια μπύρα και έναν αγώνα του Champions League ή έστω να παρατηρεί τις αντιδράσεις των φίλων της στρογγυλής θεάς καθώς απολαμβάνει παραδοσιακά χειροποίητα ζυμαρικά, ξινό λάχανο και καπνιστό λουκάνικο.
Από τότε που έχει εγκατασταθεί εδώ, ο Erich έχει εντυπωσιαστεί από το γεγονός πως οι Έλληνες δεν θα επιλέξουν μια συγκεκριμένη μπύρα που θα τους συντροφεύσει για το υπόλοιπο βράδυ αλλά απολαμβάνουν περισσότερο το να πειραματίζονται και να δοκιμάζουν διαφορετικές ετικέτες και είδη ζύμωσης. Η φήμη του πρώην σεφ άρχισε να διαδίδεται από το 2009 όταν το πρώτο και μικροσκοπικό μαγαζί του βρισκόταν ακόμη στα Μελίσσια. Μέχρι που πριν ένα χρόνο και προκειμένου να ανταποκριθεί στις καλές κριτικές βρέθηκε σε νέα διεύθυνση, σε μια μονοκατοικία στη γωνία ενός πεζόδρομου στο Μαρούσι που στολίστηκε με πράσινα καρό τραπεζομάντιλα, γκραβούρες που απεικονίζουν ιστιοφόρα και μια σειρά παλιών φωτογραφιών από την κεντρική Ευρώπη που ο ιδιοκτήτης συλλέγει τα τελευταία 40 χρόνια.
Στο München – My way by Erich, ο φιλόξενος ιδιοκτήτης σερβίρει καθημερινά από τη μία το μεσημέρι -εκτός Δευτέρας- της γεύσεις της ιδιαίτερης πατρίδας του μαζί με 25 διαφορετικές ετικέτες μπύρας, εκ των οποίων οι 14 δεν υπάρχουν σε κανένα άλλο ψυγείο της πόλης. Κάτω από μια γιγαντοαφίσα του εργοστασίου της Hofbrau Munchen και δίπλα σε έναν χάρτη της Γερμανίας που μας κατατοπίζει σχετικά με τον τόπο προέλευσης κάθε δημοφιλούς ετικέτας μπύρας, μια σκάλα οδηγεί στον απ’ άκρη σ’ άκρη ξύλινο και αγαπημένο χώρο των ποδοσφαιρόφιλων. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που προτιμούν τους μεγάλους πάγκους του για να απολαύσουν κάποιον αγώνα ή νοικιάζουν τον χώρο και τα δικά τους μεγάλα βαρέλια που χτυπώντας τα με ένα σφυρί στην κάνουλα η μπύρα τρέχει άφθονη για όποιον θέλει να οργανώσει ένα ιδιωτικό Οκτόμπερφεστ που δεν γνωρίζει εποχή.
Όσο ο καιρός το ευνοεί, στην ευρύχωρη αυλή του σερβίρονται χορταστικές μερίδες παραδοσιακών βαυαρικών συνταγών, όπως είναι η καυτερή σούπα γκούλας και η κρεμμυδόσουπα με σαφράν, κρουτόν τυριού και σκόρδου. Το κόκκινο λουκάνικο με πάπρικα και πατατοσαλάτα, το καπνιστό λευκό με ρίγανη και ξινό λάχανο ή το αλλαντικό Λεμπερκέζε που βγαίνει από την σχάρα ταιριάζουν με το πιάτο από τηγανητό camembert, βατόμουρο, μαϊντανό και βούτυρο ή μπορούν σε μια πολυπληθή παρέα να λειτουργήσουν σαν ορεκτικό πριν από τις μερίδες σνίτσελ με σάλτσα μανιταριών. Σε περίπτωση που θέλετε να δοκιμάσετε το διαβόητο χοιρινό κότσι, θυμηθείτε να τηλεφωνήσετε μια μέρα πριν προκειμένου η παραγγελία σας να μαριναριστεί από την προηγούμενη και να σας σερβιριστεί λίγο μετά το τεσσάρων ωρών μαγείρεμα που απαιτεί. Ιδανικά, μπορείτε να κλείσετε το γεύμα σας με μια κρέμα σοκολάτα Βαυαρίας ή μια μηλόπιτα με παγωτό βανίλια και σαντιγί.
«Έχει χρώμα φωτεινό, λαμπερό χρυσάφι, με μια κορώνα λευκού αφρού σαν χιόνι, είναι ένα λεπτό πικάντικο μπουκέτο. Η γεύση της είναι κομψή, με ελαφριά μαγιά, γεμάτη, με σώμα ώριμο και μια λεπτή αρωματική επίγευση». Ακόμη και δεν σας βοηθήσουν να επιλέξετε τη μπύρα που θα συνοδεύσει μια ποικιλία ορεκτικών με ροδέλες κρεμμυδιού, πιπεριές τσίλι, μπαστουνάκια μοτσαρέλας και πέντε διαφορετικές σάλτσες ή αυτή με τα διάφορα καπνιστά τυριά, τα μίνι μπρέτσελ και το έξτρα βούτυρο, το μόνο σίγουρο είναι πως οι γλαφυρές, σχεδόν λογοτεχνικές περιγραφές του καταλόγου με το αλκοόλ θα σας κάνουν να τις διαβάσετε μία προς μία. Αν γυρίσετε στην τελευταία σελίδα θα συναντήσετε μια σειρά από σφηνάκια βαφτισμένα με επίκαιρα ονόματα όπως το Bloody Merkel και το Bloody Troika, την απάντηση και το φιλικό κέρασμα του ιδιοκτήτη σε όσους τον επισκέπτονταν με μια διάθεση να συζητήσουν μαζί του για το μέλλον της νομισματικής ένωσης και τις πολιτικές της Καγκελάριου.