Πριν αρχίσει τις ετοιμασίες στην κουζίνα, συνδέει το κινητό του με ένα σετ ηχεία για να ακούσει το Always Look on the Bright Side of Life. «Αυτό το κάνω κάθε μέρα», μου λέει και ξεκινάει να τακτοποιεί τα ψώνια που μόλις έχουν έρθει. Αυγά, γάλατα, τυριά, όλα παίρνουν τη θέση τους, ενώ ταυτόχρονα μία σειρά από τάπερ κάνουν την εμφάνισή τους στον πάγκο. Ανάμεσα σε όλα ξεχωρίζει μία βαθιά πιατέλα με χόρτα. Σπανάκι, μυρώνια, καυκαλήθρες, άνηθος, δυόσμος και πράσο. Μαζί με τη φέτα αποτελούν τη γέμιση για τους γκεζλεμέδες που σερβίρει. Ο Γιώργος Γληνός όμως και η καντίνα του δεν έγινε γνωστός για το προϊόν του, αλλά για τις συνεχόμενες «επισκέψεις» του στα αστυνομικά τμήματα εξαιτίας μιας νομικής ασάφειας. «Ενώ έχω κανονικά όλες τις άδειες για να δραστηριοποιηθώ ως πλανόδιος έμπορος σε όλη την Περιφέρεια Αττικής, ο νόμος μου απαγορεύει να λειτουργώ σε δημοτικές κοινότητες άνω των 3.000 κατοίκων. Με λίγα λόγια, μπορώ να εργαστώ μόνο στο Αγκίστρι», λέει αστειευόμενος. «Δε νιώθεις ότι τελικά πήρες ρίσκο;», τον ρωτάω. «Τι ρίσκο; Όχι. Με τόση δημοσιότητα που πήρε το θέμα, δε θα ξαναγίνουν αυτά». Για την ιστορία, λίγες μέρες μετά τη συνάντησή μας, ο Γιώργος Γληνός ξαναβρέθηκε στο αστυνομικό τμήμα Ακροπόλεως.
Για τι θα έπρεπε να γίνει γνωστός όμως; Αρχικά γιατί η καντίνα του, το Food Truck όπως την έχει ονομάσει, είναι η πρώτη που δε λειτουργεί σε σταθερό σημείο και έπειτα, επειδή προσφέρει ένα είδος γρήγορου φαγητού που δεν υπήρχε στη χώρα μας. «Ήθελα να φτιάξω ένα street food που τόσα χρόνια που εγώ δούλεψα στα γραφεία θα ήθελα να φάω», μου εξηγεί. «Αποφάσισα ότι θα φτιάξω γκεζλεμέδες γιατί με είχαν εντυπωσιάσει ως φαγητό όταν πριν χρόνια αποφάσισα να κάνω ένα μεγάλο ταξίδι. Ήμουν 26 χρονών και μία μέρα χωρίς να ξέρω που πάω καβάλησα τη μηχανή μου γύρισα τη Μεσόγειο. Σε μία στάση στην Τουρκία, με φιλοξένησαν σε ένα σπίτι και έτσι δοκίμασα τους γκεζλεμέδες. Μου άρεσαν τόσο πολύ που δε μπορούσα να σταματήσω να τρώω», λέει χαμογελώντας. Χωρίς να είναι όμως σε θέση να φτιάξει ο ίδιος τη πίτα για τον γκεζλεμέ, έψαξε και βρήκε έναν Σύλλογο Ποντίων Γυναικών στα Γιαννιτσά, ενώ παρόμοια αναζήτηση έκανε και για τα υπόλοιπα προϊόντα του. Και όλα είναι εκλεκτά. Η φέτα από τον Καϊδάντζη στα Μεσόγεια, το κασέρι ΠΟΠ Μυτιληνιό, τα αυγά από κότες ελευθέρας βοσκής, και ο παστουρμάς από βιολογικό φιλέτο μοσχάρι Μιράν.
Ένα άλλο γεγονός που διαφοροποιεί του φαγητό του Food Truck, είναι ότι πρόκειται για το πρώτο ελαφρύ «βρώμικο». Ο γκεζλεμές με τα χόρτα και τη φέτα δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να σου πέσει βαρύς στο στομάχι, αλλά ούτε και η πίτα εν είδει Καισάρειας με κασέρι, τηγανητό αυγό και παστουρμά και η χορτόσουπα. Όπως μου εξηγεί μάλιστα, για να καλύψει τις ανάγκες κάθε πελάτη φτιάχνει και γκεζλεμέδες με χόρτα και αρνίσιο κιμά, αν και ο ίδιος είναι χορτοφάγος. «Στην πρώτη φάση της χορτοφαγίας μου, ήμουν στα Γιάννενα και έλεγα ότι, όποτε θέλω κρέας, θα πάω στο Μέτσοβο και θα φάω παϊδάκια. Και έτσι έκανα. Φυσικά, ξεκίνησα να τρώω κρέας και στο στρατό. Στη δεύτερη φάση όμως, τώρα, έχω να φάω κρέας πέντε χρόνια και, αν και το μαγειρεύω για τους πελάτες, δεν το δοκιμάζω». Πέρα όμως από τους νόστιμους γκεζλεμέδες και τις φρεσκομαγειρεμένες σούπες, όσοι εντοπίσετε και επισκεφθείτε το Food Truck θα δοκιμάσετε μεξικάνικη σοκολάτα με κακάο από ζαπατίστικους συνεταιρισμούς, τζίντζερ, τσίλι και κανέλα και ζεστό κρασί που σερβίρεται κάθε βράδυ.
*Για να εντοπίζετε που βρίσκεται κάθε μέρα το Food Truck πατήστε εδώ.