Ένα παγώνι και ένας κένταυρος συναντιούνται στην οθόνη. Οι Peacox Milano και οι Athenian Centaurs RFC δείχνουν ότι τα σπορ (έμαθαν πλέον να) αγκαλιάζουν το queerness. Κοιτάζοντας καμιά ή κανείς πίσω, την ιστορία των αθλημάτων, βλέπει πως πρόκειται για κατ’ εξοχήν ανδρικά σπορ. Οι γυναίκες όχι απλά δεν ήταν αποδεκτές, αλλά διώκονταν και τιμωρούνταν άμα τη εμφανίσει.
Μέχρι και σήμερα, μιλάμε πολύ περισσότερο για τα αντρικά αθλήματα, οι επαγγελματίες αθλητές πληρώνονται ποσά με πολλαπλάσια μηδενικά από τις αθλήτριες, ως κοινό δίνουμε πολλά περισσότερα χρήματα για να δούμε άντρες να αγωνίζονται, οι εταιρείες σπονσοράρουν εξωφρενικά περισσότερο τους άντρες αθλητές και φυσικά, μιλάμε για cis straight άντρες στις περισσότερες των περιπτώσεων. Ή τουλάχιστον gay/bi/pan in the closet.
Δεν μπορεί εύκολα ένα άτομο να προβάλλει την queer πλευρά του ενεργά, χωρίς τον φόβο ότι μπορεί να χάσει όσα μέχρι εκείνη την στιγμή θεωρούσε δεδομένα, από την δουλειά του μέχρι την ασφάλειά του και τους ανθρώπους γύρω του. Τα αθλήματα εύκολα διαιωνίζουν το στερεότυπο ότι αποτελούν αποκλειστικά -ή κυρίαρχα- αρσενικό πασατέμπο, καθώς είναι βυθισμένα σε πατριαρχικές νόρμες και δομές, μάτσο συμπεριφορές και σεξιστικές αντιλήψεις.
Έτσι, γυναίκες, θηλυκότητες και ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα δεν νιώθουν ότι τα αθλήματα είναι εν γένει ένα ασφαλές μέρος για να είναι unapologetically οι εαυτές τους και τα εαυτά τους, με συνέπεια να απέχουν από οτιδήποτε αθλητικό και τη χαρά που δημιουργούν τα σπορ.