Olivia Wilde, δεν μπορούμε να σου πούμε “Don’t Worry Darling” γιατί είσαι γυναίκα

Διπλά στάνταρ; Εμείς; Ποτέ! Ταραχτήκαμε τόσο με τον Picasso, τον James Cameron, τον Steven Spielberg, τον Stanley Kubrick, τον Louis C.K., τον Woody Allen, τον Roman Polanski, τον Alfred Hitchcock; Μήπως έχουμε μυθοποιήσει και εξωραΐσει τόσο τις φιγούρες αντρών καλλιτεχνών που -πολύ περισσότεροι στην πραγματικότητα- είτε είχαν εμπλακεί ερωτικά με τις πρωταγωνίστριές τους, είτε τις είχαν παρενοχλήσει και κακοποιήσει σεξουαλικά, ωστόσο μάλλον ποτέ δεν είδαν τόσες δηλητηριώδεις συζητήσεις και επιθετικά σχόλια, όσες η Olivia Wilde το τελευταίο διάστημα.

Μήπως επειδή απλά είναι γυναίκα;

Long story short, η ηθοποιός και σκηνοθέτης κατηγορείται για παράτυπες(;) συμπεριφορές στο σετ κατά την διάρκεια των γυρισμάτων (και εκτός αυτών) της ταινίας της “Don’t Worry Darling”, στην οποία πρωταγωνιστούν η Florence Pugh και ο Harry Styles. Σε αυτή τη δεύτερη σκηνοθετική απόπειρα της Olivia Wilde -μετά το Booksmart, στην οποία παρακολουθούμε μια νοικοκυρά της δεκαετίας των ‘50s που ζει με τον σύζυγό της σε μια πειραματική κοινότητα και αρχίζει να ανησυχεί ότι ο ίδιος μπορεί να κρύβει ανατριχιαστικά μυστικά. Το δράμα εναλλάσσεται με female empowering σεξ, κατά την σκηνοθετική άποψη της Wilde, η οποία δεν σταματάει να μιλάει για αυτό και μέσα από αντίστοιχα t-shirts που υμνούν τον γυναικείο οργασμό και την γυναικεία εκσπερμάτωση.

Ο Shia LaBeouf, ο οποίος είχε αρχικά προσληφθεί για τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Styles, αλλά εν τέλει απολύθηκε (ή αποχώρησε, ανάλογα ποιανού την ιστορία επιλέγεις να πιστεύεις), δημιουργήθηκε ένα εκρηκτικό κλίμα. Η Olivia Wilde σε μια συνέντευξη στο Variety δήλωσε ότι απέλυσε τον LaBeouf επειδή «η διαδικασία που ακολουθούσε εκείνος, δεν ευνοούσε το γενικότερο ήθος που απαιτώ στις παραγωγές μου. Εκείνος έχει έναν τρόπο που φαίνεται να απαιτεί μια εριστική ενέργεια και προσωπικά δεν πιστεύω ότι είναι ευνοϊκή για τις καλύτερες ερμηνείες. Πιστεύω ότι η δημιουργία ενός ασφαλούς περιβάλλοντος εμπιστοσύνης είναι ο καλύτερος τρόπος για να κάνεις τον κόσμο να αποδίδει τα μέγιστα. Τελικά, η ευθύνη μου προς την παραγωγή και το καστ, είναι να τους προστατεύσω». Σε αυτό το ήδη δυναμιτισμένο κλίμα, προσθέτουμε και την ερωτική ιστορία που αναπτύχθηκε μεταξύ της σκηνοθέτιδος και του Harry Styles, η οποία έφερε άλλες αναταράξεις και δεν ξέρουμε αν ήταν τόσο εσωτερικές, για τα άτομα που εμπλέκονταν στα γυρίσματα δηλαδή, ή αν όλοι εμείς από έξω θέλαμε μανιωδώς να δούμε μέσα από την κλειδαρότρυπα και να σχολιάσουμε. 

Στα γυρίσματα μπορεί να επικρατούσε χάος, διαφωνίες και αποδιοργάνωση, όμως σίγουρα δεν εφηύραν οι γυναίκες τον όρο ακαταστασία. Μάλλον έχει εισχωρήσει τόσο βαθιά στον τρόπο που σκεφτόμαστε είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα ότι οι γυναίκες σκηνοθέτριες πρέπει να είναι «καλά» άτομα και «καθωσπρέπει». Φυσικά, κανένας δεν έχει το δικαίωμα να φέρεται άσχημα, ωστόσο η Wilde έχει μιλήσει αρκετά για την επιθυμία της να καλλιεργήσει ένα περιβάλλον όπου η ισοτιμία και το ήθος θριαμβεύουν, κάτι που σημαίνει πως είναι έως κάποιο βαθμό συνειδητοποιημένη πάνω σε τέτοια ζητήματα.

Αφήστε που το Media Matters, ένα προοδευτικό παρατηρητήριο των media, ανέλυσε posts που δημοσιεύονταν για την Wilde και βρήκε ότι από τις 23 Αυγούστου, οι δημοσιεύσεις που είχαν τις περισσότερες διαδράσεις ήταν σε δεξιά Facebook pages, γράφοντας περισσότερες από 300 φορές για την Olivia Wilde, χρησιμοποιώντας μάλιστα όρους όπως το «κομμουνοπούτανο» και «μπίμπο». Σύμφωνα με senior adviser του παρατηρητηρίου, έχει παρατηρηθεί ότι τα δεξιά μέσα είναι πολύ αφοσιωμένα στο να ρίχνουν γυναίκες στο γκρεμό, ειδικά αυτές που μιλούν ανοιχτά για προοδευτικά ζητήματα.

Πέρα από τα άτομα που ήταν στα γυρίσματα, κανείς άλλος δεν μπορεί να ξέρει τι συνέβαινε πραγματικά στο σετ. Στην αρένα όμως των social media η Olivia Wilde έχει δεχτεί δυσανάλογα περισσότερα χτυπήματα (και κάτω απ’ τη μέση) για κάτι που δεν αποτελεί πρωτοφανές γεγονός. Άραγε πώς πιστεύουμε ότι πρέπει να συμπεριφέρονται οι γυναίκες στη δημόσια σφαίρα; Δεν έχουν δικαίωμα σε ερωτική και ενεργό σεξουαλική ζωή; 

Γιατί αντιδρούμε τόσο με τις ενδυναμωμένες γυναίκες που διεκδικούν αυτό που προς το παρόν θεωρείται αυτονόητο μόνο για τους άντρες; Ποιές θεωρούμε ότι πρέπει να είναι οι φιλοδοξίες τους; Μόνο και μόνο αυτές φαίνεται ότι ταράζουν την κοινωνία ολόκληρη. Για παράδειγμα, είπε τον Αύγουστο η Wilde ότι για την ταινία της οραματιζόταν να ακολουθήσει «το μονοπάτι που οδηγεί στην Βενετία» και πολλοί σχολίασαν ότι βιάζεται κι ότι δείχνει υπερβάλλοντα ζήλο, την ώρα που η αντίστοιχη ή οποιαδήποτε φιλοδοξία σε άντρα είναι αξιοθαύμαστη. 

Για να δούμε, πόσοι και πόσες από εμάς θεωρούμε ότι έχουμε άποψη για το τι συμβαίνει στην προσωπική (και όχι μόνο) ζωή μιας άλλης γυναίκας; Γιατί εύκολα θεωρούμε τους μεγάλους άντρες καλλιτέχνες που φέρθηκαν απαίσια στις γυναίκες θαυμάσιους auters και αξιοθαύμαστους δημιουργούς; Οι έρευνες που δείχνουν ότι η κοινωνία έχει πρόβλημα με τις επιτυχημένες γυναίκες (σε αντίθεση με τους άντρες) είναι εδώ και είναι αρκετές για να στοιχειοθετήσουν επιχείρημα. Είναι γεγονός πως νιώθουμε άβολα με τις γυναίκες που έχουν δύναμη. Ίσως όμως να μιλάμε απλά για μια -γυναίκα- σκηνοθέτη που θέλει να κάνει ταινίες και ίσως (λέω ίσως) να πρέπει να την αφήσουμε στην ησυχία της να κάνει τη δουλειά της.